Onverwoestbaar

De vakantie is officieel begonnen maar op Soul-xotica heb ik nog het nodige werk te verzetten. Daarbij kan ik dan wel melden dat het eerdere 'plannetje' sinds gisteren werkelijkheid is geworden. Volgende week maandag zit ik op de fiets naar de vakantiebestemming voor drie nachten. Gewoon in een herberg zoals in april in Bunnik. Dat is me eigenlijk heel goed bevallen. Een comfortabel bed aan het einde van een (lange) fietsdag en niet allerhande zaken mee te sjouwen. In 2008 is dat anders, hoewel ik in die tijd nog geen gasflesje bij me heb. Ik moet onderweg voortdurend buiten de deur eten en ach... ik sla ook wel eens een dagje over of stel mezelf tevreden met boterhammen. Daar staat tegenover dat ik een tas vol cd's met me mee draag voor het entertainment onderweg en omdat ik hoop dat ik in België nog een optreden kan regelen. Vandaag wil ik als eerste terug gaan naar de laatste alcoholische vakantie uit mijn bestaan. Hoewel ik dan nog niet weet dat ik een paar maanden later een punt zal zetten achter het gezuip, heb ik het deze vakantie dubbel en dwars gevierd. Ik heb in het verleden al eens geschreven over de zondag van Hellevoetsluis naar Veere en de zware onweersbui in de nacht. Vandaag ga ik terug naar die eerste dag van de fietsvakantie waarbij ik mezelf hardop afvraag hoe ik dit voor elkaar heb gekregen? Ik lijk wel onverwoestbaar!

Het jaar 2008 is een even jaar, hetgeen betekent dat het slapen voor een vakantie helemaal niets wordt. Volgens mij gaat het ook nog vrij hals over de kop en besluit ik de voorgaande dag rond een uurtje of zes dat ik morgen rond deze tijd met mijn hoofd uit een tentje steek. Ik vraag me dan weer een aantal dingen af want blijkbaar ben ik heel erg goed op de hoogte van de vaartijden van het veer van Stavoren naar Enkhuizen terwijl ik dan nog niet de beschikking heb over internet. Vlak na de vakantie zal ik een telefoonabonnement afsluiten met de Nokia N95 als toestel en daar begint mijn echte internetavontuur. Enfin, de avond ervoor ga ik nog vrolijk zuipen en kan me nog herinneren dat ik thuis vooral druk ben met cd's zoeken. Qua kleren ben ik snel klaar. Een graai onderbroeken en sokken, een paar t-shirts en wellicht één reservebroek. Het slapen wordt wederom helemaal niets en zo start ik vanuit Steenwijk als het nog donker is en de stad slaapt. Ik hou mezelf wakker met de discman en cd's en kan bijna een soundtrack maken van deze eerste vakantiedag. Ik sla de Weerribben over nu het pikkedonker is en ga via de ruilverkavelingswegen naar Oldemarkt en Ossenzijl. Tussen Kuinre en Lemmer wordt het licht en in Lemmer hou een korte stop. Niet dat er iets open is. Vanaf Lemmer is het zaak om richting Gaasterland te gaan en ik wil beslist door Wijckel, Sondel, Oudemirdum en Nijemirdum. Het valt nog niet mee om deze weg te vinden maar ik slaag erin. Een magisch moment dat me altijd is bijgebleven: Bij Hemelum steekt een vos de weg over. Hij of zij heeft mij niet in de gaten en dus kan ik even genieten van de aanblik van een prachtige vos. Tussen Koudum en Molkwerum kijk ik op de klok en schrik me dan een hoedje. Er gaat immers maar één veer deze morgen en deze vertrekt binnenkort. Ik zet de turbo aan en ben buiten adem als ik in de haven van Stavoren kom. Ik ben echter nog ruim op tijd.

Aan boord van de veerboot ziet een speciaalbiertje er erg aantrekkelijk uit, maar ik besluit de drank nog even uit te stellen. De overtocht is iets met een 'bucket list'. Mijn vader is geboren en getogen in Koudum en vertelt vaak dat hij gebruik maakte van het veer om familie in Noord-Holland te bezoeken. Mijn oom Gerrit, naar wie ik ben vernoemd, schijnt vaak met de brommer naar Amsterdam te gaan om de nieuwste 78-toerenplaten te kopen. Dan uiteraard ook met de oversteek naar Enkhuizen. We zitten bijna bij elkaar op schoot in de kajuit en Enkhuizen kan dan ook niet snel genoeg in zicht komen. Daar stap ik weer op de fiets maar... wat ik precies heb gedaan? Ben ik nog in Medemblik geweest? Het zal de drank van de voorgaande avond zijn geweest. Nee, ik zie het al. Het moet Hoorn zijn geweest. Ik moet bekennen dat ik deze middag nogal doelloos fiets. Ik probeer te oriënteren op de wind en de handwijzers maar Noord-Holland lijkt één grote groene woestijn van polderwegen te zijn. De dag eindigt voor mij in De Schermer. Anno 2024 stikt het daar van de boerencampings en dus is het vrijwel onmogelijk om uit te zoeken op welke ik heb gestaan. De foto is genomen vanaf camping De Boekel nabij Akersloot, daar heb ik zeker niet gestaan. Het noordelijker zijn in de buurt van De Rijp. Enfin, maakt verder ook niet uit want ik ben al lang blij dat ik een plekje voor de nacht heb gevonden.

Onverwoestbaar want die avond stap ik wederom op de fiets. Ik wil beslist even in De Rijp kijken. Zoals jullie weten ben ik geboren en getogen in Jutrijp en dat kennen we aldaar als De Ryp. Ik heb eens het verhaal gehoord van een ansichtkaart die iemand vanuit Hommerts naar De Ryp had gestuurd. Het zal nog vóór de postcodes zijn geweest want de kaart is maanden onderweg geweest en is blijkbaar de langste tijd op het postkantoor in De Rijp geweest. De Rijp is deze avond heerlijk uitgestorven net zoals Jutrijp doorgaans ook niet het episch centrum van de drukte is. Daarna wil ik toeristisch fietsen en verdwaal dan bijna. Gelukkig weet ik bijtijds de camping te vinden maar de duisternis is dan al ingevallen. Die nacht slaap ik als een roos maar dat zal niemand verbazen.

De volgende dag reken ik af met het doelloos fietsen als ik de Noordzeeroute oppik nabij Castricum. Het is wel wennen deze fietsroutes want met name bij IJmuiden en de Hoogovens meen ik dat de Noordzeeroute ook echt de kustlijn moet volgen. Nee, dat is niet het geval, maar na een dag ben ik gewend aan het concept en heb ik tot vrijdagavond een scherp oog voor wat betreft de bordjes van de Noordzeeroute. Dat brengt mij overigens weer in Hellevoetsluis en hoewel ik daar niet 'live' draai tijdens de vakantie, zal dit wel een toekomstig optreden opleveren.