Anno 2024 staat Facebook vol met foto's van het noorderlicht. Ik ben op één avond wel buiten geweest maar niet op de luchten gelet. Ook moet ik bekennen dat ik het vaak niet kan onderscheiden van 'iets' in de lucht dat wel logisch valt te verklaren. De zonsverduistering van 1999 is lange tijd een 'unieke' ervaring geweest, hoewel het voor mij altijd nog uniek is. De zonsverduistering van 2021 moet een beter effect hebben gesorteerd in ons land alleen lag ik toen te slapen. In 2021 zit ik dan nog steeds thuis vanwege een vorm van overspannenheid. Ik ben er geen minuut rouwig over geweest want eigenlijk is er voor mij maar één eclips en dat is die van 11 augustus 1999. Ik hoor later dat het in Nederland die dag nogal bewolkt is geweest waardoor de zonsverduistering in het water is gevallen. Dan hebben we het in Duitsland beter getroffen? Ik eindig het verhaaltje bij 'Het zilveren goud' van vorige week met hoe de lucht opeens betrekt en het gaat regenen. Welnu, dat is allemaal onderdeel van het spektakel. De natuur weet ook zelf even geen raad met de plotselinge verduistering en gaat even regen en onweer spelen. Desondanks heb ik toen de totale verduistering gezien. Nou ja...? 95 procent van de verduistering om precies te zijn...
De vriend van de vriendin met het kind, die zichzelf hebben opgesloten in een Subaru Mini Jumbo,heeft geleerd voor de materie naar het schijnt. Hij stuurt erop aan om vooral verder te rijden zodat we de honderd procent kunnen zien. Gelukkig is één van de broers zo slim geweest om even een lokaal radiostation op te zoeken. Om de volledige eclips te zien, moeten we oostelijk van Kaiserslautern zijn. We horen dan dat de rondweg van Kaiserslautern compleet vol staat en dat we dus onmogelijk binnen een uur aan de andere kant van de stad kunnen zijn. We vinden een eenzame heuvel vlak buiten een voorstadje van Kaiserslautern. Blijkbaar moet 'ons' stukje nog bouwrijp gemaakt worden want even verderop wordt geheid. Gedurende de vierentwintig uur dat we hier staan (en ook slapen) is er echter geen boze boer of andere landeigenaar om ons te verjagen. De 'Polizei' hebben we evenmin gezien. Nee, het is op zichzelf openbaar groen maar zal anno 2024 een oprit zijn naar een vrij nieuwe woonwijk. De 'geleerde' vriend wil nog protesteren en dus wordt er her en der wat gescholden, maar dan kiest hij ook eieren voor zijn geld. We gaan op de grond zitten. Ik heb van één van de broers een paar oude negatieven gekregen welke ik op mijn gele ronde zonnebrilletje heb geplakt. Alles ter bescherming van de ogen want het ding mist al een pootje. Ik denk dat ik hem nog ergens moet hebben liggen. Ik heb het nooit over mijn hart kunnen halen om het weg te gooien. In De Bilt en Tuk heb ik zelfs een speciaal hoekje met een miniatuurautootje van de 'ambu' en deze zonnebril.
Tot groot vermaak mogen de werknemers van het bouwbedrijf niet genieten van het schouwspel. Op de bouwlocatie gaan de lampen aan en er moet gewoon gewerkt worden. Dan begint het te regenen en is er een slag onweer. Het zal toch niet? Ik zal me de ontlading nooit vergeten als het moment daar is. Luid trommelend klinken er oerkreten vanuit het binnenste van onze lijven. Ik merk zelf een paar tranen en ben niet de enige. Wat ik me dan niet realiseer is dat het allemaal anders had kunnen lopen. Tijdens het bezoek aan Trier is er al onmin tussen de twee broers. De vrouw van de ene broer wil niet zoveel rijden terwijl de andere overal even wil kijken. Het lijkt er even op alsof de twee uit elkaar zullen gaan met ruzie maar dan... dan is daar Gerrit die blijkbaar niets heeft meegekregen van de ruzie. Met een mopje en een verhaaltje weet hij de groep bij elkaar te houden. Althans, dat is me later verteld. Ik geniet met volle teugen, hoewel voor mij het vele rijden ook niet had gehoeven. Het moment van de eclips is dus op meerdere vlakken een ontlading. Als het moment voorbij is, wordt het al snel weer de stralende zomerdag die het daarvoor was geweest. Regen en onweer hoort dus bij de totaalbeleving? De foto heb ik geleend van Omrop Fryslân en is dus ook in Friesland genomen. Bij ons is er nauwelijks een streepje waarneembaar. Menigeen heeft de totale verduistering moeten aanschouwen op de rondweg van Kaiserslautern.
Er wordt vandaag niet meer gereden en dus kunnen de pijpjes pils open. Ik mis de muziek, maar ja... muziek vreet stroom van de accu's van de auto's. Qua gespreksstof is het allemaal een beetje 'op'. Ik voel me die dag ook wat beroerd doordat ik in de brandende zon bier heb gedronken. Na opnieuw een goede nacht achterin de 'ambu' vertrekken we de volgende dag rond het middaguur. We hebben dan al besloten een nacht terug te gaan naat Trois Ponts waar we ook de eerste nacht hebben gestaan. Op woensdag is er niet veel terecht gekomen van het eten en op donderdag moet er dan toch worden gekookt. De rijst kan niet mislukken maar anders is dat met de groenten. Er is geprobeerd wortel te koken maar dat is niet goed gegaan. De krengen zijn zó hard dat ik ze niet kan kauwen. Om toch iets binnen te krijgen, gaan ze bij mij ineens naar binnen. Dat is geen goed plan! 's Avonds moet ik al ontzettend nodig naar de wc, maar die is niet voorhanden. En dus de bossages in met een rol wc-papier. Het is voor mij de eerste keer op deze manier. Dan merk je pas op waar een luchtverfrisser op de wc goed voor is. Ik heb goed geveegd en ook een paar keer gecontroleerd, maar de lucht zal me de rest van de avond in de neus blijven zitten. Dat valt niet goed met de brokken rauwe wortel en de goedkope lauwe pils. Als we op vrijdag gaan rijden is het helemaal mis bij mij. We zullen die avond naar Veenendaal voor een feestje van de 'geleerde' vriend, maar ik maak daar weinig van mee. Ik heb een stampende hoofdpijn en moet voortdurend overgeven. Wat er uit komt? Water, niets anders dan dat. Ik lig de hele avond achter in de ziekenauto terwijl mijn vrienden aan het feest vieren zijn geslagen. Ik kom er even uit, drink een glaasje fris en ook dat gaat met eenzelfde beweging terug de straat op.
Op zaterdag voel ik me ietsje beter. Ik rij met één van de broers mee naar hun huis in het Friese Koudum. 'Om te relaxen' zet hij een plaat op van Steely Dan ('Can't Buy A Thrill') en dat maakt dat ook Steely Dan op de soundtrack van deze week terecht zal komen. 'Midnite Cruiser' vind ik wel passen bij de 'ambu'. Ik drink een paar pilsjes en alles lijkt weer te zijn bekomen. Ik heb me dan echter al wél voorgenomen om vanaf morgen een maandje alcoholvrij te gaan. Ze brengen me tegen de avond terug in Jutrijp. Als ik even de deur uit ben, krijgt mijn moeder woorden met de vrouw van de Friese broer. Dat kan er ook nog bij! De volgende dag brengen mijn ouders me naar de boot in Rotterdam. Vooral om nog een paar uren extra in mijn gezelschap door te brengen want zoveel ben ik niet thuis geweest in deze vakantie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten