Ik heb al de herinnering opgehaald aan eht vorige WK voetbal. De Buze is dan in 'extra tijd' open om in voetbaljargon te blijven. De vaak beloofde en broodnodige verbouwing van het jongerencentrum staat dan in de steigers en zou al een aanvang hebben moeten nemen. Omdat dit niet het geval is, is De Buze met de wedstrijden van Oranje geopend. De op-een-na-laatste wedstrijd van Nederland moet ik missen, het is op een maandag, en die avond speelt zelfs een lokaal bandje clandestien in de barruimte. Dat is de laatste avond van de 'oude' Buze. De avond dat Nederland wordt uitgeschakeld, kijken we voetbal op een groot scherm op de Markt. Als de verbouwing klaar is, ben ik reuze benieuwd hoe het eruit ziet. Er wordt een open dag georganiseerd op een zaterdag, maar dan ben ik verhinderd. Op een zekere vrijdagavond heeft De Buze een bandjescompetitie en omdat de entree gratis is, ga ik die avond De Buze bewonderen. Sindsdien passeer ik het gebouw meerdere malen per week en moet een enkele keer post in de bus gooien. Ik zie op de posters dat het muzikale aanbod bestaat uit akoestische gitaren en coverbands. Een paar weken geleden krijg ik op Facebook een uitnodiging van een Steenwijker vriend voor deze avond. Opnieuw gratis entree en nu heb ik heel veel zin om te gaan. Ik ben pas een uurtje terug in Uffelte.
Over de zeven singles uit deze aflevering kan ik kort zijn: Het zijn plaatjes die ik allemaal al eens heb. The Manhattans is de Amerikaanse persing en mag dus bij de Nederlandse plaats nemen. Shalamar is zeker een 'upgrade', bij de overige vijf moet ik even kijken en vergelijken. Het stelt me in de gelegenheid om eerst nog iets te vertellen over deze avond. Het heet 'What The Folk' en dat dekt de lading niet helemaal. Gelukkig vermeldt de poster ook bluegrass en nog een paar stijlen. Dat komt méér in de buurt. De avond wordt afgetrapt door Jolien Damsma, een jongedame met een akoestische gitaar die me qua akkoorden doet denken aan Joni Mitchell. Hoewel ze in een ander liedje weer laat weten dat ze dolgraag in Nashville wil spelen. Muzikaal zit het allemaal knap in elkaar met soms wat dromerige teksten. Toch kun je aan de presentatie merken dat ze nog niet heel veel 'live' heeft opgetreden, dat mag wel iets meer vastberaden overkomen.
Timo De Jong is dan bijna het tegenovergestelde. Zijn biografie heeft het over vierhonderd optredens. 'And counting', want er gaat geen weekend voorbij zonder meerdere optredens. De geboren Meppeler is ook al op een Engelse tournee geweest en een graag geziene gast op festivals. Vanavond speelt hij met zijn vaste band en dat zou ik willen bundelen onder 'alternative country'. Compleet met lapsteel in een nummer. Het is mooi om te zien hoe De Jong zijn publiek bespeelt, hoewel hij halverwege moet erkennen dat dit in Steenwijk een heel karwei is. Even na elf uur valt het doek al voor de baravond-met-muziek, maar het is eentje waar ik graag een fietstochtje voor maak. Voor herhaling vatbaar! O ja, mijn eerste indruk van De Buze na de verbouwing is dat het nogal steriel is geworden in de barruimte. Nu zijn we inmiddels een paar jaar verder en de 'gezelligheid' is terug. Vanaf september start het culturele seizoen weer voor De Buze en ik ga het programma in de gaten houden, ook al wordt de minimale entreeprijs wel vijf euro.
Dit zijn de volgende zeven singles uit het pakket van Albert. Morgen het laatste deel van de 'Singles round-up' en de 'Eindstreep'.
* The Manhattans- Kiss And Say Goodbye (US, Columbia, 1976)
* Van McCoy- Soul Cha Cha (NL, H&L, 1976)
* Billy Ocean- Red Light (NL, GTO, 1977)
* Orchestral Manoeuvres In The Dark- (Forever) Live And Die (Duitsland, Virgin, 1986)
* Shalamar- I Can Make You Feel Good (NL, Solar, 1982)
* Sheila B. Devotion- Singin' In The Rain (Frankrijk, Carrere, 1977)
* Tony Sherman- I Wrote You A Letter (NL, Basf, 1975)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten