De spreekwoordelijke pyjama is een korte broek en dat maakt dat het de zevende dag op rij is. Toch lijkt het erop dat ik vandaag mijn neus niet buiten ga laten zien. Ik heb een pyjamadag vandaag! De Buienradar voor komende week lijkt niet onaardig en dus gaan we naar verwachting veel fietsen. Ik heb zelfs al een paar redelijk concrete plannen voor fietsavonturen dus de 'Uffelter vergezichten' krijgt vast een herhaling in de komende week. Daarnaast moet ik ook beginnen met het noteren van de singles uit de afgelopen week. Ik heb vrijdag eigenlijk al de foto's genomen voor de beide 'Singles round-up'-afleveringen. Dat ik Julian Jonah een paar uur later alsnog vind, is nog geen reden tot een nieuwe foto. Dan arriveren gistermiddag de twee laatste singles van deze maand en dan wordt het wel tijd voor een foto. Hierbij de laatste negen 'nieuwe' Blauwe Bak-singles. In de volgende maand halen we de schade in qua 'oude' Blauwe Bak-singles en de singles die ik in de afgelopen week heb gekocht.
* Julian Jonah- Better Make Room For Love (UK, Izipho Soul, 2025)
Ik koop iedere release op het Izipho-label en het is eens per jaar dat dit een lichte teleurstelling oplevert. Bij Julian Jonah wil ik niet spreken van een teleurstelling maar het is wel iets 'voor erbij'. Jonah is dé 'superster' van Izipho Soul want dit is inmiddels zijn derde of vierde release en ze gaan als warme broodjes bij de meer progressieve soul- en disco-dj's. Hier doet de producent en songschrijver het met zangeres Marva King en 'Better Make Room For Love' wordt aangeboden in een lange versie van bijna zes minuten en een single-knip van iets meer dan vier minuten. Omdat ik niet in een club sta te draaien, beperk ik me tot de single-versie. Het is de bekende receptuur, een groove die doet denken aan de jaren tachtig en een soulvolle zangeres. En, geheel in Izipho-stijl, met een optimistische en positieve boodschap. Zeker geen teleurstelling maar evenmin een plaat die ik grijs ga draaien.
* Mandrill- Too Late (UK, Soul Brother, 1978, re: 2025)
Een demo met een klein lp-gaatje maar het blijft hetzelfde beruchte vinyl. Daar komt bij dat Soulful Records de singles los in de envelop laat 'zwemmen' doordat deze al iets is kromgetrokken maar het heeft geen invloed op de muziek. 'Too Late' is wellicht één van de meest soulvolle nummers van de funkband. Fluweelzacht, zo worden ze tegenwoordig niet meer gemaakt? Erg blij met deze betaalbare heruitgave!
* Johnny Mathis- Evil Ways (Wonderlove's Re-Edit) (UK, Soul Flip 7, 2025)
Een paar maanden geleden heb ik van hetzelfde label een curieuze re-edit van 'B-A-B-Y' van Carla Thomas aangeschaft. Het is echter meteen de b-kant, 'Can I Get A Witness' van Barbara Randolph, welke mijn aandacht trekt. Zoveel aandacht dat ik het 'origineel' inmiddels ook heb aangeschaft. Origineel tussen aanhalingstekens omdat het een heruitgave uit 1979 betreft. Nu is hier dan de nieuwste in de Soul Flip-serie. Op de eigenlijke a-kant een matig interessante edit vna 'Send Him Back' van The Pointer Sisters maar hier wint de b-kant het opnieuw voor mij. Johnny Mathis doet begin jaren zeventig covers van de grote hits en daartoe behoort ook 'Evil Ways' dat een hit is voor Santana. De Wonderlove-behandeling past erg goed bij de Cheeba's Latin Bros-releases en daardoor bruikbaar voor mijn shows. Het origineel staat op een elpee en ontbeert de groove die Wonderlove er aan heeft meegegeven.
* The Nicky Newarkers- Woman (UK, Expansion, 1978, re: 2025)
Expansion houdt zich de laatste tijd bezig met het opnieuw uitbrengen van Mercury-platen uit de jaren zeventig en dat is goed nieuws! De originele singles zijn vaak op styreen en klinken al beroerd bij aanschaf of zijn dat na drie of vier draaibeurten. 'Woman' is onweerstaanbare funky disco met een flinke dosis soul. Op de b-kant staat 'Leave Me Or Love Me' dat ook niet te versmaden is. Gewoon een erg goede 'double-sider' hoewel 'Woman' vor mij de winnaar blijft.
* Nimbiss- Paradise (UK, Izipho Soul, 198?, re: 2025)
Izipho houdt een balans in stand tussen het uitbrengen van nieuwe artiesten met nieuw werk en het opnieuw uitbrengen van onbetaalbare platen. In de laatste categorie valt deze van Nimbiss. 'Paradise' is oorspronkelijk in 1981 opgenomen door de band Jewel maar Nimbiss volgt niet veel later met hun coverversie. De 12" is in 2021 opnieuw uitgebracht maar dan met de single-versie van 'Paradise'. Patrick van Izipho heeft de toestemming gekregen om de lange 12"-versie te gebruiken voor een 7". De backingtrack van Jewel en Nimbiss hebben veel overeen en riekt een beetje naar het betere werk van Earth, Wind & Fire. Zoals ik al lees in verschillende recensies had Nimbiss even moeten rondkijken voor een betere leadzanger want dat is het enige manco aan dit feestje.
* Usje Sukatma- Waiting For Your Love (US, PPU, 1978, re: 2025)
Het PPU-label is eigendom van een collectief progressieve disco-dj's en presenteren hier een track van de Surinaamse Usje Sukatma. Het brengt deze single voor het eerst uit in 2011 maar in 2025 is het tijd voor een welkome heruitgave. Usje heet eigenlijk Ngoesman Soekatma en is voornamelijk actief als Oesje. Hij begint zijn loopbaan met T-Group 75 en maakt een single met zangeres Kaminah welke vooral in de Surinaamse folklore moet worden geplaatst. 'Waiting For Your Love' is de disco-klassieker die een héle grote hit had moeten worden en welke je op ieder discofeest zou moeten horen. Helaas is dat anders gelopen in 1978 maar dankzij de inspanningen van Peoples Potential Unlimited kunnen we daar nu verandering in brengen.
* Sunday Papers- Smoke (US, Funknight, 2024)
Ik volg het Funknight-label op de voet en ben in het afgelopen jaar deze single vast al eens tegengekomen. Buiten dat de titel een paar maal wordt geroepen, is het vooral een instrumentaal stuk en daar ben ik doorgaans niet kapot van. In dit geval zou ik het willen beschrijven als psychedelische instrumentale funk. Het is het laatste exemplaar bij Juno en gaat nu voor een dievenprijsje over de toonbank en dat maakt dat ik de verleiding niet kan weerstaan.
* The Whirl Wind Evangelists- No Grave (UK, Fortune, 1958, re: 202?)
Gospel is 'big business' geworden en ook de dames en heren bootleggers willen daar graag van mee genieten. Toch zou ik dit plaatje van The Whirl Wind Evangelists eerder als 'hillbilly gospel' willen omschrijven dan dat het om zwarte gospel gaat. Het heeft een spannend gitaarstukje in de plaat dat het wellicht meer geschikt maakt voor de country en rockabilly, maar ik kan hem niet laten liggen. Op de flip het verhaal over Jonas. Het is niet de meest essentiële gospel-plaat maar best grappig om in de collectie te hebben.
* Yahya a.k.a. Constantine Weir- Contradictions (Zweden, ITRZ, 2025)
Dit gelimiteerde schijfje vinyl vindt gretig aftrek bij de fans en Si Cheeba heeft in Engeland een doosje ontvangen van Yahya om deze de rest van de wereld in te sturen. Yahya brengt een idealistische boodschap over een fijne laidback groove met een spannende wah wah-pedaal. Ik heb een vermoeden dat dit nummer gaat bouwen en groeien. Een eigenzinnig plaatje hoewel ik moet bekennen dat ik had begrepen dat het een Echo Chamber-release zou zijn. Het is voor mij niet heel erg essentieel maar ik ondersteun graag 'het goede doel' van Echo Chamber.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten