Internet is zo snel een fenomeen geworden dat je zou vergeten dat er een tijd bestond zonder dat medium. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat mijn tijd als poprecensent zónder internet erg fijn was. Je kon de stukjes soms wat opkloppen en info erin stoppen die anderen niet konden controleren op juistheid. Een ander aspect was dat je eerst een cd of plaat moest kopen, eer je wist hoe die klonk. Een dag voor de officiële release van Marissa Nadler's laatste album, kreeg ik een sms van een vriend. Hij had het volledige album al beluisterd op VPRO's Luisterpaal!
Ik was in 1997 een échte fan van The Gathering. De dag waarop Music Store in Sneek de nieuwe levering kreeg, stond ik al op de uitkijk. Een kwartier nadat 'Nighttime Birds' in de schappen was gekomen, beluisterde ik als eerste in Sneek de nieuwste plaat van The Gathering. Het was echter een weinig memorabel moment. Ik vond hem tegenvallen!
Ik was zo gewend geraakt aan voorganger 'Mandylion'. Maar The Gathering houdt niet van stilstand en dus was de opvolger 'anders'. Op het eerste gehoor minder metal en meer poppy. Een halfjaar later leer ik de plaat op waarde schatten. Het gure herfstweer in en rond de betonnen jungle van de ADM-west (het kraakpand in Amsterdam waar ik een paar maanden rondhang) is het landschap waar 'Nighttime Birds' geheel tot zijn recht komt.
April 2009. Broer Jelte is uit Denemarken overgekomen om me in Meppel op te zoeken. Nadat we in het Staphorster Bos zijn geweest, rijden we langs een kerk waar een boekenmarkt wordt gehouden. Terwijl ik het vinyl inspecteer (alleen maar meuk), neust Jelte door de cd's. ,,The Gathering, daar was jij vroeger toch fan van?", vraagt hij en houdt een exemplaar van 'Nighttime Birds' in zijn handen. Ik heb de plaat deze eeuw nog niet gehoord en ben de cd kwijtgeraakt en dus gaat de deal door.
Nu kan ik 'Mandylion' echt niet meer horen, bij 'Nighttime Birds' begint de liefde nu pas echt te bloeien. Dit wordt over het algemeen als hun allerbeste beschouwd. Sterke songs. Stevig, maar zonder afschrikkende metal. Melodieus. Waar 'Mandylion' over afscheid ging, daar is Moeder Aarde de inspiratiebron voor 'Nighttime Birds'. En dan de stem van Anneke, maar ik heb een paar maanden geleden al mijn liefde voor haar verklaard.
Middels de mailing van distributeur Clear Spot vernam ik dat zowel 'Mandylion' als 'Nighttime Birds' voor het eerst in afspeelbaar vinyl (van de eerste was al een slechte picture disc in omloop) geperst. Vanmiddag kreeg ik de bevestiging van Minstrel dat mijn exemplaar van 'Nighttime Birds' op me ligt te wachten. Dat gaat de derde kennismaking worden ('Third Chance', zoals één van de prijsnummers heet), want afgaande op de cd gaat het op vinyl een ware sensatie worden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten