Vandaag belooft eveneens een fraaie fietsdag te worden en dus ga ik snel wat dingen publiceren tijdens de koffie en het ontbijt. Er zijn drie pakketten singles afgeleverd en mijn buurman heeft ze, op mijn verzoek, uit de groene brievenbus gehaald. Het pakket van Chris ligt echter op de PostNL-locatie en dat blijkt nu opeens de Primera in Diever te zijn geworden. Daar ben ik niet erg blij mee want zoveel kom ik niet in Diever. Het maakt nu even niet zoveel uit want Diever is een mooi startpunt voor een fietstocht in het Drents-Friese Wold. De Week Spot van deze week moet uit de lijst platen komen die ik voor komende zaterdag heb voor 'The 2025 Collection'. Ik heb de labels van Chris er nog niet bij gerekend maar ik verwacht, hoe dan ook, dat ik ergens aan het begin van de C ga uitkomen. Ik ga de Week Spot van deze week behandelen als een B-Town hoewel het feitelijk een Brewery Town-plaat is. Er is gepoogd het originele Avis-label na te maken en dan is B-Town iets passender. De Week Spot van deze week is voor The Ebony's, ook bekend als The Ebonys, en hun 'Back In My Arms' uit 1968.
Juno begint met het aanbevelen van nieuwe releases op Brewery Town nadat ik Ron & The Hip Tones heb gekocht. The Ebony's klinkt lekker in mijn oren hoewel ik niet meteen de link heb gelegd met de latere Phillysoul-groep. Het zal ongetwijfeld een soort van Fikkie of Bello zijn, je komt hondenkoekjes tekort. The Ebonys is een zangkwartet dat haar oorsprong heeft in New Jersey. De groep bestaat uit Jenny Holmes, David Beasley, James Tuten en Clarence Vaughan en komt in 1968 langzaam in de schijnwerpers te staan. 'Back In My Arms' is een plaatje dat erg populair is bij verzamelaars. Dat komt omdat een aantal singles abusievelijk de verkeerde b-kant hebben gekregen. Ik zie nu dat Brewery Town deze 'mispress' heeft gevierd met een gelimiteerde oplage op gekleurd vinyl mét volledige credit voor de 'verkeerde' b-kant. Er is één originele beschikbaar op het moment en die is 335 pond. Misschien kan ik een voordeeltje halen want deze Engelsman heeft The Summitts staan voor 385 pond. Ach, laat maar! Soulful Records heeft een paar weken geleden mijn gebeden verhoord en al één 'big want' als bootleg uitgebracht, dus misschien komt The Summitts ooit ook nog eens als een repro op de markt?
The Ebonys (de apostrof is enkel op het label van de eerste single) wordt geroemd vanwege de zangkwaliteiten die veel weg hebben van The Dells. Dat kan dus ook niet lang ondergewaardeerd worden en in de vroege jaren zeventig komt de groep terecht bij de heren Gamble en Huff in Philadelphia. 'It's Forever', de b-kant van 'Sexy Ways', uit 1973 is al jaren een favoriet in huize Louwsma, ik moet alleen wel even in de 'mood' zijn voor extreem traag. Is The Ebonys nog altijd actief? Van Tuten weet ik dat hij een paar jaar geleden is overleden. The Ebonys zélf is geëvolueerd in een groepje van twee mannen en twee vrouwen. Hoewel de wortels ergens in The Ebonys van de jaren zestig en zeventig liggen, heeft het niet zoveel met de oude Ebonys te maken. David Beasley schijnt zijn eigen The Fabulous Ebonys er op na te houden. Het meest recente werk van deze Ebonys is uit 2023.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten