zondag 24 mei 2020

Week Spot Kwartet: week 21



Binnen een uur begin ik aan een tweede 'heavy' radiosessie in dit weekend. Omdat de draaitafels nog niet gereed zijn, doe ik momenteel de 'Album Summer Spirit' op Wolfman Radio. Dit weekend heb ik me voorgenomen de volledige top 100 te draaien van de best verkochte albums in Engeland in de zomer van 1979. Gisteravond heb ik het eerste deel gedaan (en deze staat inmiddels ook op Mixcloud) en dit neemt drie en een half uur. De show van vanavond kan wel eens vier uren duren en ik denk dat ik dan té moe ben om nog iets op papier te kirjgen. En dus doe ik nu even snel de aflevering van het 'Week Spot Kwartet'. Zondag is natuurlijk de start van een nieuwe week en dit Kwartet is dan feitelijk van de afgelopen week.

2016: You're Losing Me-Ann Sexton (1973)
Het Seventy-Seven-label is op zichzelf geen zeldzaamheid. Het is ook niet zo dat 'issues' met de gele labels opeens veel meer waard zijn dan die met de oranje en zwarte variant. Behalve in één geval. 'You've Been Gone Too Long' van Ann Sexton is zeer gewild in de soul-scene en de reden daarvoor is simpel. Natuurlijk is het een geweldig nummer, maar deze heeft een zeer gelimiteerde oplage gekend op het gele label. Iedereen speurt dus naar deze gele labels en dat maakt dat een regulier exemplaar al de pan uitrijst. De plaat is recent opnieuw uitgegeven en ik heb hem nog steeds niet gekocht. De reden? Ann Sexton heeft geen slechte plaat gemaakt en er valt nog zoveel te ontdekken. Neem nou 'You're Losing Me' welke praktisch voor een habbekrats op de kop is te tikken.

2017: Here's Tomorrow-Limmie & Family Cookin' (1974)
Het begint in 2016 met de Duitse persing met fotohoes. In 2018 kom ik de Engelse persing tegen bij de kringloop in Havelte, maar deze blijkt zo krom als een hoepel te zijn. Vervolgens vind ik het fotomodel in februari in Emmen en daarmee is de Duitse terug in de jaren zeventig-bak gegaan. 'A Walkin' Miracle' is een hit geweest en zo'n plaatje waar je gegarandeerd een goede bui van krijgt. Toch geef ik de voorkeur aan het meer 'moody' b-kantje 'Here's Tomorrow'. Zo goed dat ik het een jaar na oorspronkelijke aanschaf alsnog uit zoek voor de Week Spot.

2018: Love Will Set You Free-Carrie Cleveland (1980)
Het verhaal van een clubzangeres die samen met haar man plaatjes opneemt om indruk te maken bij de platenmaatschappijen. Muzikaal is het ter ondersteuning van Carrie's zang in de hoop dat ze wordt uitgenodigd door een firma om de nummers opnieuw te kunnen opnemen. Dat gaat nooit gebeuren en zo zitten we veertig jaar later opgescheept met een hoop lo-fi thuisopnames met een overtuigende Carrie aan de microfoon. 'Love Will Set You Free' wordt in 2014 als single gedrukt als bonus en ik ben er nog steeds niet zeker van: Heeft de Belgische verkoper een doosje 'leftovers' gekocht of is dit een ordinaire bootleg?

2019: Show Me How-The Emotions (1971)
Ik moet bekennen dat ik de plaat direct na aanschaf nauwelijks heb gedraaid. Ik neem het wel meteen op voor een 'Vakantiemix' maar daarin is me nog niets opgevallen. Ik maak op een doordeweekse avond een rondje door Uffelte als 'Show Me How' voorbij komt. Het nummer begint even 'chill' als dat ik me op dat moment voel. Het moment waarop de dames alle remmen los laten, schrik ik zo erg dat ik een schreeuw niet kan onderdrukken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten