donderdag 11 februari 2016

Week Spot kwartet: week 6



De serie is klaar! Okay, de berichten moeten nog geschreven worden, maar ik ben afgelopen nacht druk bezig geweest om de 'kwartet-foto's' te maken. Leuk werk! Ik doe iets soortgelijks iedere week met 'The Vinyl Countdown - The 7" Collection' op zondagavond, dus ik ben redelijk ervaren op dit vlak. De start van een nieuwe serie waarbij ik terug kijk op de Week Spot's uit deze week in de afgelopen vier jaar. Het is een hele tijd vooruit, maar in de eerste week van 2017 is het zelfs een kwintet, vanwege die 'rare' 53e week in 2015. Ik wil proberen om iedere donderdag het kwartet te spelen, vaak heb ik na 'Floorfillers' geen puf meer om huiswerk te doen voor 'Raddraaien' of iets dergelijks, dus dan zou dit een welkom onderdeel zijn in de week. Natuurlijk zou ik jullie rechtstreeks kunnen verwijzen naar de berichten die ik eerder heb geschreven over de betreffende Week Spot, maar in het Week Spot kwartet wil ik ook bekijken hoe 'favoriet' de plaatjes zijn gebleven. Het is een rubriek die moet groeien en omdat alle begin lastig is, barst ik maar meteen los.

2012: Stop & Get A Hold Of Myself-Gladys Knight & The Pips
De eerste keer? Ik stuntel wat met de exacte maand, maar denk toch dat het in vroeg januari 2012 moet zijn geweest. Het laatste uitstapje naar de Woldberg in 'zondagse kledij' is enkele maanden ervoor geweest. Zeker is dat het in het nieuwe jaar moet zijn geweest want ik heb inmiddels de 'Northern Soul Jukebox' in mijn bezit. Het is een maandag. Ik kom op de terugweg Steenwijk binnen op de Eesveenseweg. Bij het tankstation koop ik iets te kauwen en het is als ik daar vandaan loop, dat 'Stop & Get A Hold Of Myself' in mijn oren knalt. Het 'Oeh-Oeh-Ah-Ah' zet me meteen in lichterlaaie. Thuis zoek ik de plaat op Ebay en vindt deze Engelse demo op Tamla-Motown voor een schijntje. Té mooi om waar te zijn? Ja, want het ding is helemaal nooit op Tamla-Motown uitgebracht, heeft nooit een uitgave gehad in Engeland waar ze pas later met de groene demo's begonnen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Een hele echte bootleg dus! Ik kondig de plaat aan op Facebook met de woorden 'Tune Of The Week' en daarmee is de huidige Week Spot geboren. Hoewel ik alle Week Spot's op single heb, beperk ik me daar in het begin niet toe. Deze van Gladys Knight is nog in de bestelling als het de 'Tune' wordt en hetzelfde geldt voor een aantal Week Spot's uit 2012 die de komende weken gaan volgen. Nu wacht ik geduldig totdat ik de plaat in de koffers heb. Bootleg of niet, 'Stop & Get A Hold Of Myself' maakt al vier jaar deel uit van mijn koffer als ik Northern Soul mag draaien. Of dat nu voor de radio is (zoals de afgelopen 'Northern Soul Allnighter') in De Buze of in Watford, deze single komt steevast voorbij tegen het einde van de set.

2013: Does Anybody Love Me-Joyce Kennedy
Het is alweer een tijdje geleden dat ik voor het laatst een selectie van de 'Northern Soul Jukebox' op mijn mp3-speler had staan, maar in de jaren 2012 tot en met 2014 zijn we onafscheidelijk. De 'Jukebox' laat me kennis maken met een aantal 'onmogelijke' platen en vervolgens koop ik eerst maar wat anders van dezelfde artiest. Dat is een beetje het verhaal bij Joyce Kennedy. Ik leer 'I'm A Good Girl' kennen middels de 'Jukebox' en ontdek tegelijk dat dit werkelijk de leadzangeres is van Mother's Finest. Dat maakt het alleen maar interessanter! Alvorens ze in 1968 aan de wieg staat van Mother's Finest, neemt Kennedy een drietal singles op voor het Blue Rock-label. In werkelijkheid maakt ze maar een handjevol opnames voor Blue Rock omdat voor iedere single een nummer wordt 'gerecycled'. De b-kant, 'The Hi-Fi Albums And I', verschijnt als een aparte single, terwijl 'Does Anybody Love Me' op de b-kant staat van 'I'm A Good Girl'. Ik ben die laatste in vier jaar nog nooit tegengekomen en heb een vermoeden wat die qua prijs gaat doen als dit het geval is. 'Does Anybody Love Me' kan ik 'goedkoop' krijgen vanwege de matige staat van het styreen. Deze plaat steekt schril af tegen de Northern Soul die ik nog veel en vaak koop in deze tijd, het is een stuk meer mid-tempo en 'crossover', maar dat is de reden dat ik de plaat nu nog altijd met veel plezier draai.

2014: Which One Should I Choose-The Unifics
Ik koop eind 2013 eens 'Soul Coaxing' van Raymond Lefevre van Marcus en daarmee ontstaat een heel leuk contact. Regelmatig koop ik singles van hem. Tot drie keer toe reserveer ik een flinke stapel. Toch is het contact het afgelopen jaar een beetje verwaterd. Ik lees alleen nog van Marcus dat hij een bandje is begonnen, wellicht dat dit zijn platenhandel even stil heeft gelegd? Hoe dan ook: We hebben al tijden niet meer gesproken en al helemaal niet over platen. Marcus is vrij 'conservatief' als het aankomt op de kwaliteitsbeoordeling. Gesloopte labels en optische krassen maken een plaat voor hem 'Good' en gaan voor corresponderende prijzen, waar een 'professionele dealer' het als een 'VG++' zou weg doen vanwege de geluidskwaliteit. Zo biedt Marcus mij 'Court Of Love' aan voor The Unifics voor één pond. Ik vind het nummer niet geweldig, maar voor een pond doe ik het ervoor. ,,De plaat klinkt niet goed meer", waarschuwt Marcus en als ik me niet vergis, krijg ik hem op het laatst cadeau. Geen woord Frans... 'Court Of Love' is stevig mishandeld en klinkt niet fijn. De b-kant is andere koek! Die klinkt vers en wel en, bovenal, het is een onontdekt kantje in de 'Northern' dat nu eindelijk een beetje belangstelling krijgt. Nee, ik ga mezelf niet op de borst kloppen, maar stiekem is dit wel mijn 'ontdekking' geweest...

2015: Think It Over-The Harvey Averne Dozen
Vorig jaar ben ik met de 'viering' gestart van het Week Spot-jubileum. Ook dan heb ik een 'Classic Week Spot' terwijl dat geen gebrek aan inspiratie is. Ik zit in januari 2015 ook al dik in de kandidaten voor de Week Spot. Een plaatje dat dateert van ver vóór de start van de Week Spot, dat is het idee dat in 2015 ontstaat en dat ik dit jaar heb voortgezet met Willie Parker. 'Think It Over' van The Harvey Averne Dozen staat op de b-kant van 'You Hit Me' van Alice Clark, zoals ik deze in september 2011 in Utrecht heb gekocht. Een plaat die me meeneemt naar de tweede keer in Keulen. Ik draai de single op de kamer van de herberg en besluit dit vast te leggen op de gevoelige plaat. Dat beeld is jarenlang mijn profielfoto geweest op Facebook. De knieën in de dunne lakbroek (die ik godzijdank die avond niet heb aangehad, want het was me een portie koud!) met de Numark voor mij en de single van The Harvey Averne Dozen die zijn rondjes draait. Ik maak die middag ook een foto in de spiegel van de badkamer, zonder dat ik dan van het begrip 'selfie' af weet. Hoewel 'Think It Over' een beetje moeilijk ligt in de 'traditionele Northern' moet ik bekennen dat ik de plaat al een tijdje niet meer heb gedraaid. Gelukkig draait Lee hem om de haverklap in zijn show op maandagavond en iedere keer gaan mijn gedachten terug naar het weekend dat een 'grote verandering' teweeg heeft gebracht.

Intussen wacht ik nog steeds op mijn pakketten met singles. Chicago is zondag (?) op de post gegaan en zou morgen kunnen binnenkomen, maar dan moet ik wel thuis zijn. Ik neem aan dat hij het weer aangetekend heeft verstuurd. Engeland is dinsdag op de post gegaan en zou dus ook kunnen. Ik hoop morgenavond een eerste 'Singles round-up' te kunnen doen, maar dat hangt van deze twee zendingen af.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten