dweilpauze: Brenda & The Tabulations

Aangezien ik zaterdagmiddag een comfortabele leunstoel en een laag bijzettafeltje-annex-hocker (past precies!) had gekocht bij de kringloopwinkel en deze vanmiddag werd bezorgd, moest ik even schoon schip maken in de platensorteerruimte die doorgaans voor huiskamer moet doorgaan. Plots realiseerde ik me weer dat ik een dweil nodig heb of beter een vloerwisser. Iedere keer als ik me het bedenk in Meppel of Steenwijk ben ik met de fiets en dat is niet praktisch. Toen de stoel eenmaal in de kamer stond, pal naast de platenspeler en luidsprekers, heb ik het even gevierd met een uurtje 'blauwe bakkers'. Een zeer divers uurtje, want naast de snelle dingen was er ineens ook behoefte aan wat traag werk. 'It's Just A Matter Of Time' van Benny Latimore was de winnaar qua dweilen, maar ik wil het vandaag hebben over een hitje van Brenda & The Tabulations. Een plaat die tegen midtempo zit, maar waar je ook ongegeneerd op kan schuifelen. Ik heb het geprobeerd, want ik ben nog steeds niet helemaal zeker of ik wel of ik dit weekend naar Keulen toe ga voor een nieuwe editie van Soul City. Ik heb niet voor niks vinyl in mijn kamer liggen, dus moeten de spiertjes weer even worden getraind!

Noem eens één groot klassiek componist van de afgelopen vijftig jaar. Van McCoy? Wablief..., die van 'The Hustle' en 'Soul Cha Cha'? Ja, dat waren de plaatjes waarmee hij in het begin van de disco-periode onder eigen naam hits mee scoorde, maar McCoy heeft een veel langere staat van dienst als componist voor anderen. De man heeft melodieën geschreven die zonder enige twijfel over honderd jaar nog zullen worden gebruikt. McCoy heeft in eerste instantie nog niks te maken met Brenda & The Tabulations, daar komt in 1971 verandering in als hij 'Right On The Tip Of My Tongue' schrijft voor de groep.

Ik zag gisteravond de film 'Mississippi Burning' over de 'oorlog' tussen de Ku-Klux-Klan en de zwarte bevolking van een stadje in Mississippi in 1964. Van zoiets was nauwelijks sprake in 'the city of brotherly love', Philadelphia. Het was wellicht één van de eerste plaatsen in Amerika waar buitenlanders tussen de blanken kwamen te wonen. Waar de blanke Philadelphians tegenwoordig een hele actieve folkscene erop na houden, daar zijn zwarte artiesten uit de stad in Pennsylvania zeer invloedrijk geweest op de soul en hiphop. Voor de eerste muziekstijl bereikte dat in 1973 een hoogtepunt toen CBS een speciaal platenlabel in het leven riep: Philadelphia International Records (PIR). De thuishaven voor groepen als The Three Degrees, The O'Jays en Harold Melvin & The Blue Notes. Brenda & The Tabulations zijn nooit zo ver gekomen, zij namen op voor de platenlabels die gerund werden door hun managers, ook al werden de platen in Engeland wél gedistribueerd door CBS. Brenda is Brenda Payton, de leadzangeres van de groep. Bij de oprichting in 1965 wordt ze vergezeld door de heren Jerry Jones, Maurice Coates en Eddie L. Jackson. Een jaar later scoort het gezelschap haar grootste hit met 'Dry Your Eyes'. Het gelijknamige album verschijnt in 1967. Een andere track van het album, 'The Wash', wordt in 2010 gebruikt voor een reclame voor Axe deodorant.

Brenda en haar knapen zijn voornamelijk succesvol in de soul-hitlijsten, dit kan voor een gedeelte verweten worden aan de kleine maatschappijen met onvoldoende capaciteiten in distributie. Na een aantal jaren te hebben opgenomen voor Dionn, neemt Top & Bottom het in 1971 over. Dat jaar ziet eveneens een drastische wijziging in de bezetting. De heren Tabulations stappen op en worden vervangen door de zangeressen Pat Mercer en Deborah Martin. Waar Payton's stem nogal eens rauw aftekende tegenover de zoete heren, daar verwordt Brenda & The Tabulations met deze verandering tot een bak stroop. Als dan ook nog Van McCoy om het hoekje komt met een gezongen symfonie in de vorm van 'Right On The Tip Of My Tongue', dan moet er wel een hit in zitten. Het bereikt de Billboard Top 20 en is de grootste hit in de 'soul-charts' tot dan toe.

Na 1977 worden er nauwelijks nog platen gemaakt en Payton overlijdt in 1992. Ze is dan nog maar 46 jaar. Deze single was afgelopen september voor mij een hele grote gok. Ik kende Brenda & The Tabulations vooral van naam, wist dat ze een zekere populariteit kende in de soul, dus wie weet? Ik was aanvankelijk een beetje teleurgesteld en ze kwam dan ook niet meteen in de Blauwe Bak. Maar sinds december staat ze wel tussen Booker T. & The MG's en Shirley Brown. Ja, die laatste gaan we ook nog eens in een dweilpauze stoppen!