Blauwe Bak Veteranen deel 50

Natuurlijk is Soul-xotica eveneens een verkapt dagboek. Buiten de verhalen bij de platen vertel ik zo nu en dan in de inleiding ook even iets over wat me bezig houd. Welnu, vandaag ben ik wel bezig gebleven. Ik heb op een gegeven ogenblik zoveel positieve energie in lichaam zitten dat ik de vermoeidheid nauwelijks voel. Ik krijg al vroeg op de morgen telefoon dat er héél veel post is. Qua PostNL weten we al een tijdje dat de Postcodeloterij weer presentjes heeft voor haar deelnemers en dat werd eerst gisteren verwacht. Het is dus vandaag gekomen en dan hebben we opeens maar twee dagen om de boel weg te krijgen. Voor de goede orde: Het is véél en vrij dikka pakketjes met een minimaal gewicht. Qua werk zou het niet veel meer zijn als gewoon bezorgen en volle fietstassen met deze pakketjes kun je nog altijd gemakkelijk tillen. Het is echter de ruimte die het in beslag neemt. Gelukkig heeft de wijk waar ik vandaag bezorg het depot vlakbij zitten. Ik ben wel acht keer terug geweest bij het depot, maar... dan is ook alles weg! Dat het inmiddels wel bijna half acht is, is een ander verhaal. Dat ik toch wel moe ben geworden, blijkt als ik thuis een beetje ga relaxen. Al snel zijn de ogen dicht. Toch ben ik weer bijtijds wakker geworden zodat ik jullie vanavond op twee berichten kan trakteren. Nu het vijftigste deel van de 'Blauwe Bak Veteranen' met een héle speciale single in de hoofdrol.

Bij de foto hoeven jullie geen vergrootglas te hebben. De speciale single is de enige die niet in een wit papieren hoesje zit. Deze heb ik een authentiek bruin kartonnen hoesje met binnenhoes gegeven. Helemaal in de stijl van de Northern Soul-deejays uit de jaren zeventig en tachtig. Het verhaal begint ergens rond de eerste uitzending van 'Do The 45' op Wolfman Radio. Een paar maanden eerder heb ik 'I Need You Like A Baby' van Andrea Henry gekocht op de Outta Sight-heruitgave van 2010. Op de keerzijde staat een onuitgebracht instrumentaal nummer: 'Genie' van The Groovesville Men. Ik besluit de show in het begin met een instrumentaal nummer en het is rond deze tijd dat ik 'Genie' ga waarderen. Een paar maanden later ontdek ik dat het een gezongen versie heeft door ene Terri Bryant. Dat deze single erg gewild is, kan ik helemaal begrijpen. Toch wil ik aanvankelijk niet de gevraagde prijs neer leggen voor een single. In de eerste maanden van 2015 kan het allemaal even niet op. Op een gegeven moment ga ik enkele gespecialiseerde verkooppagina's op Facebook bezoeken, allemaal op het gebied van de gewilde Northern Soul-platen. Zo kom ik in een groep terecht welke 'openbaar' is, maar waar je wel eerst lid moet zijn om te kunnen reageren. Iemand biedt daar 'Geni' van Terri Bryant aan. De promo welke echter een beetje is krom getrokken maar 'does not affect play' en 'hence price'. De prijs is overigens dertig pond. Op zichzelf nog best stevig voor een kromme plaat, maar dan opnieuw: In topstaat is die vele malen duurder. Bij sommige groepen ben je binnen een paar minuten 'binnen', bij deze duurt het vier dagen. Als ik dan reageer, is Terri juist verkocht. Ik heb mezelf dan al zo lekker zitten te maken dat ik meteen ga zoeken op Ebay. Als ik terugkeer op Facebook zie ik dat de verkoper me dezelfde link heeft gestuurd. 'Als je deze nu eens voor de startprijs zou kunnen krijgen? '..

Een single in een grote kwantiteit persen, kost een hoop geld. Platenmaatschappijen willen dus graag weten of het de moeite loont. Immers... als geen radiostation of dj geïnteresseerd is? Dan kun je het geld ook net zo goed in de put gooien. De grote platenmaatschappijen beginnen zo met de demo's en promo's. Deze platen zijn niet bestemd voor de handel maar zijn alleen maar om interesse af te tasten bij bovengenoemde partijen. Als het erop lijkt dat de plaat een goede kans heeft, dan kan het label overgaan tot het persen van een 'issue'. Anders is er nog geen man overboord. De demo's en promo's blijven, met name in Amerika, tot diep in de jaren tachtig bestaan. Ook worden de promo's met stereo- en mono-versies verstrekt aan AM-radiostations zodat de luisteraar niet de halve plaat hoeft te missen. Verve is in 1967 eveneens voorzichtig met het uitbrengen van 'Geni'. Eerst verschijnt de promo in een vrij grote oplage. Het zijn ook vaak de 'demonstration copy - not for sale'-persingen die worden aangeboden van deze single. De resultaten zijn bemoedigend en dus gaat Verve over tot een reguliere persing. Als echter blijkt dat het dan helemaal niks wordt met de plaat worden de overgebleven exemplaren door de gehaktmolen gehaald en zijn er dus slechs enkele tientallen 'issues' van deze single op de markt gekomen. Het staat voor een betere audio-kwaliteit en dat maakt dat de 'issue' zo gewild is.

