vrijdag 27 augustus 2010

come on everybody, let's do the brainshake


Geïnspireerd door de 'Peanut Duck' (= niet de vogel op het plaatje!) van Marsha Gee, heb ik zelf een northern soul-dansje bedacht. Soundtrack: Moloko. Strek de armen voor u uit, beweeg eerst rechtervoet omhoog totdat uw knie in een hoek komt te staan. Beweeg de voet langzaam naar beneden. Herhaal deze handeling met uw linkerbeen. Herhaal het om-en-om totdat het overeenstemt met de vierkwartsmaat van een single-hit van Moloko. Dan plotseling springen een halve salto zodat u met de schedel de dansvloer raakt. En terwijl de dj abrupt de muziek staakt, blijft u voor dood liggen...

Als je 20092009 intoetst op Goochel Afbeeldingen volgt na foto's van modeshows deze prent van een goudplevier. Omdat fietsen en 'I'm Like A Bird' van Nelly Furtado iets met elkaar hebben te maken (zie juni) en ik ze na de klap zag vliegen, alleen daarom...

Zaterdag 19 september. Nadat broer Henk me net doodleuk heeft verteld dat hij die ochtend in de huwelijksboot was gestapt, fiets ik met rugzakje naar het Dwingelerveld. In de rugzak zit een thermosfles thee en boterhammen. Het fraaie weer heeft me doen besluiten om mijn koude avondeten aldaar te nuttigen. Op een fietsroutenetwerk-bord lees ik dat ik niet ver van Hooghalen zit en dus ook relatief vlakbij Grolloo. En zo herinner ik me de wens om nog eens bij het borstbeeld van Harry Muskee, alias Cuby van The Blizzards, te kijken. Het begint al te schemeren, dus vandaag niet.

De volgende ochtend vertrek ik opnieuw. Nu met Grolloo als keerpunt in het vizier. Ik stippel een fraaie route uit, maar raak deze na Beilen even kwijt. Met een broodje en lauwe thee op een winderig bankje, zie ik dat Gerard Voorburg op het STF gehoor heeft gegeven aan mijn vraag om een mp3 van 'Back Home' van Cuby & The Blizzards. Het wordt een van de nummers op de soundtrack. Hoe wrang ook de titel zal blijken, want ik kom vandaag niet meer thuis...

Even voor zessen ben ik bij het borstbeeld van Harry in Grolloo. Daarna via Hooghalen over de heide van Smilde naar Oranje. Bekend van Speelstad Oranje. Daar tegenover zit een café met snackbar. Uit zuinige overwegingen neem ik een patatje oorlog en een frikandel speciaal. Niet genoeg voor zo'n fietstocht, maar ik ga thuis nog eten koken. Ik zit daar op 20-09-2009 om 20.09 uur te eten tot grote ergernis van de goden. Maar ze zouden me nog wel krijgen!

Bij Hoogersmilde valt de duister in. Ik raak vermoeid en merk dat het snackje van zonet onvoldoende is. Maar ik kom niets eetbaars tegen. In Diever zit ik er even doorheen. Het is bijna tien uur. Ik wil niet meer koken. 'T Buurtje sluit om elf uur. Dat haal ik niet meer! Dan maar Carambar. Lekker! Halve kip! Maar ik ben nog minstens 17 kilometer van Steenwijk verwijderd. Ik kies voor ritmische nietszeggende dance op de discman en dus de grootste hits van Moloko. Even voor Vledder bereken ik nog dat ik 26 km/u fiets op het moment. Tussen Vledder en Frederiksoord meen ik de halve haan te ruiken, maar dan: Blanco!

Ik ontwaak op een bed met het gevoel van een corset. Het blijkt een veels te klein pyjamajasje. Per abuis lig ik in iemand anders zijn bed! Wat is er gebeurd? Er lag een afgewaaide tak op het fietspad. Ik heb een lichte hersenschudding. De chirurg ziet in mijn dossier de recente Paaz-opname. Alcoholmisbruik. Was niet de échte reden van opname. Desondanks vermeldt hij in zijn rapport maar dat ze me in beschonken toestand aantroffen. Lijkt heel aannemelijk. Maar ik heb sinds 2 april geen druppel gedronken!

De hersenschudding maakt dat de eerste twee weken 'blanco' zijn. Ik schijn achteraf veel cd's te hebben gekocht. Welke? Elke week laat ik er eentje voorbij komen. Afgelopen zondag hadden we al Air...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten