Januari is nooit mijn beste maand en dat geldt doorgaans ook voor februari. Zou het verschil hebben gemaakt als iemand in mijn familie jarig was geweest in deze eerste twee maanden? Ik reken de periode van 1 januari tot 14 maart als een periode van vallen en opstaan in het nieuwe jaar, daarna begint het pas écht. De veertiende maart valt samen met de verjaardag van mijn zwager, vóór we hem leren kennen is de vijftiende de trouwdag van mijn ouders en het eerste 'feestje' in het nieuwe jaar. Hoe dan ook: Ik ben een beetje uit mijn doen op dit moment en weet het zelf gelukkig te relativeren. Gewoon blijven werken maar toch... ik zou op een vrije dag wel iets actiever willen zijn. Iets beter weer zou daarbij wellicht ook gaan helpen? Ik heb gisteren een hele lange nacht geslapen en dat maakt dat ik niet aan publiceren toe ben gekomen. De consequentie is dat ik vanavond dubbel moet publiceren om januari met 31 berichten te kunnen afsluiten. Eerst de Week Spot. Komende zaterdag doe ik het vierde deel van de serie van de platenlabels in 'Do The 45'. Deze week de eerste vijfenvijftig op labels welke starten met een 'C' en inclusief Cadet, CBS en Capitol. Omdat ik al eens uitgebreid over Natalie Cole heb geschreven, zal dit bericht voornamelijk over Capitol gaan. De Week Spot is 'You're So Good' van Natalie Cole uit 1979.
Naarmate de sterren uit de jaren zestig en zeventig ouder worden, vallen ze één voor één. Het is alweer een paar jaar geleden dat Lou Reed overlijdt. Dat is dan iets dat behoorlijk op zichzelf lijkt te staan. Niet helemaal terecht want in 2012-13 krijgt de soul een paar genadeloze klappen, alleen zijn deze voor de grote media niet interessant. Als Natalie op 31 december 2015 het leven laat, is in eerste instantie ook niet zoveel aan de hand. Haar dood wordt pas écht nieuws nadat David Bowie is overleden en sindsdien het vergrootglas boven de rouwadvertenties wordt gehouden. Zo overlijdt een paar weken later Colin Vearncombe van Black en als Bowie niet was overleden, hadden we dat vast nooit geweten. Het inspireert mij in deze periode tot de 'Dodenrit' en in dat kader heb ik al eens de historie van Natalie Cole belicht. Haar 'You're So Good' is afgelopen zomer een pure gok welke erg goed is uitgevallen. Het resultaat is een top tien-notering in de Blauwe Bak Top 100 en vandaag, dankzij Capitol, alsnog de Week Spot. Dit had al eerder kunnen zijn geweest, maar de 'Dodenrit' uit 2016 weerhoudt me van een herhalingoefening en dus mag deze knaller nooit de Week Spot zijn. Dat gaan we deze week recht zetten!
Hoewel ik nog druk bezig ben het verder uit te werken, staan alle singles uit de soul-bakken nu (in een Word-document) gecategoriseerd per platenlabel. De 'C' bevat een aantal 'grootgrutters' als Capitol en CBS, maar ook het Chicago-imperium van Chess, Checker en Cadet. Ik heb eerst gekeken of ik van Cadet, Checker en Chess één show zou kunnen maken, maar dat wordt té krap. Er is geen bezwaar tegen een show van drie uren, maar als ik slechts drie uren doe deze week moet ik volgende week vijf uren doen en dus pak ik dan liever de eerste vijftig-en-een-paar van de lijst. Dat neemt ons mee van Cadet tot en met Checker met langere verblijven in de catalogus van Capitol en CBS. Volgende week mag ik een Week Spot kiezen uit de platenlabels Cheer tot en met Cub en dat móet een 'speciale' worden. De Week Spot viert volgende week haar zesde verjaardag.