Toch zijn er meer kapers op de kust. Ik moet mijn bod een paar maal verhogen en heb soms een adempauze. Ik passeer namelijk twee promo's: Eentje van 65 en een absolute 'Mint' voor 75 pond. Ik heb genoeg op de rekening staan en eet graag zuinig belegde boterhammen voor dit schijfje. Aan het einde van de veiling ben ik de winnaar en dan slaat de ziekte van Duisenberg toe. Met verzendkosten (verzekerd!) komt de plaat uit op 120 euro. Dat is in het gulden-tijdperk ruim 250 gulden. Het vuurtorentje dat ik wel eens op vrijdagavond bij de bank haalde en waar ik een week van kon feestvieren en platen kopen. Spijt? Geen minuut. Demonfuzz, waar ik onlangs nog van heb gekocht, heeft een 'VG' in de aanbieding voor 100 euro. Die van mij heeft een beetje 'cue burn' in het intro maar is verder smetteloos. Popsike laat het tegenovergestelde zien. Het afgelopen jaar zijn het vooral de promo's in 'VG"-conditie die soms wel 150 euro hebben opgebracht. Maar nee... nog altijd geen spijt! 'Geni' markeert voor mij wel het einde van de zoektocht naar Northern Soul-klassiekers. Een enkele uitzondering daar gelaten, ga ik vanaf dit punt op zoek naar 'sweet soul', crossover en andere 'vreemde' soul.

628. I've Got To Tell Somebody-Corinthian Radio Choir (US, Gospel Sound In Dimension, 1975?)

629. Rev. King Had A Time-Brother Will Hairston & The Dixie Airs (US, Knowles, 1968)

630. Same Kind Of Thing-Renaldo Domino (US, Twinight, 1971)

631. I Found Love-H. Poindexter (US, Lorac, 1975)

Ik zie nu dat ik per ongeluk Tony Comer & Crosswinds op de foto heb gezet in plaats van Corinthian Radio Choir. Is het een ramp? Nee, beide hebben een zilveren label en staan naast elkaar in de gospel-koffer. Met Corinthian moet ik trouwens nog ver gaan en ook daar heb ik geen spijt van gehad. Ik heb pas recent geleerd dat het een 'seculier' lied is dat een christelijke identiteit heeft gekregen. De single is in eigen beheer uitgegeven. In 1977 verschijnt een live-album van het koor en 'I've Got Te Tell Somebody' daarvan staat op Youtube. Brother Will Hairston trekt mijn aandacht met 'Alabama Bus' dat in werkelijkheid uit 1953 blijkt te stammen. Zo klinkt het namelijk ook. Een staccato blues met Washboard Willie op, juist, wasbord. Het maakt dat ik als een kip zonder kop ga bieden en er later pas achter kom dat deze dubbel en dwars is betaald. In 'Rev. King Had A Time' wordt Martin Luther King herdacht en dus weet ik hier zeker dat het van 1968 moet zijn. Renaldo Domino is de volgende uit de groeiende Twinight-collectie. Eigenlijk de b-kant van 'Get Ready', maar 'Thing' is alras de favoriet in huize Louwsma. H. Poindexter is een kassakoopje. H. Poindexter heeft de melodie bedacht welke door Timmy Thomas met een midi-synthesizer wordt ingekleurd. Ik reken de platen af op 9 februari 2015 en ze komen alle vier uit een veiling van 'mijn maat in Chicago'. De eerste twee staan natuurlijk in de gospel-koffer en H. Poindexter in de reserve. Syl Johnson staat nog altijd in de koffers.

632. Don't Let Him Hurt You-Les Chansonettes (UK, Shrine, 1966, re: 2003)

633. Broken Man-Pioneers (UK, Mercury, 1976)

634. There'll Never Be Another-Patti Drew (US, Capitol, 1968)

635. Geni-Terri Bryant (US, Verve, 1967)

Als het Shrine-label op poten wordt gezet, moet dat dé geduchte concurrent worden van Motown. Een van de mede-oprichters is de ex van Berry Gordy en zij is eveneens betrokken bij de oprichting van Motown. Het ligt hem niet aan de artiesten en eveneens aan de solide producties. Het is het smeergeld van Motown dat ervoor zorgt dat Shrine-platen niet worden gedraaid op de radio. Als in 1968 het volk in opstand komt na de dood van Martin Luther King worden een aantal pakhuizen in brand gestoken. Eentje daarvan blijkt het magazijn te zijn voor Shrine. Met andere woorden: Deze singles zijn heel erg schaars en zijn honderden (zo niet duizenden) dollars als er eentje opduikt. Toch moet ik eerlijk zijn: Ik vind alleen deze stamper van Les Chansonettes interessant. Pioneers is de reggae-groep van 'Let Your Yeah Be Yeah' en 'Long Shot Kick The Bucket'. Het is Eddy Grant die de groep overtuigt om in 1976 een disco-album op te nemen en 'Broken Man' is het eerste resultaat. Patti Drew koop ik aanvankelijk voor de genoemde stamper, maar kies uiteindelijk voor het meer stemmige 'Keep On Movin' op de keerzijde. Tot slot hebben we daar de single waarover ik uitvoerig heb geschreven. Het is overigens een b-kant maar wel de reden waarom verzamelaars veel spaargeld achterlaten op Ebay en Soul Source. Les Chansonettes en Pioneers koop ik op 15 februari bij Rarenorthernsoul. Les Chansonettes staat in de Ere-Blauwe Bak. Patti Drew bestel ik op 20 februari bij een Amerikaanse dealer met zeer aantrekkelijke verzendkosten. Terri tik ik af op 22 februari. Buiten Les Chansonettes om staan ze allemaal in de koffers.

636. What Will I Do-The Van Dykes (US, Mala, 1966)

637. Tow-A-Way Zone-Diane Jenkins (US, Creative Funk, 1973)

638. Stop, Wait A Minute Girl-The Valdons (US, Secret Stash, 2014)

639. Dirty Old Man-Irene Reid (US, Soulelujah!, 1969, re: 2014)

640. Is It Meant To Be-Simtec & Wylie (UK, Mercury, 1972)

Als je de beschrijving erg letterlijk neemt, is er weinig plezier te beleven aan The Van Dykes. Toch heeft de verkoper een geluidsclip bijgevoegd en dat klinkt niet verkeerd. Ik verbaas me er nog steeds over want er zijn plenty handelaren te bedenken die de plaat voor het dubbele zouden hebben verkocht. Van Diane Jenkins wil ik aanvankelijk 'I Need You' hebben, maar die blijkt 'onvindbaar'. Ik zal de plaat pas in 2017 bemachtigen. 'Tow-A-Way Zone' blijkt erg zonnig geprijsd en die mag eerst. The Valdons is al eens in 2013 uitgebracht maar als ik het koop, is de 'gold label' net op de markt verschenen. Het geldt ook voor de Cultures Of Soul-uitgave van Irene Reid met het bereleuke 'I Keep Forgetttin' van The Cuppy Records Studio Band als de flip. De geluidskwaliteit is minimaal en bovendien blijft Irene steken. Zou niet hoeven want het origineel is niet heel erg duur. Wellicht toch nog eens aanschaffen? Simtec & Wylie kaap ik mee omdat het de Engelse persing is en blijkbaar ook de enige Engelse single die is verschenen van het duo. The Van Dykes reken ik af op 24 februari, Diane Jenkins twee dagen later en weer twee dagen later The Valdons. Irene Reid en Simtec & Wylie bestel ik op 6 maart bij Rarenorthernsoul. Alleen Irene staat in de reserve-Blauwe Bak.

641. Goin' Goin' Gone-The Broadways (US, MGM, 1966)

642. The Love You Gave To Me-The Continental 4 (US, Jay-Walking, 1971)

643. I Don't Know-The Contributors Of Soul (US, New Miss, 1970)

We eindigen deze vijftigste aflevering op 15 maart 2015 met drie singles van Rarenorthernsoul. Eigenlijk bestel ik er meer, maar de overige singles komen in de volgende aflevering. The Broadways is een beetje duurder dan de overige singles, maar nog steeds vele tientjes onder Terri Bryant. The Continental 4 heeft een tijd in de reserve-Blauwe Bak gestaan maar mag sinds een paar maanden weer helemaal. The Contributors Of Soul zie ik in eerste instantie aan voor een 'nieuwe' groep. Wellicht dat dit door de groepsnaam komt? 'I Don't Know' wordt in 2014 en 2015 regelmatig aangeboden voor bodemprijzen en daarvoor krijg je een uitstekende crossover-'double sider'. Dit trio staat eveneens in de koffers.

In de volgende aflevering gaan we van 15 maart naar 6 april. Ik heb nog steeds geen spijt van de aankoop van Terri Bryant, hoewel we in de volgende aflevering eentje treffen die ik heb overschat? Daarnaast ook een 'trofee' voor in de gospel-koffer en maken we kennis met een nieuwe winkel in Meppel.