donderdag 6 maart 2025

Singles round-up:: Alle 40 goedkoop


Woensdag ben ik nog iets te lamlendig geweest maar donderdag moet er actie komen. Zoals ik eerder heb aangegeven bewaar ik de fietstochten even voor één verhaaltje na of tijdens het weekend. Toch kan ik nu alvast verklappen dat de fietstocht vandaag door Beilen is gekomen. Ik ben in juli of augustus voor het laatst bij de inbrengwinkel geweest in Beilen. Als ik halverwege de eerste bananendoos ben, denk ik nog even dat er niets is veranderd ten opzichte van afgelopen zomer. Dan begint me iets te dagen. Blijkbaar is de verkoper een grootscheepse verzamelaar en heeft zijn stukken op alfabetische volgorde staan. Zo nu en doen doet hij een willekeurige graai en biedt dan deze platen aan. De singles zijn vijftig cent per stuk en als ik de vier bananendozen door ben geweest, heb ik er zeventig. Dan nog maar eens kritisch kijken en dan blijven de volgende veertig over. Omdat ik niet de hele maand de 'Singles round-up' wil doen en niet alles evenveel de moeite waard is, gooi ik ze nu samen in één bericht. Alleen... de foto. Er zijn elf dubbele singles, de overgebleven negenentwintig zijn ook niet fijn op de foto. Ik besluit dan maar alle veertig opeens op de foto te zetten. Dit is de meest complete foto die ik kan krijgen. Ik begin met de dubbele eenlingen. Wat ik met dat laatste bedoel, zullen jullie straks zien...

* Herb Alpert & The Tijuana Brass- Taste Of Honey (Duitsland, London, 1965)
* Deodato- Also Sprach Zarathustra (UK, CTI, 1973)
* Desire- Now That We're Together (NL, Mercury, 1982)
* First Class- Filled With Desire (US, All Platinum, 1976)
* Mark Lindsay- Arizona (Duitsland, CBS, 1969)
* Little River Band- It's A Long Way There (UK, EMI, 1975)
* Lulu- The Man Who Sold The World (Duitsland, Polydor, 1974)
* Peter Skellern- You're A Lady (NL, Decca, 1972)
Herb Alpert heb ik al in de Nederlandse uitdossing. Deodato in de Franse uitgave. Desire staat sinds een jaar in de Blauwe Bak maar is niet in de beste conditie. Deze van vanmiddag oogt beter en in dat geval komt de dubbele in de Gele Bak. First Class is een favoriet van de 'Northern Soul Jukebox' en zoals gebruikelijk bij styreen is mijn oude ietwat lawaaierig. Ik hoop dat deze beter is, anders komt de tweede ook in de Gele Bak. Mark Lindsay schijn ik zelfs vorig jaar nog dubbel te hebben gekocht in de Nederlandse uitvoering. Ik laat overigens heel veel Amerikaans styreen van Lindsay achter in Beilen. De Engelse demo van Little River Band ziet er té mooi uit om te laten liggen en dat geldt ook voor de Duitse Lulu. Peter Skellern moet ik natuurlijk hebben alleen ontbreekt hij de laatste keer als ik hem nodig heb voor een seventies-show. Ach vooruit, ik had hem ook nog niet met fotohoes. Omdat het een grote collectie op alfabetische volgorde is en willekeurig een graai is gedaan, heb ik van een aantal artiesten en groepen meerdere singles te pakken. Ik ga nu verder met de eenlingen.

* The Fixx- Stand Or Fall (Duitsland, MCA, 1982)
* Kevin Gould- Let's Join Together (UK, Polydor, 1973)
* G.Q.- Disco Nights (UK, Arista, 1978)
* Grand Funk- The Loco-Motion (Duitsland, Capitol, 1974)
* Laurie Lingo & The Dipsticks- Convoy U.K. (UK, State, 1976)
* Little Richard- Green Power (Duitsland, Reprise, 1971)
* Franck Pourcel- Congratulation (UK, Columbia, 1968)
* Tom Robinson- Back In The Old Country (NL, RCA, 1984)
* Lon Satton- Chippewa Town (UK, Philips, 1971)
* Southern Comfort- The Leaving Song (Duitsland, Harvest, 1971)
* Telekin- Imagination (Duitsland, Pick Up, 1985)
* Paul Da Vinci- If You Get Hurt (NL, Penny Farthing, 1974)
'Red Skies' van The Fixx staat heel lang op mijn verlanglijstje maar deze heb ik in 2023 gevonden in Emmeloord. 'Stand Or Fall' heb ik daarentegen op cd-single in de jaren negentig. Een cd-single uit 1982? Nee, het plaatje is in 1993 opnieuw uitgebracht en toen eveneens op cd-single. Oh wat is het fijn om deze weer opnieuw te horen! Kevin Gould is zeer vrolijke gospelpop. Handjeklap maar tegelijk wel met een fijne bubblegum-sound. Op de keerzijde staat 'Jesus Is The King' en ook zijn album uit 1973 is doorspekt van de gospel. Van G.Q. heb ik een andere Engelse persing in de Blauwe Bak staan. 'Disco Nights' is de grote hit geweest van de band in Engeland. Het is net als die andere single 'in your face'-disco maar vooruit... hij mag best in de Blauwe Bak. Grand Funk deed in 1974 iets heel leuks met 'Some Kind Of Wonderful van Soul Brothers Six maar de uitvoering van Little Eva's 'The Loco-Motion' is totaal inwisselbaar. Laurie Lingo & The Dipsticks is een erg grappig antwoord op 'Convoy' van C.W. McCall. Ook dat wordt een stoet van kilometers lang maar dan op de Engelse wegen met de verschillende accenten van het eiland. Zou Little Richard nog interessant kunnen worden? Op papier wel. De plaat is geproduceerd door H.B. Barnum en het heeft 'Dancing In The Street' op de flip. 'Green Power' funkt een beetje als Ike & Tina Turner maar verder vooral in de sfeer van 'Freedom Blues'. Uitstekende muziek daar niet van! 'Dancing In The Street' is alleen op papier een leuke poging. Eigenlik zou Cliff Richard in 1968 het Songfestival winnen met 'Congratulations', maar het gunt de eer aan Spanje dat dan stevig aan de weg timmert als potentieel nieuw vakantieland. Franck Pourcel brengt in 1968 zowel 'Congratulations' als Massiel's 'La La La' uit op één schijfje. 'La La La' leent zich het beste voor een instrumentale versie maar bovenal is de plaat flink afgedraaid. Hoewel het de opvolger is van 'Listen To The Radio' is deze niet blijven hangen, maar ach... Tom Robinson kan erg weinig verkeerd doen bij mij. Lon Satton is dus toch een Engelse persing? Van deze man heb ik een oudere single met daarop een erg bizarre cover van 'Blowin' In The Wind'. 'Chippewa Town' klinkt op zichzelf niet verkeerd. Southern Comfort brengt me al een beetje in de country-sfeer want daar zal het in het volgende gedeelte vooral over gaan? 'The Leaving Song' is prettige countryrock. Ik weet niet waarom maar ik móet Telekin kopen. De hoes komt me bekend voor. Deze moet ik dus hebben? Nee, ik heb hem niet. Ook de singles van broer dubbel gecheckt, maar nee... ook hij heeft hem niet gehad. Heb ik het nummer recent gehoord of...? Nu ik het draai gaat er geen lampje branden hoewel het een erg prettig nummer is. Ik zal de reden dus nooit weten? Tenslotte Paul DaVinci, de man met de kopstem van 'Sugar Baby Love' van The Rubettes en, ja, ook hier gilt hij erop los. Best een leuk nummer! Dan nu de meerdere singles per artiest of groep.

* Karl Denver- My World Of Blue (UK, Decca, 1964)
* Karl Denver- Sonny Boy (UK, Emerald, 1974)
Bij de Decca-single zet de Jack Good-promotie me op het verkeerde been en ik zit pardoes te luisteren naar de b-kant. Dat is een countryding waarin hij nog net niet jodelt, maar het is nooit ver weg bij Karl Denver. 'My World Of Blue' is echter meer het hitrepertoire. Een prachtige ballade! Oh wacht, het is de 'N.C.B.'-vermelding dat me afleidt. Dat betekent dat de plaat in Engeland is geperst voor de Scandinavische markt. Denemarken heeft in de jaren zestig geen eigen perserij voor Decca-platen. 'Sonny Boy' is zowaar een overtreffende trap op 'My World Of Blue'. Een prachtig gearrangeerde ballade en het valt me nu pas op dat het in een correct Emerald-hoesje zit.

* Bobby Goldsboro- Water Color Days (US, United Artists stereo, 1970)
* Bobby Goldsboro- Water Color Days (US, United Artists, mono, 1970)
* Bobby Goldsboro- Watching Scotty Grow (Duitsland, United Artists, 1970)
Ik zit volop te dubben tussen verschillende platen, probeer te tellen en dan komt er ook nog eens een zeer aandoenlijk kind me laten zien wat ze samen met haar mama heeft uitgezocht. Dan kom je thuis en blijk je één Bobby Goldsboro-single in zowel stereo als mono te hebben. Bovendien is 'Water Color Days' ook nog eens de b-kant van 'Scotty'. De lol kan niet op? 'Autumn Of My Life' met de Duitse fotohoes is blijven liggen evenals enkele singles uit de midden jaren zeventig. Ik ga uiteraard alleen de stereo-single draaien van de twee. Het is prettige countrypop welke zo goed past bij Bobby's sentimentele stem. Bobby klinkt later in het jaar een stuk opgewekter als hij het leven achter zich heeft gelaten en al zijn tijd spendeert samen met zijn zoontje.

* The Goodies- The Funky Gibbon (UK, Bradleys, 1975)
* The Goodies- Black Pudding Bertha (UK, Bradleys, 1975)
* The Goodies- Nappy Love (UK, Bradleys, 1975)
Hoppa! In één keer alle drie grote hits van The Goodies in de verzameling. Onder leiding van Bill Oddie wordt The Goodies in 1975 gepresenteerd als een popgroep voor jongere kinderen. 'The Funky Gibbon' is gewoon geniaal! 'Black Pudding Bertha' is waarschijnlijk de eerste plaat die de term Northern Soul benoemt. 'Nappy Love' is natuurlijk een lange neus naar 'Puppy Love'.

* Dobie Gray- Drift Away (US, Decca, 1973)
* Dobie Gray- Watch Out For Lucy (US, MCA, 1974)
* Dobie Gray- Roll On Sweet Mississippi (US, MCA, 1974)
* Dobie Gray- If Love Must Go (US, Capricorn, 1975)
* Dobie Gray- Find 'Em Fool 'Em & Forget 'Em (UK, Capricorn, 1976)
* Dobie Gray- You Can Do It (Duitsland, Infinity, 1978)
Van Dobie Gray mag alles mee wat ik tegenkom. 'Drift Away' heb ik in principe al in de Nederlandse persing en deze heeft ooit ook in de Blauwe Bak gestaan. Ik denk dat ik de Amerikaanse een plekje in de Blauwe Bak gun. Natuurlijk is het meer country dan soul maar het nummer betekent heel veel voor mij en dat geeft de doorslag. 'Find 'Em' heb ik al in de Engelse uitdossing in de Blauwe Bak, deze dubbele mag in de algemene jaren zeventig-bak. Vooral van 'Watch Out For Lucy' word ik erg blij als ik hem in de handen hou. Dobie heeft in de Northern Soul een grote hit met zijn 'Out On The Floor' en 'The In Crowd' uit de jaren zestig, in de jaren zeventig bevindt hij zich in een spagaat tussen de soul en de country. 'Watch Out For Lucy' is bijvoorbeeld veel meer countryrock en dus alleen geschikt voor de Gele Bak. Bij 'Roll On Sweet Mississippi' bestaat er geen enkele reden tot twijfel. 'If Love Must Go' is een prachtige ballade met een soulvol klinkende Dobie terwijl zijn country-fans er ook mee uit de voeten kunnen. Op de b-kant probeert hij zelfs de country te smeden met disco, maar het mag voor de a-kant in de Blauwe Bak. 'Find 'Em' oogt beter dan het exemplaar dat ik heb, de 'mindere' mag in de Gele Bak plaats nemen. Tenslotte de single uit 1978. Dat is 'sophisticated disco' vanaf het eerste moment. Ook 'Thank You For Tonight' klinkt erg fin. Deze single mag in ieder geval in de Blauwe Bak.

* Liverpool Express- Hold Tight (UK, Warner Bros., 1976)
* Liverpool Express- Everyman Must Have A Dream (UK, Warner Bros., 1976)
* Liverpool Express- Dreamin' (Duitsland, Warner Bros., 1977)
'You Are My Love' heb ik al en laat ik dus liggen. De eerste twee singles komen van het album 'Tracks' end at heb ik jaren geleden in zijn geheel gedraaid in mijn 'Afterglow'-show. 'Hold Tight' is barokke pop uit 1976 met een stevig Beatles-stempel. Inclusief gitaarsolo welke zo van George Harrison afkomstig had kunnen zijn. Een Engelse single uit 1976 met fotohoes? Ja, het blijkt echt een Engelse uitgave te zijn. Op 45cat wordt nog eens herinnerd aan de volledige nonsens die wordt gespuwd in het nummer, maar het klinkt allemaal heel erg pretentieus. Maar ja... Waar ging 'I Am The Walrus' nu eigenlijk over? 'Dreamin' begint heel erg dromerig maar krijgt dan meer van een beat. De band heeft in 1977 The Beatles van zich af geschud en maakt nog altijd erg prettige popmuziek, alleen loopt het grote publiek er niet warm voor.

* Poco- Early Times (US, Epic, 1972)
* Poco- Magnolia (US, Epic, 1973)
* Poco- Crazy Love (US, ABC, 1978)
Tot slot een triootje van de countryrockers van Poco. Ik heb de afgelopen weken heel veel oude 'moonshine'-films gezien en ook de aanwezigheid in Drenthe heeft me een kleine interesse voor countryrock opgeleverd. Nee, ik ga niet op 'linedance' en het gros van de moderne country kan me worden gestolen. 'Magnolia' heb ik recent nog eens ergens gehoord en dat maakt me hebberig. Welnu, ik heb het prachtige nummer nu op single. 'Crazy Love' is een stuk verderop in de loopbaan van de band. Hoewel veel van de Amerikaanse muziek dan nogal zielloos is geworden, weet Poco de aandacht vast te houden. Het is altijd een vreemde eend in de bijt gebleven en ik ben erg gelukkig met deze drie singles.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten