vrijdag 17 juli 2020

Singles round-up: juli 3


Het leuke aspect aan dagelijks publiceren is dat het op een gegeven ogenblik een soort van dagboek wordt en dat is vandaag eveneens het geval. Een dagboek met zelfs nog iets dat ik in december moet zien te herinneren. Ik heb vanmiddag in Meppel bezorgd en heb na afloop best zin in een stukje om. Het is niet een nieuwe weg maar ik denk wel voor het eerst dat ik het in tegengestelde richting fiets. Hoewel? Een klein stukje herinner ik me van een andere vrijdagavond. Ik ben over Broekhuizen en het gehucht De Weide gefietst naar Berghuizen. Vervolgens verder rechtdoor naar Hees waarbij ik ook een camping passeer. Mijn plannen voor de vakantie liggen in principe nog helemaal open. Ik wil mezelf het openbaar vervoer niet aan doen en heb erover nagedacht om iets in de richting van Ruinen te zoeken. Een andere insteek voor fietstochtjes. Vanaf Hees een ruilverkavelingsweg in naar Ruinen. Vanaf Ruinen is het de bekende weg die echter nóóit gaat vervelen. Het fietspad naar Ansen en vervolgens via Rheebruggen weer naar Uffelte. De zwaluwen zijn dicht bij de grond en de lucht dreigt maar desondanks hou ik het droog op de plekken waar ik ben. Ik mag vanavond uitrusten. Beker koffie, bokkenpootjes en de draaitafel aan. Vanavond de volgende elf singles uit het pakket van Albert.

* Fickle Pickle- California Calling (NL, Negram, 1971)
In 1993 koop ik mijn eerste beduimelde exemplaar van 'Maybe I'm Amazed', de eerste van twee Nederlandse hits voor Fickle Pickle. Het blijkt een uitstekende cover van het Paul McCartney-nummer en lange tijd blijf ik volhouden dat ik het dé betere versie vind. In de daaropvolgende tijd koop ik nog twee singles van Fickle Pickle, maar ik kom maar niet 'California Calling' tegen. Ruim een kwart eeuw later mag ik hem alsnog aan de verzameling toevoegen. Nu blijkt dat ik de single nog niet uit het hoesje heb gehad want ik verwacht een rood Explosion-label. Het is echter een zwarte Negram met een Explosion-catalogusnummer. De Engelsen doen precies wat ik ervan verwacht, een zeer prettig radioliedje met overgaande telefoon en een 'operator' op de achtergrond die de verbinding mogelijk maakt met Californië. Waarom de telefoon overgaat terwijl hij degene is die belt, is van een andere orde. Een liedje over telefoneren moet op zijn minst een rinkelende telefoon hebben. Leuk plaatje!

* The Fortunes- Ballad Of The Alamo (NL, United Artists, 1969)
Gelukkig is de deal met Albert met gesloten portemonnee gebeurd want anders waren we nog strafbaar. 'Niet bestemd voor de verkoop' zegt de stempel op het label. Wel bizar dat ze het direct over het United Artists-logo hebben gedaan. Zo valt de tekst niet goed op en kan die evengoed nog worden verkocht aan de consument. The Fortunes heeft een aantal grote hits met grootse producties op het Decca-label maar als de flower power zich aanmeldt, lijkt de zaak bekeken voor The Fortunes. Niets is minder waar! In 1969 maakt de groep haar rentree met 'Seasons In The Sun' en 'Ballad' is daar één van de opvolgers van. De mannen zullen later niet voor niets de reclame in gaan want ze weten heel goed zelf hoe een popliedje moet klinken. Niet het meest 'hippe' geluid maar wel producties waar je anno 2020 gerust even bij stil mag staan. Vergelijkbaar met onze eigen (Unit) Gloria, maar dan zonder de christelijke moraal.

* The Guess Who- Hand Me Down World (NL, RCA Victor, 1970)
Ik ben even zó gelukkig als ik deze single zie. Het is één van de weinige Guess Who-singles die ik nog niet heb. Als ik het dinsdag uit het hoesje haal, zakt dat even tot een nulpunt. 'Haven't Tried' van Fair Weather. Oh, dat is de b-kant van 'Natural Sinner', de singles zullen wel zijn omgewisseld. Nee, Fair Weather zit gewoon in Fair Weather. Dan blijkt dat de medewerker van Inelco zijn of haar dag niet heeft gehad en abusievelijk het label van de b-kant van Fair Weather achterop The Guess Who heeft geplakt. Eind goed, al goed. De plaat maakt alles goed. Voor wie het niet wist: Ik ben een klein beetje 'fan' van Guess Who en hoor dit liever dan 'No Time' of 'American Woman'. Erg blij met deze single!

* George Harrison- Bangla Desh (NL, Apple, 1972)
En zo ontdek je nog iets. Ik zoek 'Bangla Desh' al een tijdje maar heb jaren gedacht dat de maxi-single uitvoeringen zou bevatten van 'Concert For Bangla Desh'. Niet dus... de drie hits van George zijn gewoon samengebracht op één single. Helaas gaat dit wel ten koste van de opname want die is héél zacht. Ik moet het hier voorlopig maar even mee doen maar ga wellicht even rondkijken naar de Engelse 'Bangla Desh' van een jaar eerder. De overige singles ('My Sweet Lord' en 'What Is Life') heb ik al.

* Eddie Holman- This Could Be A Night To Remember (NL, Philips 1977)
Vorige week nog de Week Spot en nu deze single in het pakketje. Dat kan bijna geen toeval zijn? Drie jaar nadat 'Hey There Lonely Girl' ook in Engeland een hit is geweest, mag Holman in 1977 op de discotoer en lekker uithalen met de hoge stem. Dat levert een erg leuke combinatie op. 'Sophisticated' genoeg qua disco en toch herkenbaar. 'Time Will Tell' op de b-kant is meer van hetzelfde en toch geniet het nu al mijn voorkeur. Eentje voor in de Blauwe Bak-koffer.

* Mac Kissoon & Family- Love And Understanding (NL, CNR, 1979)
Ik heb de single al jaren angstvallig ontweken en nu heb ik hem dan op de draaitafel liggen. De vorige eigenaar (m/v) heeft het mooi gevonden want het is stevig genoten. Snel in de jaren zeventig-bak stoppen en verder naar de volgende.

* Franklin Leighton-Holmes- Just A Little Song (NL, Decca, 1972)
Frans Hoeke speelt in de band van zijn neef Rob en is vanaf 1969 onder verschillende namen actief. Zo staat hij in de Tipparade onder de naam Spacetrack en zijn eigenlijke naam. Franklin Leighton-Holmes is één van de laatste namen die hij gebruikt voor zijn platen. Wellicht om een internationale doorbraak te forceren? 'Just A Little Song' is niet wat het zegt op het label, het is een nummer wat aardig 'bouwt' zover ik kan horen. Ik moet het vinyl zien schoon te krijgen, het oogt als schimmel. De b-kant is meer een bluesy walsje. Ik ben altijd geïnteresseerd in dergelijke 'zoekplaatjes', maar verder komt het gewoon in de jaren zeventig-bak te staan.

* Magnificent Mercury Brothers- New Girl In School (NL, Transatlantic, 1975)
Helaas is Fred verhinderd en doet dus niet mee op dit plaatje, maar de overige gebroeders Mercury kunnen het ook prima alleen. 'New Girl In School' is typisch Beach Boys, 'What About Us'  op de b-kant is een fraai alternatief voor Showaddywaddy, The Rubettes of Mud. Met name de b-kant is allerminst slecht.

* Mr. Lee ft. Robbie G- Make It Funky (Duitsland, Jive, 1990)
Ik zal 'Get Busy' even moeten opzoeken op Youtube want het daagt me wel in de verte. Overigens niet met een goede associatie want het is de hitparade-prut uit 1989-90 dat me in de jaren zestig en zeventig doet duiken. Anno 2020 luister ik met andere oren naar de plaatjes en 'Make It Funky' mag meteen blijven. Met dank aan James Brown.

* The Newbeats- Everything's Allright (NL, Hickory,, 1964)
Ik heb nog steeds niet gekeken... In 1992 koop ik 'Everything's Allright' by Golden Years in Sneek. Op een bepaald moment ben ik de single 'kwijt'. Eerst eens kijken in het geautomatiseerde archief. Ik heb het lege hoesje eens overgenomen van Peter (van singlehoesjes.nl). In de jaren zestig-bakken heb ik alleen de DJM-heruitgave van de jaren zeventig. De single uit 1992 ben ik dus goed kwijtgeraakt! Eigenlijk best jammer want volgens mij was het een Nederlandse persing met de Amerikaanse label-opmaak, dus zwart met zilveren letters. Deze is Artone-oranje. De plaat is in ieder geval in een betere conditie dan de oude die ik 'mis'. Het blijft natuurlijk een knalnummer, zelfs na de 28 jaar dat het plaatje in mijn leven is.

* Hazel O'Connor- Writing On The Wall (NL, A&M, 1980)
Ook al niet bestemd voor de verkoop volgens een stempel dat ze nu maar op de b-kant hebben gedrukt. Ik ken Hazel vooral van de Engelse hit 'Will You?', een fantastisch nummer dat het altijd goed doet in mijn shows. 'Writing' is allerminst een dramatische ballade, maar juist erg fijne new wave. Ook uitermate geschikt voor de radio en dat is mooi meegenomen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten