zondag 25 maart 2012

Schijf van 5: roken

Roken is een pijnlijk onderwerp op dit moment. Een maand geleden kreeg ik er helemaal... euh... tabak van en besloot maar eens een einde te maken aan deze hobby. Toen ging ik opeens erg onrustig slapen, heftig dromen enzo. Ik kende dat wel van bijna drie jaar geleden toen ik van de alcohol moest ontwennen, accepteer iets dergelijks ook wel bij het stoppen met roken, alleen niet midden in een verhuizing. En dus tuf ik sindsdien dure pakjes sigaretten, soms wel veertig van die kankerstokken op een dag. En zit ik er nu stiekem aan te denken om toch maar weer met de shag te beginnen, want dit wordt me een beetje té kostbaar. Toch ben ik ergens wel vastberaden om ermee te stoppen, in Nijeveen wordt er niet in huis gerookt! Ook ik moet voor mijn nicotinebehoefte naar buiten of in het hok. Op die laatste plek mag het vooral niet te gezellig worden, dus geen licht, stoel of tafel. Asbak op de elektrische kookplaat (die nog afgevoerd moet worden) en meer niet. Het onderwerp van de Schijf kwam vorige week zomaar bij me op, maar ik had zelf nog geen suggesties bedacht. Toen kwam Peter met een lijstje en bracht me op een idee. Zo presenteer ik jullie vandaag een Schijf van 5 verschillende rokertjes.

Op vijf beginnen we met een zeer onschuldig dansje, persoonlijk uitgevonden door de heren van de Amerikaanse soulgroep The Tams. Deze groep bestaat al sinds de late jaren vijftig en had in het daaropvolgende decennium al een hit gehad met 'Untie Me'. Over suggestief gesproken... In 1985 presenteerde de groep ons 'the shag'. In Amerika waren ze er dol op en had The Tams verschillende hits met 'the shag' als middelpunt. In Engeland zijn ze ook dol op 'shaggin', alleen mag dat niet hardop worden gezongen volgens tante BBC en dus werden de plaatjes van The Tams in de ban gedaan. 'Shagging' is namelijk Engels voor de gemeenschap bedrijven... Op 5 staat 'My Baby Sure Can Shag' van The Tams uit 1985.

Hoewel Syd Barrett slechts een jaar lid was van 'zijn' Pink Floyd, bleef hij alom vertegenwoordigd in de muziek van de groep. 'Dark Side Of The Moon' was grotendeels opgedragen aan zijn personage, kan hij met de wens van 'Wish You Were Here' geassocieerd worden en ook de geflipte rockster in 'The Wall' is duidelijk geënt op Barrett. Ten tijde van de opnames van 'Wish You Were Here' kwam Barrett totaal onverwacht, na vijf jaar isolement, de studio binnen wandelen. Hij had zijn mond vol van zijn nieuwe album, dat maar niet wilde uitkomen en gedeeltelijk in 1987 verscheen als de cd 'Opel'. Ook in de nummer vier van deze week proeven we de excentrieke rockster die omarmd wordt door de bonzen van de platenmaatschappij en hem een smakelijk sigaartje toestoppen: 'Have A Cigar' van Pink Floyd (1975).

Fraternity Of Man heeft mazzel dat ze in deze Schijf staan, want als we héél streng waren geweest... Terwijl de Amerikaanse bluesrockband in de jaren zestig twee albums maakte en in 1995 een reünie hield, zullen ze voor altijd herinnerd worden dankzij 'Don't Bogart That Joint' uit de film 'Easy Rider'. Ik heb het nog wel even moeten opzoeken, maar achteraf wist ik het wel weer. Acteur Humphrey Bogart had als eigenschap dat hij de sigaret continu in een mondhoek liet bungelen en niet, zoals gebruikelijk, de peuk uit de mond haalt na iedere inhalering. De term 'bogart' wordt in de jaren zestig voor het eerst gebruikt en staat synoniem aan 'treuzelen met iets dat gedeeld moet worden', in de meeste gevallen een pretsigaret. Toch heette het liedje oorspronkelijk 'Don't Bogart Me', we zetten 'Don't Bogart That Joint' van Fraternity Of Man op drie.

Ik ben nog steeds op zoek naar een liedje over een verstokte roker die in het laatste vers aan Petrus bij de hemelpoort vraagt of hij voor het binnengaan nog één sigaretje mag roken. Ik weet dat dit erg dicht in de buurt komt van 'Smoke! Smoke! Smoke That Cigarette' van Jimmy Dean (1960), maar er staat me iets van bij dat het bedoelde nummer 'One More Poke' heet. Ach, wat maakt het uit, die van Dean is ook al een soort van vroeg protest tegen de geurende cilinders, gezongen in een tijd dat roken nog getuigde van een bepaalde klasse. Daarom mag hij op twee.

Die mannen van RecordFriend Elpees in Amsterdam! Hebben dit weekend pas het testament van de groep Amsterdam leren kennen. Zijn nu naarstig op zoek naar de platen van de band. De singles moest wel vrij snel lukken, maar die elpee? Die is al jaren een zeldzaamheid. Deze Schijf wordt aangevoerd door de prachtige debuutsingle van het kwartet uit Mokum: 'Indian Pipe' uit 1970. On-Nederlands goed! En zelfs door hen zelf onovertroffen.

Jezus had vorig jaar al Zijn Schijf, volgende week gaan we het eens over God hebben. Of zijn er meerdere goden? Geloof het of niet, ze is nauwelijks met het blote oog waarneembaar, maar er zit zelfs een godin in de wachtruimte! God mag weten, als we The Beach Boys moeten geloven, wat jullie in zo'n Schijf van God zouden zetten. Ik geloof dat jullie dat me maar even moeten mailen...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten