Zo op het eerste gezicht hebben Berry Gordy en Johnny Hoes weinig met elkaar gemeen. Toch tekent er zich een overeenkomst tussen de twee af. Beide hadden in de jaren zestig dezelfde visie over de rol van een artiest voor hun platenlabel. Ze bekeken hen als personeel en de salariëring was daar ook naar, of een plaat niet, vijftien of vijftienduizend keer verkocht. Met name Holland-Dozier-Holland, het uiterst succesvolle songschrijverstandem van Motown, hadden het in 1967 helemaal gehad met Motown. De oprichting van de platenlabels Invictus en Hot Wax werd een feit, als afscheidscadeau kreeg het trio een proces aan de broek van Gordy. Voor een onbepaalde periode (welke tot 1970 duurde) mocht het trio geen liedjes onder de eigen naam publiceren. Dat deden ze dus maar onder het pseudoniem 'Ronald Dunbar en Edythe Wayne'. Waar Hot Wax zich meer specialiseerde in progressieve soul- en funkgeluiden (en werd gedistribueerd door Buddah), daar leende Invictus zich voor het traditionele H-D-H-geluid. Het eerste product van Invictus is een single van de groep Glass House.
Deze groep staat onder leiding van zangeres Scherrie Payne. Dozier en de gebroeders Holland kennen de familie Payne goed en zo wordt ook haar oudere zus Freda uitgenodigd om bij het label te voegen. Freda heeft in 1963-64 een tweetal jazz-albums op haar naam gezet en is tevens actief als actrice. Payne wordt binnengehaald met een nieuwe compositie van Dunbar en Wayne, genaamd 'Band Of Gold'. Ironisch genoeg is de demo ingezongen door Glass House mét haar zusje Scherrie. Scherrie zal van 1973 tot 1977 deel uitmaken van The Supremes, maar kan met haar indrukwekkende stemgeluid het gat niet vullen dat geslagen is nadat Diana Ross haar groep in 1970 had verlaten. De eer om nog het meeste als Diana-met-Supremes te klinken, moet ze dus laten gaan naar haar zus Freda. 'Band Of Gold' had in 1966 de gedoodverfde opvolger kunnen zijn van 'You Can't Hurry Love'. Het is voor Motown-begrippen 'van dik hout zaagt men planken'. En hoewel Motown er anno 1969/70 alles aan doet om progressiever uit de hoek te komen, beloont het grote publiek dit moddervette geluid van Invictus met een wereldhit. In Engeland staat het maar liefst zes weken bovenaan. Gedurende een week wordt de nummer 2-positie ingenomen door 'Give Me Just A Little More Time' van Chairmen Of The Board, een andere Invictus-groep met een evenzeer traditionele sound.
Het zijn meteen de twee grootste hits van het Invictus-label, Hot Wax beleeft in 1970-71 nog een hoogtepunt met 'Westbound No. 9' van Flaming Ember en 'Want Ads' van The Honey Cone als gangmakers. Het is een schrale troost dat Holland-Dozier-Holland weer onder eigen naam mag publiceren, de tijd van de monsterhits is nu echter wel voorbij. Payne blijft echter de meest succesvolle artiest van Invictus, 'Bring The Boys Back' uit 1971 is een scherp protest tegen de oorlog in Vietnam en bezorgt de zangeres een tweede gouden plaat in Amerika. Zélf zet ik graag 'Deeper And Deeper/ Unhooked Generation' (1970) even in de schijnwerpers. Een single met twee niet te versmaden kanten. 'Unhooked Generation' werd echter al ten tijde van 'Band Of Gold' opgenomen. In 1973 is er niet alleen oliecrisis, maar ook crisis in het kamp van Holland-Dozier-Holland. Het Hot Wax-label moet als eerste de deuren sluiten, Invictus moddert onder leiding van CBS nog door tot 1977. Lamont Dozier verlaat op dat moment het schip, maar is nog wel betrokken bij de oprichting van HDH Records, welke nog immer in het bezit is van de rechten van de gehele Invictus-catalogus.
Freda Payne's carriére voor Invictus stokt in 1973, het jaar waarin ze haar filmdebuut maakt in 'Book Of Numbers'. Haar volgende film zal pas in 1997 zijn. Intussen houdt ze zich deels bezig met een gezinsleven (ze is enige tijd getrouwd met Gregory 'Shake You Down' Abbott en heeft een zoon, Gregory Jr.) en maakt sporadisch platen. Eind jaren tachtig neemt ze 'Band Of Gold' al eens opnieuw op met Belinda Carlisle, in 1990 neemt ze drie tracks op met Ian Levine in Engeland. Daar was ze eveneens voor haar laatste activiteit tot nu toe: Ze zingt op Sir Cliff Richard's album 'Soulicious' (2011) het duet 'Saving A Life'.
Op 19 september mag mevrouw Payne maar liefst zeventig kaarsjes uitblazen. Daar heeft ze genoeg lucht voor! Getuige een flitsende website heeft deze dame de gedachte aan pensionering laten varen...
woensdag 11 april 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten