20 Years Ago Today: 660-664

We gaan het even heel erg druk krijgen met deze rubriek. Vrijdag trap ik af met de singles (19 stuks) die ik op Koninginnedag 1992 heb gekocht en gedurende volgende week gaan we van 684 naar 708. Ik heb in 1992 lekker veel geld om handen, voor iedere ingeleverde recensie beur ik vijfentwintig gulden terwijl de kosten (toen nog) veel lager waren. Dus ga ik me te buiten op rommelmarkten, braderieën en bezoekjes tijdens fietstochten in de provincie. Drie van de vijf singles die vandaag langs komen, zijn plaatjes die korte of langere tijd niet in de verzameling mochten, maar die ik in deze periode in 1992 alsnog heb ingeschreven. Met 660 nemen we in deze serie tevens afscheid van een leverancier van vele singles in de periode 1990-92: Sunrise Records in Sneek. De platenzaak-annex-coffeeshop moest na vele klachten uit de buurt in april haar deuren sluiten. Eigenlijk was ik er toen net klaar met winkelen...

660 Canyon To Canyon-Gus Williams
Om het geheel extra 'gezellig' te maken, liep in de zaak van Sunrise een kat rond. Het beestje zocht overal en nergens een plek om te pitten, waaronder de bakken singles. Ik zweer jullie dat Gus Williams nog kaarsrecht was toen ik hem voor het eerst in handen hield, maar door toedoen van de wollige viervoeter was die inmiddels zo krom als een hoepel. Laat dit nu de allerlaatste single zijn geweest die ik bij Sunrise heb gekocht. Meer keuze was er niet. De vijf gulden-bak bevatte louter nog rommel en de gulden-bakken niet veel beter spul. Gus Williams was in de jaren zeventig lid geweest van Solution, maar ging in 1979 solo. Volgens NL-Discografie, waarvan ik het hoesje heb 'geleend', heeft Williams in dat jaar twee Engelstalige singles gemaakt en in 1982 een Nederlandstalige. Het Amerikaans aandoende 'Canyon To Canyon' bereikte daarvan een 27e plek in de Top 40.

661 Letkis-Stig Rauno
Deze single had ik uit de partij van de fancy-fair gefilterd, maar zag een paar weken later toch de humor ervan in. Sindsdien heb ik een stevige collectie 'Letkis(s)'-uitvoeringen en jenka-varianten. Sinds vorig jaar augustus probeer ik in alle macht een herontdekking van de 'hoppelpoppel' in beweging te krijgen, helaas zonder resultaat! Tóch best knap dat zoiets wekenlang tussen The Beatles en The Rolling Stones in de Top 40 kon staan!

662 Pullover-Speedy J
Mijn oudste broer, die toen al zes jaar in Denemarken woonde, was nog altijd geabonneerd op de Disco Dance. Een maandblad voor de professionele deejay en thuismixers. Maar toen de disco werd opgeslokt door de house, moest ook dit blad een metamorfose krijgen en ging 10Dance heten. De bladen werden in Jutrijp bezorgd en met de eerstvolgende vakantie mee genomen naar Denemarken. In 1992 blader ik het tijdschrift altijd even door. Bij een nieuw abonnement ontvang je het debuutalbum van Quazar, het dance-project van Volkskrant-journalist Gert Van Veen en is er een interview met ene Jochem Paap. De laatste wordt alom geëerd in het Nederlandse underground-circuit en heeft het als 'serieuze dansmuzikant' voor elkaar gekregen om in de Top 40 te komen! Als Speedy J met een minimalistische beat en een bloedirritant luchtalarm. 'Pullover' is één van de meest wanstaltige hits van dat jaar, zó bloedeloos dat ik hem met alle plezier voor een rijksdaalder uit de uitverkoopbak vis.

663 White Men-The Pilgrims
Een andere Nederlandse band die bij de introductie ervan een gouden toekomst krijgt voorspeld, maar nogal roemloos de boeken zal ingaan als zijnde een eendagsvlieg. The Pilgrims maakte met hun alternatieve soulpop grote indruk in het zalencircuit en kon op steun rekenen van de KRO en de Vara, maar dat alles bleek genoeg. De uitstekende single 'White Men' bereikte in juni 1991 een twintigste plek in de Top 40. Ik had de single al gekocht toen die net een week uit de Top 40 was, voor een rijksdaalder in de uitverkoopbak van Looper, maar had sindsdien ruzie met de plaat. Vinylsingles van omstreeks 1991 zijn uiterst gevoelig voor vingerafdrukken en naald en vinyl konden het maar niet op een deal gooien met elkaar. Totdat ik de plaat in april 1992 op een andere platenspeler uitprobeerde. Toen ging het wel goed en sindsdien mag deze 663 heten.

664 Any Which Way You Can-Glen Campbell
Voor de laatste plaat in deze 20 Years Ago Today moeten we maar liefst twee jaar terug. Het plaatje had nummer 131 kunnen zijn, ware het niet dat ik hem toch niet goed genoeg vond. Ik had de plaat op 4 mei 1990 in Heerenveen gekocht, de single heeft hetzelfde nummer op beide kanten. Kant 1 is stereo en de andere mono. Dit promo-singeltje uit 1980 kostte slechts een gulden, dus daar kon ik geen breuk aan vallen. Nadat ik een stukje van de film had gezien waar het liedje in zat, besloot ik hem toch een nummer te geven.

Vandaag, 26 april 2012, heb ik maar liefst drie singles binnen gekregen. Eentje ervan, 'Rescue Me' van Fontella Bass, stond hier vorige week nog centraal. De andere twee zijn van de hand van Dusty Springfield: 'I Close My Eyes And Count To Ten' en 'In The Middle Of Nowhere'. Zij kon binnenkort nog wel eens een bericht krijgen...