Dat Natalie Cole uitkomt voor Capitol kan eigenlijk niet mooier. Het eigenzinnige 'Capitol building' heeft imemers de bijnaam 'The house that Nat built' en sommigen dichten, ten onrechte, Nat King Cole toe dat hij de leiding zou hebben geïnspireerd met de opmerking dat het gebouw moest lijken op een stapel schijven op een platenwisselaar. Komende vrijdag is het precies 76 jaar geleden dat de eerste bijeenkomst plaats heeft tussen de heren Johnny Mercer, Buddy DeSylva en Glenn Wallichs. Het is Mercer die als eerste eens roept dat hij een eigen platenfirma wil beginnen. De eerste bijeenkomst is bedoeld om een investering los te peuteren bij filmmaatschappij Paramount. DeSylva weigert dat maar schenkt vervolgens 15000 dollar uit eigen zak aan het nieuwe platenlabel. Hierdoor wordt hij beschouwd als mede-eigenaar van Capitol. Dat heet eerst zelfs nog een tijdje Liberty Records. Dat is een andere Liberty dan dat we van, bijvoorbeeld, platen van Creedence Clearwater Revival kennen. Dat Liberty wordt pas in de jaren vijftig opgericht en zal een decennium later worden opgeslokt door Capitol. Martha Tilton is de eerste die een opnamesessie voor Capitol mag doen. De doorgewinterde zakenmannen én artiesten (met name Mercer heeft dan al een paar grote hits op zijn naam staan als zanger én schrijver) maken dat Capitol meteen een voorsprong heeft op andere startende maatschappijen. Niks niet aarzelend afwachten totdat de eerste hit komt, Capitol gaat meteen hard bezig om een catalogus samen te stellen. Het Nat Cole Trio is vroeg van de partij maar wordt dan vooral gezien als een instrumentaal combo met Cole als pianist. Als een gezongen opname van het trio opeens méér wordt gedraaid op de radio krijgt Nat vrijheden in de studio als zanger. Cole is de eerste consistente hitmaker op Capitol. Het zet Capitol stevig in de markt en de oontanten blijven binnenstromen. Het Engelse EMI heeft sinds de eeuwwisseling een gedeelde distributie-deal gehad met het Amerikaanse RCA Victor en stapt in 1955 uit deze deal. In plaats daarvan investeert het dik in Capitol en komt in bezit van 95 procent van de aandelen.
Een jaar later wordt begonnen met de bouw van het eerste cirkelvormige kantoorgebouw in Los Angeles. Hoewel je een stapel platen kan herkennen in het ontwerp is het vooral een doordachte constructie om zich te wapenen tegen aardschokken. Hoewel Capitol zelf al een flinke catalogus heeft opgebouwd in de vroege jaren zestig op het gebied van crooners, popmuziek, jazz en country, 'gebruikt' het Engelse EMI Capitol als label om Engels werk aldaar uit te brengen. Capitol wordt mogelijk nóg groter als in 1963 in Amerika de Beatle-mania losbarst. Hun eigen antwoord op The Beatles, The Beau Brummels, vaart een stuk minder hard, maar The Beach Boys bewijst dat Capitol zelf ook een neus heeft voor inventieve popmuziek. De naam wordt in 1973 een beetje aangepast maar verder blijft Capitol fier overeind als hoofdlabel. Zelfs al je je beperkt tot 'bekende namen' heb je nog altijd genoeg namen voor een compleet telefoonboek! In de nieuwe eeuw verkoopt EMI haar muziekafdeling aan Universal. Samen met Parlophone is Capitol waarschijnlijk het enige EMI-label dat altijd verkrijgbaar is gebleven. Ook in 2018 heeft Capitol een flinke stal met grote namen als Sam Smith, Troye Sivan en Foo Fighters. Paul McCartney is al meer dan een halve eeuw verbonden aan Capitol. Eerst door de distributiedeal in Amerika voor Parlophone en Apple, maar sinds 1980 staat hij onder contract bij Capitol.
Tien jaar geleden is even grote paniek in Los Angeles. Er doet een nieuwsbericht de ronde dat 'Capitol building' gekocht zou zijn door een investeerder die het gebouw wil opnemen in een nieuwbouwproject. Het blijkt een 'hoax'. Het gebouw wordt op dit moment gerestaureerd door de oorspronkelijke architect en zal nooit meer in verkeerde handen vallen. En... wellicht het belangrijkste van allen... het heeft alle aardbevingen in Los Angeles sinds 1956 met glans doorstaan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten