Raddraaien: The Moody Blues

Kan het Raddraaien zich even beperken tot mijn blog alstublieft? Het rubriekje begint niet een beetje bemoeizuchtig te worden. Gisteren War die ik, zoals ik tegen het eind van het verhaal beloofde, vanmiddag heb gedraaid. Helemaal raak omdat genoemde Brian net in de chatroom was. Ik heb het nummer aan hem opgedragen en heb nog eens benadrukt hoe blij ik was dat hij de plaat naar me toe heeft geïntroduceerd. Waarop hij antwoordde: ,,Dat is niks! Jij hebt nog veel meer geïntroduceerd wat ik niet kende". We staan weer quitte! Vandaag mag de Raddraaier uit een jaren zeventig-bak komen en ik heb even gesjoemeld. De eerste is een tamelijk exotische single op Basf door een groep genaamd Los Mexicanos. Ik heb niet eens huiswerk gedaan en hem meteen maar overgeslagen. En de volgende... die zit morgen in The Vinyl Countdown. Ik begin morgen met 'georganiseerde double-shots': Een bekend nummer en een redelijk onbekend nummer van één groep, het liefste van een elpee. Morgen draai ik de eerste twee liedjes van 'A Question Of Balance' van The Moody Blues en dus ook de Raddraaier: 'Question' (1970).

De single heeft al eerder een berichtje gehad op Soul-xotica, toen in het kader van '20 Years Ago Today'. In januari 2011 stond ik stil bij het feit dat ik twintig jaar ervoor de single had gekocht. Dat was een memorabele tijd. Ik zat in het examenjaar van de LEAO en had die week de mondelinge examens. Op de dag voor mijn mondeling Duits brak de Golfoorlog uit. Maar goed... die herinneringen heb ik toen al gedebiteerd. Nu gaan we eens nader naar The Moody Blues zélf kijken en met name de aanloop tot 'A Question Of Balance'.

De roemruchte jaren zestig, er zijn boeken vol over geschreven. Vooral de tweede helft van het decennium is hectisch voor de popmuziek, want dat deel van de wereld bekijken we op Soul-xotica. De flower power verandert arbeiderskinderen-met-beide-benen-op-de-grond in wereldvreemd neuzelende vagebonden. Van spelen voor een biertje en een handvol pinda's naar stadions met bergen cocaïne en groupies. Maar ook ruimte voor elpee-groepen. Tot pak'm beet 1967 moest je als artiest of groep eerst twee of drie hitsingles hebben gehad, eer de platenmaatschappij je een elpee liet maken. The Moody Blues zit te midden van die turbulente tijd. Van een blanke rhythm & blues-band uit Birmingham met één nummer 1-hit en een serie flops naar een band waar de nadruk ligt op de elpees. Er passeerde wel eens een jointje, maar verder is The Moody Blues toch altijd vooral een 'drinking band' gebleven. Daardoor houdt de groep wat geld over en het start in 1969 hun eigen platenmaatschappij en een keten aan platenzaken: Threshold Records. Die winkels blijven overigens niet lang open, de platenmaatschappij bestaat al met al zo'n acht jaar. De groep is aan het opnemen óf ze zijn op tournee. Toch loopt de band op het laatste punt tegen een obstakel aan: De concept-elpees zijn studiotechnisch het neusje van de zalm, alleen is het onmogelijk om deze werken op de bühne te vertolken.

Zo ontstaat het concept van 'A Question Of Balance'. Evenals de voorgangers 'Days Of Future Passed' (1967), 'In Search Of The Lost Chord' (1968), 'On The Threshold Of A Dream' en 'To Our Children's Children's Children' (beide uit 1969) is 'A Question Of Balance' ook een plaat met 'rode draad', toch lopen de liedjes niet in elkaar over en zijn ze uitstekend los van elkaar of zelfs dwars door elkaar te draaien. Muzikaal is het meer rechttoe-rechtaan en daardoor beter 'live' uit te voeren. 'Question' is ook de eerste single in twee jaar die internationaal hoge ogen gooit. In Nederland staat het een weekje op nummer 1 en in Engeland had datzelfde moeten gebeuren. Maar toen...? De wereldkampioenschappen voetbal vinden plaats in Mexico en Engeland sneuvelt in de kwartfinale tegen Duitsland. Terug in Engeland 'zingen' de spelers een plaat vol: 'Back Home' als The England World Cup Squad. Moody Blues-bassist John Lodge beweert dat hij papieren heeft gezien waaruit zou blijken dat 'Question' de bestverkochte single was, maar werd van nummer 1 gehouden door de World Cup Squad. Een twijfelachtig geval van vriendjespolitiek bij de BBC. Het kost de groep een tweede Engelse nummer 1-hit. In Nederland is 'Question' de enige nummer 1, 'Nights In White Satin' bleef op 2 steken. Dat is 17 plaatsen hoger dan in Engeland, hoewel de single daar in 1972 en 1979 nog de top 10 zal aandoen.

Ik heet jullie allen dan ook van harte welkom morgenavond in The Vinyl Countdown, tussen negen en elf op www.wolfmanradio.co.uk. De Schijf van 5 kan door ambitieuze plannen voor morgen wel eens maandag gepubliceerd worden...