Nog drie 'gewone' Week Spot's en dan pas ik de Week Spot waarschijnlijk weer aan aan de Top 100. Vandaag heb ik eindelijk de platen van Mark betaald en deze hoop ik volgende week binnen te hebben. Om de Blauwe Bak Top 100 nóg moeilijker te maken! Twaalf singles in getal waaronder een paar serieuze kanshebbers. De Top 100 zal hier plaats hebben in de weekeinden van 3, 10 en 17 december. De top 40 loopt dan waarschijnlijk van 24 tot en met 27 december. Op de radio worden het vier afleveringen van 25 platen elk op 10, 17, 24 en 31 december. Het wordt een Top 100 om te smullen, dat weet ik op voorhand! Geen plek voor 'mindere' platen. The Whatnauts gaat vast ook hoge ogen gooien in de lijst want dit is precies het geluid waar ik de afgelopen jaren naar op zoek ben geweest. Het mag vandaag als de kersverse Week Spot: 'What's Left To Give' van The Whatnauts (1970).
Waar en wanneer ik de plaat heb gekocht, hoef ik niet meer uit te leggen? Het is één van de grootste verrassingen van de platenbeurs in De Singel van afgelopen oktober. Toch zijn de verwachtingen niet heel hoog. Dat komt enerzijds door de erbarmelijke staat van het vinyl, maar hij móet mee! Daar heb ik geen spijt van gehad. 's Avonds draai ik alle aanwinsten in 'The Vinyl Countdown' en het is hier dat ik het nummer voor het eerst hoor. Meteen ook met de gedachte om een beter exemplaar te gaan zoeken. Dat doe ik meteen na de show en dan... blijkt deze persing mét b-kant opeens erg zeldzaam en gewild. Dat laatste heeft vast te maken met de 'Northern'-kant, maar ik geef de voorkeur aan 'What's Left To Give'. Dit is de crossover-sweet soul welke ook 2016 heeft gekleurd en dat hopelijk nog een paar jaar zal voortduren.
The Whatnauts is een trio uit Baltimore in de Amerikaanse staat Maryland. Het bestaat in 1969 uit de heren Billy Herndon (leadzang), Garrett Jones (tenor) en Gerard 'Chunky' Pickney (bariton). Het trio werkt intensief met freelance-producer en songschrijver George Kerr. De eerste plaat van het trio verschijnt in januari 1970 op het A & I-label. De single heet 'Message From A Black Man' en speelt in op de 'politieke rage' onder gekleurde muzikanten en zangers. Op de b-kant doet The Whatnauts haar uitvoering van Sly & The Family Stone's 'Dance To The Music'. Na 'Message From A Black Man' brengt All Platinum de groep onder op het Stang-label. In mei 1970 verschijnt aldaar de single 'Please Make The Love Go Away' en ook deze plaat doet het redelijk goed. Het zijn geen joekels van hits maar gezien het aanbod van soul en als je in ogenschouw neemt dat All Platinum slechts een speldenkop is in de muziekwereld van 1970, dan is het helemaal geen slechte score. In oktober 1970 verschijnt onze Week Spot en dat is een raar geval. All Platinum is niet zo zeker van haar zaak en laat eerst een stel eenzijdig bespeelbare demo's drukken. Deze zijn anno 2016 het meest voorkomend, maar desondanks nog steeds flink aan de prijs. Het is dus wél lonend geweest om een reguliere single uit te brengen. Voor veel verzamelaars is deze reguliere single onvindbaar en ik tref deze op een zondagmiddag voor een euro in Zwolle. In de geschiedenis van The Whatnauts is het kleinood snel vergeten want in februari 1971 komt 'I'll Erase Away Your Pain' en dat zal voorlopig de grootste hit worden voor het trio.
In 1972 maakt de groep een album voor All Platinum, maar daarna gaat het even echt rommelen met The Whatnauts. Het brengt in 1973 een single uit op het GSF-label. Interessant om te vernemen dat deze eveneens in Nederland is uitgebracht en dat Negram de moeite heeft genomen om GSF-labels te vervaardigen. Eind 1974 komt The Whatnauts in contact met The Moments en wordt besloten om samen een plaat op te nemen. 'Girls' van Moments & Whatnauts verschijnt vervolgens weer bij All Platinum zodat The Whatnauts weer even 'thuis' is. 'Girls' is vooral in Europa een grote hit, in Nederland staat het bovenaan de hitparade. The Moments weet het moment nog even voort te zetten met de single 'Dolly My Love', de single 'Soulwalking' is eigenlijk de b-kant van een plaatje van The Rimshots en The Whatnauts is daarmee alweer snel vergeten. In 1981 maakt de groep de single 'Help Is On The Way' en dat blijft aanvankelijk onopgemerkt totdat Kanye West het nummer enthousiast gaat 'samplen' in de nieuwe eeuw. The Whatnauts bestaat nog steeds, het meest recente werk schijnt een album van 2003 te zijn.
Hoe heeft het zover kunnen komen? Drie tot vier jaar geleden was ik voortdurend op zoek naar hard en snel en was dan ook vast gezwicht voor de keerzijde van 'What's Left To Give': 'Just Can't Leave My Baby'. Het antwoord is erg voor de hand gaan liggen voor mij. Het maakt niet uit in welke muziekstijl ik zit: Ik kom altijd weer terug bij de melodieën. Dat is eveneens zo gegaan in de avant garde-tijd (omstreeks 2005). Elektro-akoestiek is boeiend voor een paar maanden, maar dan laaf ik me weer aan de melodieuze sprookjesfolk. In de soul gaat het net zó. Ik geloof in 2013 niet dat ooit een einde zal komen aan de 'hobby', maar opeens ben ik klaar met het hard en snel en wil meer subtiele geluiden horen. De zoektocht naar de perfecte sweet soul kan beginnen en heeft voorlopig een hoogtepunt bereikt: 'What's Left To Give' is immers de perfectie nabij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten