Een grote platencollectie in de opstelling zoals ik ze wil hebben, is een bewerkelijk iets. Het komt er eigenlijk in het kort op neer dat als ik een single uit de jaren zeventig koop dat alle volgende platen een plekje moeten opschuiven. De laatste tijd 'spaar' ik dan een flink aantal platen zodat het de moeite waard is. Ik heb in maart al eens de jaren zeventig en tachtig van het voorgaande halfjaar bijgezet, alleen de jaren zestig staat al maanden te wachten. Daar ben ik zojuist even lekker druk mee geweest. Een anderhalf uur later en alle platen, inclusief de jaren zeventig en tachtig uit Ruinerwold, staan weer op de juiste plek in de bakken. Ook heb ik de twaalf singles bijeen gezocht voor de aflevering van 'Het zilveren goud' van vanavond en de foto gemaakt. Als ik dit schrijf zal menigeen de maaltijd al zijn vergeten en ik hoop dat dit ook het geval is als jullie dit lezen. Ik ga het namelijk hebben over een absoluut dieptepunt in mijn werkzame carrière.
Als het Jeugdwerkgarantieplan een uitzendbureau was geweest, dan had ik het wel kunnen schudden. Het is echter een regeling vanuit de overheid en dat is in maart 1995 mijn redmiddel. Ik heb natuurlijk het baantje op de basisschool eigenhandig 'verkloot' maar krijg, vreemd genoeg, geen sanctie opgelegd. Iets dat achteraf bezien helemaal op zijn plek was geweest! Daarentegen moet mijn consulent zichzelf opnieuw het hoofd breken waar ze een ongeleid projectiel als mij kan plaatsen. Het werk ligt even niet voor het oprapen en ik word op een vrijdagmorgen uitgenodigd voor een gesprek met de consulent. Die legt uit dat ze druk zoekende zijn maar nog niet een baan hebben weten te creëren (het mag immers niet een bestaande vacature zijn!). Als ik het wel best vind, mag ik thuis afwachten totdat ze iets hebben gevonden. Als ik me verveel, kan ik eventueel een tijdelijk baantje aannemen totdat er iets anders is gevonden. Ik kies voor het laatste want ik ben het thuis zitten dan wel beu. Een uur later sta ik met de consulent bij mijn tijdelijke werkplek en ik kan meteen maandag beginnen!
Ik besef me heel goed dat ik niet 'nee' kan zeggen na wat ik heb geflikt op de basisschool. Als ik nog enigszins de regie wil houden over mijn toekomst, moet ik maar een kleine concessie doen. En zo rol ik in het volgende baantje dat een maand later helemaal niet zo tijdelijk en vrijwillig blijkt te zijn als dat me in maart is voorgespiegeld. Het is mijn taak om tweemaal daags openbare toiletten schoon te houden in twee watersportplaatsen. Het gebouw in Heeg is het ergste. De passantenhaven in Heeg wordt voornamelijk bevolkt door jongeren die 's avonds gaan feesten in de discotheek in het dorp. Het is een kruising tussen een unit en een groot uitgevallen bouwkeet. Vinyl op de vloer, onafgedekte tl-lampen aan het plafond en alles zo hufterproef als maar mogelijk is. Woudsend is geen plek voor feestende jongelui. Hier komt de oprechte watersportliefhebber. De meeste zijn van middelbare leeftijd en niet zelden uit Duitsland. Hier is sprake van een redelijk modern gebouw met tegels op de vloer. De douches in Heeg werken met muntjes, in Woudsend is het gewoon contant geld. Aan de andere kant van de muur staat een bak waar het geld in valt en de bak staat in de ruimte waar de schoonmaakspullen staan. Volgens de boekhouding moet het gebouw in Woudsend in de zomer van 1995 weinig zijn gebruikt gezien de geringe inkomsten. In werkelijkheid worden ze wél stevig gebruikt, maar voel ik me dermate 'genaaid' dat ik de verleiding al snel niet meer kan weerstaan. De horeca is blij met het kleingeld, ook al verdwijnt het meeste in de fruitautomaat.
Ze hadden niet een slechtere schoonmaker kunnen uitkiezen. Voor mij is het al snel 'goed genoeg' terwijl dat voor een meer kritische bezoeker als 'vuil' wordt beschouwd. Met name in Heeg is het op een gegeven ogenblik bijna letterlijk dweilen met de kraan open. De toenmalige havenmeester is een aparte kerel die 's ochtends graag 'wraak' neemt als de passanten weer eens té luid zijn geweest na het disco-bezoek. Als ik in Heeg kom en ik hoor een mezzosopraan uit de luidsprekers schallen, hou ik mijn hart al vast. Wat nu weer? Op een gegeven ogenblik 'fake' ik ook alsof ik aan het werk ga. Mijn ouders zien me weg rijden op de Kreidler of op de fiets (de Solex ligt dan nog in de kreukels) en soms fiets ik ook daadwerkelijk naar Heeg of Woudsend, parkeer mijn fiets in de buurt van het wc-gebouw en ga een plaatselijk café in. Op een zaterdagmiddag heeft het geleken alsof ik die ochtend mijn ronde heb gemaakt, maar niets is minder waar. Ik ben wel op een rommelmarkt geweest in Heeg in het nabijgelegen dorpshuis. Om half twee telefoon van mijn consulent. Ik moet meteen naar Heeg want er zijn klachten. Als ik de deur open, draait mijn maag al om. Even hoop ik dat iemand de plee niet heeft doorgespoeld maar het is nog erger. Iemand heeft het douchegordijn afgescheurd en over het doucheputje gelegd. Daar bovenop ligt een boodschap en vervolgens hebben ze ettelijke muntjes in de automaat gegooid. Ik loop naar het dorpshuis waar de rommelmarkt net is afgelopen en, gelukkig, zij kunnen me helpen met iets om te scheppen en een oude emmer. Aan het einde van de middag is alles weer spic en span en kan ik de zaterdagavond gaan vieren.
Ik ga die avond met vrienden in een busje naar Gorredijk waar Normaal zal optreden. De lucht hangt me nog steeds in de neus en voel plotseling de drang om naar huis te gaan. Eerst maar een discobusje naar Heerenveen. Ik smeek de chauffeur onderweg te stoppen en leeg mijn maag in de struikjes. Voordat ik weer in het busje stap, kijk ik rond en zie een café. Even voor Heerenveen ontdek ik namelijk dat ik mijn plaatje kwijt ben. Nee, geen single, maar de kunstmatige boventand die ik in 1994 ben verloren bij een fietsongelukje. Hoe ik thuis ben gekomen, is een spannend jongensboek op zichzelf. Maandagmiddag ga ik met de bus naar Langezwaag en vis mijn plaatje uit het struikgewas.
2217 Together Forever-Rick Astley (Duitsland, RCA, 1988)
2218 Je T'Aime Moi Non Plus-Jane Birkin & Serge Gainsbourg (NL, Omega, 1969, re: 1973)
2219 Harmonium Song-Koos Bloemsma (NL, Non, 1982)
2220 Malaika-Boney M (Duitsland, Hansa, 1981)
De zomer van 1995 is een wazige periode, niet in de minste plek veroorzaakt door de vele alcoholische versnaperingen. Ik weet dat ik in de tijd van het toiletten schoonmaken eens een flinke partij singles heb gekocht in Nijezijl en weet daarvan een aantal titels erg zeker. Er zitten echter ook twijfelgevallen tussen waarvan ik niet weet of ik deze in juli 1995 heb gekocht. Dat wordt de komende maanden even een trend in 'Het zilveren goud'. Voor augustus heb ik stuk voor stuk singles waarvan ik denk dat ik ze al had in augustus 1995 maar die ik ben 'vergeten' in vorige afleveringen. Jane Birkin is in de zomer van 1995 mét fotohoes maar die is zoek. De single op de foto heb ik in 2013 voor erg weinig overgenomen in een partij van iemand op Marktplaats. Koos Bloemsma is de gitarist van de Groninger groep Black Lake. De single van Boney M is eigenlijk in Duitsland vervaardigd voor de Nederlandse markt. Dit is te herkennen aan het 'STEMRA'-keurmerk.
2221 On Stage-Kate Bush (NL, EMI, 1979)
2222 Roberta-Peppino Di Capri (NL, Omega, 1972)
2223 I Am A Clown-David Cassidy (NL, Bell, 1972)
2224 Thought I'd Ring You-Alain Delon & Shirley Bassey (België, Polydor, 1983)
Over de bovenstaande singles geen bijzonderheden. Kate Bush is hier het twijfelgeval, de overige drie weet ik zeker. Hoewel? Heb ik Peppino toch niet een maand eerder bij de kringloopwinkel gehaald?
2225 Het Drinklied!-Dingetje (NL, WEA, 1982)
2226 Het Bananenlied-André Van Duin (NL, CNR, 1972)
2227 A Woman In Love-André Van Duin (NL, CNR, 1978)
2228 Runner In The Night-Europe (NL, CBS, 1983)
De laatste single is hier wellicht het meest interessant. Europe is niet dezelfde band als van 'The Final Countdown'. Het is eigenlijk een afsplitsing van Kayak. Ton Scherpenzeel schrijft de nummers samen met Irene Linders. Ik kan me niet voorstellen dat er iets aan is, maar als novelty is die best leuk in de verzameling.
Over twee weken vervolg ik met opnieuw twaalf singles. Wellicht moest ik het dan maar eens over mijn alcoholconsumptie van een kwart eeuw geleden hebben?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten