Het is als een verband. Je moet het eens los trekken en dat is altijd pijnlijk. In plaats van het zuinig aan te doen, kun je maar beter een snelle ruk geven. De pijn is dan hevig, maar van korte duur. Ik heb vijf minuten geleden de laatste hand gelegd aan de Blauwe Bak Top 100. Ik ga eerst publiceren en dan de lijst eens verder bekijken. Ik durf bijna niet in de 'bubbling under' te kijken, want ja... het móest gebeuren. In eerste instantie had ik 151 singles van de 225 geselecteerd en dat deed al pijn. Van die 151 moesten vervolgens nog 52 afvallen omdat ik opeens een idee kreeg voor de nummer 50. Ik ga echter niet op de zaken vooruit lopen. Vanaf zaterdag ga ik de Top 100 aan jullie voorstellen, maar nu ik het resultaat weet, kan ik evengoed hieruit een Week Spot kiezen. Bij deze, de nummer 81 uit de Blauwe Bak Top 100 over 2016. 'Bring Your Good Lovin' Home' van Al Downing (1973) is deze week de Week Spot.
Terwijl hele volksstammen warm lopen voor bands als Led Zeppelin en Uriah Heep worden deze groepen in de media tot de grond toe afgekraakt. In de soul lijkt het niet anders. In de vroege jaren zeventig is zo de 'Blues & Soul' in Engeland. Op 22 juni 1973 geeft dat aandacht aan de laatste single van Al Downing en dat is niet al té positief. 'If you like your music noisy, then this is tailor-made for you'. Het wordt Downing's meest commerciële plaat tot dan toe genoemd en een schijfje dat mogelijk meer potentie bezit om de Engelse markt te veroveren. In Amerika is het ding genadeloos geflopt. Helaas... in Engeland zal de plaat niet veel meer doen dan in Amerika, maar vormt dit wel een opstapje naar mans' grote hits in 1975. 'Bring Your Good Lovin' Home' wordt in Europa alleen in Engeland uitgebracht.
Ik koop in 2006 eerst 'Gimme Some Lovin' van de man en ben vooral gecharmeerd van de b-kant: 'The World's Gone Funky'. Dat is echter meer gospel dan dat het echt funk wordt, maar het is best een feestelijk nummer. Later duik ik nog eens 'I'll Be Holding On' op, maar die degradeert binnen een paar weken tot 'jaren zeventig algemeen'. Als Mark deze van Al Downing niet zo enthousiast had aangekondigd, was ik ook hier aan voorbij gegaan. ,,Almost overlooked this one", zegt voor mij genoeg. Ik druk al op de video op Youtube en wat ik krijg te horen, is zonder meer het beste dat ik van Downing heb gehoord. De single komt mijn verzameling binnenrollen, maar het is pas tijdens de vakantie dat het kwartje echt valt. Lekkere 'niks-aan-de-hand'-soul van vlak voordat het disco-geweld losbarst. Onnodig om te zeggen dat de Blauwe Bak Top 100 veel meer jaren zeventig ademt dan in voorgaande jaren?
Big Al Downing wordt op 9 januari 1940 geboren in Oklahoma. Hij begint als zanger-pianist in de groep Bobby Poe & The Poe Kats. Met die groep begeleidt hij onder andere Wanda Jackson en Downing's pianospel is hoorbaar op Jackson's tophit 'Let's Have A Party' uit 1960. In 1958 heeft hij al een solo-single gemaakt, 'Down On The Farm'. In 1962 neemt hij een tweede single op: 'The Story Of My Life', maar deze blijft nét buiten de Top 100 steken. Zijn debuut binnen de Top 100 is een duet met Little Ester Phillips: 'You Never Miss Your Water' (1963). 'If You Want It' is de opvolger van de hit en hoewel het Downing een contract oplevert met Warner Bros. is het eerst even gedaan met de eigen opnames.
Ik zal er geen doekjes om winden: Al Downing is een pure country-muzikant. Echter, in de vroege jaren zeventig, lopen de stijlen soms dwars door elkaar heen. Dobie Gray, van oorsprong een soul-zanger, heeft opeens hits in de country-hitparade en bij Al Downing gaat het precies andersom. In 1974 verschijnt in Amerika de single 'I'll Be Holding On' dat zijn grootste hit wordt. In Europa doet de single het een jaar later ook niet onaardig en het resulteert in een paar opvolgers. Na verloop van tijd heeft Downing weer genoeg van de soul en disco en keert terug naar zijn roots: De countrymuziek. Tot aan zijn dood zal hij actief zijn in deze muzikale hoek, voornamelijk als producent en A&R-manager. In 2004 moet hij daar plotsklaps mee stoppen als zijn gezondheid het niet meer toelaat. Even later wordt leukemie geconstateerd bij Downing die op 4 juli 2005 overlijdt aan de gevolgen van de ziekte. Hij is dan pas 65 jaar oud, maar kan terug kijken op een muzikale loopbaan die een halve eeuw beslaat en met name in de country wordt zijn naam vol eerbied uitgesproken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten