Voordat ik uitkom op het adres in Emmer-Compascuum heb ik wel even zitten dubben bij de accommodatie in Sellingen. Dat zou pas een 'memory lane' zijn geworden want deze is gevestigd in het dorpscafé. De tent waar ik op 7 mei 1995 heel stiekem een biertje weg tik om van de kater van het weekend af te komen. Een hoop gedonder over een groene kaart die ik niet bij me heb en waardoor ik nu wettelijk niet met de Solex in Duitsland mag rijden. Er wordt iets geregeld en later op de middag zal ik mijn Solex plat rijden tegen een vluchtheuvel bij Bourtange. En toch? Toch is het een mooie omgeving. Zo ervaar ik dat bijvoorbeeld op de zondag van de vakantie in 2019 als ik zelfs plannen maak om volgend jaar eens te gaan kamperen in Sellingen. De rest is geschiedenis. Voor de woensdag heb ik een uitstapje naar Sellingen in de boeken staan maar kan het daar niet vinden. Uiteindelijk wordt het uitstapje naar Duitsland weer het hoogtepunt van de dag. Ik krijg maar niet genoeg van de Eems!
Ik hoef niet het centrum van Ter Apel in en ben daar niet rouwig om. Ik hoef ook niet richting Mussel- en Stadskanaal. Het heeft zijn charmes en ik heb een goede herinnering met de ligfiets in 2018. Ik mag meteen rechtsaf de villawijk door en zo koers zetten naar Sellingen. Ik leg de standerdmolen van Ter Apel vast op de gevoelige plaat en koers dan naar Sellingen. Zo gezegd is daar niets dat me doet afstappen. Even in Bourtange kijken? Ach, waarom niet. Ik heb vakantie en kom hier niet iedere dag. Onderweg passeer ik een schuurverkoop. Het heeft genoeg singles maar ik heb niet veel meer dan vijf euro aan contanten en dat betekent dat ik vijf singles kan afrekenen. Ik voel me niet genoeg toerist om oprecht te genieten van Bourtange. Snel de grens over en... naar Heede. Natuurlijk kan ik een zwetsverhaal ophangen maar dat ga ik niet doen. Ik wil in Heede zijn geweest om het te kunnen noemen in de kop boven het verhaal en Heede contrasteert mooi met het verleden van Bourtange. Twee flesjes verse chocolademelk en luxe koeken mee en dan de Eems weer af. Zo passeer ik opnieuw Lathen en omdat ik naar Haren wil, herinner ik me het voornemen van de vorige dag. Ik verlaat de Eems en fiets door de bossen en pal langs het schietterrein naar Tinnen. Via Emmeln fiets ik dan het centrum van Haren binnen. De temperatuur is zeer aangenaam en ik heb wel even zin in een rondje Haren. Opeens sta ik voor de deur van Tabak Molen. Een zeer uitgebreide zaak met rook- en dampwaren. Ik heb opeens zin in méér vapes en dan blijkt het een actie te hebben: Vijf halen, vier betalen. Ik kan voorlopig even vooruit met de smaakjes! Ik trakteer mezelf op koffie met gebak en heb dan genoeg Haren gehad voor dit jaar. Ik denk dat ik ik hetzelfde fiets als vorig jaar met de vakantie, maar... ik mis iets. Ik kom dan langs een zwemparadijs en dat moet Dankern zijn. Het laatste stuk is echter wel herkenbaar als het stuk dat ik vorig jaar na afloop van de vakantie heb gefietst. Ik laat Lindloh helemaal links liggen en kom via de ruilverkavelingsweg Nederland binnen fietsen in... Emmer-Compascuum.
Ik heb glazan flessen van de chocolademelk nog in mijn fietstas zitten en wil die eigenlijk wel kwijt aan een glasbak. Het is woensdagavond nog lang erg warm en dus stap ik na de maaltijd op de fiets. De flessen kan ik in Emmer-Compascuum kwijt en dan heb ik een plannetje. Nog één keer de grens over naar Lindloh en binnendoor fietsen naar Rütenbrock. Een affaire van zes kilometer maar nog héél even door Duitsland. De televise houdt me tot middernacht gekluisterd aan de buis, maar... ik heb kunnen regelen dat ik morgen niet vóór het middaguur hoef uit te checken.
De foto is gemaakt in hartje Bourtange.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten