Het is ongeveer tien jaar geleden dat ik voor het eerst bij Mark ben uitgekomen. Ik hang in die tijd veel rond in de hoek van de soul-verkooppagina's op Facebook, mede geïnspireerd door 'Geni' van Terri Bryant. 'Five-A-Day' oogt meteen als een pagina voor mij. Mark biedt dan vooral singles aan van zes, acht of tien pond met uitschieters van twintig pond. Mark doet niet moeilijk over 'opsparen', ook al moet hij geregeld mensen aanschrijven vanwege 'older stacks'. Ik heb nooit zo'n schrijven gehad. Omstreeks 2020 vindt hij het zelfs wel cool als ik flink bij hem opspaar en zo nu en dan een bedrag overmaak voor een deel van de singles. Dat laatste vereffen ik aan het begin van dit jaar. Op moment van schrijven heeft Mark alweer twee singles voor me gereserveerd, die ga ik uiterlijk in februari afrekenen met hopelijk méér nieuwe singles. Nu de laatste zeven singles uit deze partij van Mark. Zoals gezegd ga ik morgen aan de slag met de Blauwe Bak Top 100. De singles uit deze drie afleveringen (plus de platen van Chris) kunnen jullie over twee uren horen op Wolfman Radio. Misschien voeg ik de link van de 'listen back' toe als ik het niet vergeet. Die komt dan hier te staan. https://pixeldrain.com/u/GUUY9gXW
* Gene Pitney- She's A Heartbreaker (UK, Stateside, 1968)
Feitelijk de b-kant van 'Yours Until Tomorrow' dat een Engelse hit is geweest. 'Heartbreaker' wordt geschreven en geproducheerd door Charlie Foxx. Een gekke combinatie? Nee hoor, beide zijn werkzaam voor het Amerikaanse Musicor-label. Je verwacht Inez Foxx maar in plaats daarvan krijg je Gene in de hogere contreien. 'Yours Until Tomorrow' is gewoon pure pop. Het origineel is voor Dee Dee Warwick hoewel Sandy Posey als eerste een demo heeft opgenomen. De laatste is nooit uitgebracht. Carole King's demo van het nummer verschijnt pas in 2012.
* Ritchie Pitts- I Refuse To Know Your Name (UK, Contempo, 1973)
In de vorige partij van Mark zit een single van Evie Sands welke is gesigneerd door de artiest zélf. Ene Jim heeft Riche Pitts deze single voor zijn neus gehouden en hij wenst Jim 'all the best'. Richie Pitts is overigens één van The Fantastics, voorheen bekend als The Velours. Mark biedt me deze single apart aan omdat hij van mijn Contempo-verzameling af weet. 'Refuse' is de b-kant en klinkt ietwat 'gritty'. 'Every Couple's Not A Pair' komt van de hand van General Johnson en zit meer in de sweet soul-hoek van The Fantastics. Het is niet de meest essentiële single maar leuk genoeg voor de collectie.
* The Pretenders- I Call It Love (US, Carnival, 1969)
Deze single is tweemaal uitgegeven met andere catalogusnummers en omgedraaide kanten. Deze (CAR-550) heeft The Pretenders als a-kant. Nee, het is uiteraard niet Chrissie Hynde met haar maten, hoewel ik wel een zangeres hoor. De lead is echter een meneer. Prachtige harmony soul. De dame zingt overigens het tweede couplet. Op de flip staat 'Feelin' Good' van The Carnival Kings. Dat is dynamische instrumentale soul en zó leuk dat ik hem wel als jingle wil hebben. Daar kan geen AI tegenop!
* Truth- Whatcha Gonna Do When I'm Gone (UK, Pye International, 1974)
Au! De a-kant krijgt slechts één ster in Blues And Soul. De b-kant heeft een gospel-gevoel in het refrein en ook de elektrische viool voegt extra charme toe. De a-kant wordt omschreven als Doobie Brothers ontmoet War en doen samen de kungfu. Het is knalhard en artistiek geen hoogvlieger, maar nog best grappig anno 2025. De b-kant is ietsje soulvoller maar het houdt allemaal niet over.
* The Van Dykes- No Man Is An Island (US, Mala, 1966)
Weer even een echte klassieker in de mix. Het origineel stamt uit 1951 en is van Fred Waring & The Pennsylvanians maar The Van Dykes buigt het om naar de soul. Deze versie biedt tevens uitkomst voor de vele reggae-covers die zullen verschijnen door de jaren heen. 'I Won't Hold It Against You' is meer upbeat soul en riekt naar The Esquires. Beide kanten zijn overigens erg goed.
* Lovelace Watkins- Gone Away (US, Uni, 1969)
Ik heb een York-single van Lovelace Watkins maar dat is niet veel soeps. Volgens Mark heeft hij een album gemaakt dat bij vlagen interessant is. Dan is er nog 'Gone Away'. Het arrangement is van Donny Hathaway en deze schrijft het liedje samen met Curtis Mayfield en Leroy Hutson. Lovelace is een soort van Engelbert en het is vooral een fraaie novelty met een Chicago-band.
* Bobby Womack- I'm Gonna Forget About You (US, Liberty, 1970)
Lekkere uptempo crossover van deze Womack. Op de flip blikt hij terug op The Temptations' versie van 'Don't Look Back'. Het nummer dat in 1979 wordt gerecycled door Peter Tosh en Mick Jagger. Ik vind het de leukste kant van de twee maar ik kan best wennen aan 'Forget'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten