donderdag 4 januari 2018

Eretitel: 'The House That Jack Built'



Een collega-radiomaker suggereerde dat ik eens een 'Listen Carefully' moest doen met 'Jeanette'. Aanleiding hiervoor was de Northern Soul-hit van Wade Flemons en, ja, The Beat heeft ook een zeer aardige 'Jeanette' opgenomen. Het moest niet lastig zijn om een derde 'Jeanette' te vinden en toch ben ik niet wild van het idee. Namen kunnen altijd nog. Er zijn voor de hand liggende titels die ik eindeloos over het hoofd kan zien. Zo heb ik dinsdag eindelijk eens 'Holiday' gedaan. Er staat me ergens iets van bij dat ik die titel al eens moet hebben gehad, maar ik kan het niet terug vinden in de, goed gedocumenteerde, speellijsten. Nóg mooier is wanneer je een titel vindt van vijf woorden die allemaal identiek zijn. Zo kom ik uit bij 'The House That Jack Built'. Ik heb sinds jaren de single van Aretha Franklin maar heb nooit de moeite genomen dit kantje te draaien. Het heeft namelijk 'I Say A Little Prayer' op de a-kant en dat is de reden van aanschaf. Ik ontdek pas veel later dat Aretha's 'huis' niets met dat van Alan Price van doen heeft en een kleine zoektocht levert alras een vrij recente plaat op. Dat ik daarbij een jaren tachtig-productie over het hoofd zie, wordt me nogal kwalijk genomen. Die draai ik een week later als 'bonus'.

Vooruit laten we met deze plaat beginnen omdat die buiten de 'Eretitel' is gevallen. Tracie heeft in 1983 een Engelse hit met 'The House That Jack Built'. Ze heet voluit Tracie Young en is dan pas achttien als ze onder de vleugels van Paul Weller platen mag maken. 'Speak Like A Child' is meteen een grote hit maar dit aanstekelijke 'House' mag er ook zeker zijn. Iets verder weggestopt in de database dan mijn nummer twee en daarom word ik tijdens de uitzending van 'Listen Carefully' getipt door de radio-collega. Voor de 'Eretitel' maakt het geen verschil, daarvoor blijf ik bij de drie die in de oorspronkelijke radioshow zitten.

3. Aretha Franklin (1968)
In Nederland bereikt Aretha in de jaren zestig slechts eenmaal de top tien in Nederland en dat blijkt een heuse 'double-sider'. Op de a-kant 'I Say A Little Prayer' en 'The House That Jack Built' op de keerzijde. In Amerika wordt de laatste evengoed een top tien hit zonder 'Prayer'. Waar Aretha poeslief klinkt op de 'Prayer'-kant, daar is ze meer funky op de keerzijde van de single. Een lastige 'Eretitel'? Het zijn alledrie 'toppertjes' maar het is meteen duidelijk dat The Queen Of Soul de derde plek toebedeeld krijgt.

2. Jesca Hoop (2012)
Dé grote verrassing tijdens de 'Listen Carefully' van bijna twee jaar geleden. Ze is in 2012 echt een derde keus maar ben in de daaropvolgende maanden erg van dit nummer gaan houden. Als ik een jaar geleden zie dat ze een nieuw album uit heeft, ben ik meteen geïnteresseerd. Wat ze heeft betekend voor mijn jaar 2017 hebben jullie vorige maand kunnen lezen. Morgen start ik hier trouwens met een nieuwe onregelmatige rubriek. 'Hier en nu' gaat 'Van hit naar her' vervangen en kijkt naar de eigenzinnige nieuwe artiesten en hun albums in plaats van de actuele hitparade. Een vervolg op 'Niet vergeten'. Ik weet niet of Jesca de tweede plaats had gekregen als ik haar vorige album had gemist, maar het mag nu een feit heten.

1. The Alan Price Set (1967)
Eén van de allereerste 'interessante' singles die binnenkomt in Mossley. Tot die tijd is het veelal 'rommel' uit de jaren zeventig en tachtig in een bedenkelijke staat. Begin 1999 krijgen we bij een prachtig radiomeubel een stapel singles uit de jaren zestig. Het merendeel verhuist naar mijn verzameling, maar ben ook een paar 'kwijtgeraakt' waaronder een paar bijzondere! Alan Price staat nog altijd in de jaren zestig-bak. Rond dezelfde tijd heeft de Tollemache Arms, mijn stam-pub, een klein cd-handeltje en daar koop ik de cd 'The Best & The Rest Of Sixties Hits'. Een erg bizarre compilatie met uitstekende muziek. Het put uit de archieven van Miki Dallon en bevat naast losse flodders (The Smoke en Blue Mink) alle jaren zestig-hits van Alan Price en de eerste ska/rocksteady-hits in Engeland. Het is mede dankzij dit schijfje dat ik 'The House That Jack Built' nóg meer ga waarderen. Het roept de herinnering op van een sopje want ik draai de cd veelvuldig als ik maanden later dagelijks corvee moet doen in een Nederlandse woongemeenschap. Dat brengt niet de beste herinneringen naar boven, maar als ik moet kiezen uit de titels? Dan is The Alan Price Set de ongekroonde nummer 1 in deze 'Eretitel'.

Als iedereen klaar is, gaan we volgende week verder met een volgende 'Eretitel'.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten