Voor de variatie weer eens vrij op een maandag. Mijn voorvrouw is erg gemakkelijk: Als ik geen zin heb op zaterdag dan mag ik het ook maandag doen. Ik heb afgelopen weekend echter de Buienradar gezien. Hoewel het op dit moment niet tegen zou vallen, staat op zaterdag nog flink wat regen ingetekend voor maandagmiddag. Het is dus zaak om zaterdag de boel weg te krijgen. Dat kost geen enkele moeite want het is bijna niks. In twee uurtjes is de boel rond. Wellicht dat ik straks de nummers 100 tot en met 76 alvast ga vereeuwigen in een 'non-stop' mix. Ik heb nog wel een klein boodschapje maar dat kan in Havelte en eventueel vanavond nog wel. Morgen mag ik weer ravotten in Steenwijk. Tot slot presenteer ik jullie nu de nummers 82 tot en met 74 uit de Gele Bak Top 100 van dit jaar. Daarna is het over naar de gewone berichten met wellicht een nieuwe 'Singles round-up' hoewel ik ook wil doorgaan met de 'Honderd achteruit' over 2023.
82. Chinatown - Thin Lizzy (UK, Vertigo LIZZY 6, 1980)
81. Dancing Tight - Galaxy (Duitsland, Ensign 105 374, 1983)
80. Let There Be Light - Cape Canary (NL, Polydor 2050 340, 1974)
79. Turn Back The Pages - Stephen Stills (NL, CBS 3497, 1975)
78. Sweet Cream Ladies Forward March - The Box Tops (US, Mala 12,035, 1969)
77. Peppermint Lump - Angie (NL, Stiff BUY-51, 1979)
76. End Of The World - Aphrodite's Child (NL, Mercury 132 502 MCF, 1968)
75. Love Games - Level 42 (NL, Polydor 2059 336, 1981)
74. Magnolia - Poco (US, Epic 5-11092, 1973)
In de meeste gevallen is het nummer de a-kant maar in geval van Poco is het de b-kant van 'Blue Water'. Heb ik Level 42 nog niet? Nee, tot mijn grote verrassing blijk ik deze nog niet te hebben als 7"-single. Ik heb hiervan wel de 12" en deze langere versie gaat wellicht nooit vervelen maar de korte is ook wel fijn om te hebben. Cape Canary heb ik maar liefst tweemaal gekocht in 2025. De Nederlandse Polydor maakt in 1974 gebruik van zowel de plastic 'moulded' labels als de traditionele papieren labels. Bij hele grote hits kun je wel eens twee varianten verwachten maar zo'n gevoel heb ik niet bij Cape Canary. Toch heb ik eerst de versie gevonden met het papieren label, maar kan deze met fotohoes niet laten liggen. Daar blijkt dan de plastic 'moulded' label in te zitten. Uiteindelijk mogen ze dus beide blijven in de collectie.
Het is zeker niet de laatste keer dat we Thin Lizzy tegenkomen in de lijst. Vooral 2024 gaat de boeken in als een Thin Lizzy-jaar voor mij. 'Chinatown' wordt me toegezonden door mijn Schotse maat Baz. Niet alleen met een fraai fotohoesje maar tevens het leermoment voor mij dat Snowy White (van 'Bird Of Paradise') in 1980 de opvolger is van Gary Moore in Thin Lizzy. Die link heb ik nooit geweten. Ik heb altijd gedacht dat Snowy White een bluesknakker was. Ik heb ooit eens een 'rock'n'roll story' gelezen van een tourmanager die onder andere Snowy White had begeleid tijdens een tournee. Hij weet te vermelden dat de zakken paprikachips per tientallen doorheen gaan in de kleedkamer van Snowy White en zijn band. Het brave bluesje 'Bird Of Paradise', de zakken paprikachips in de kleedkamer... Nooit verwacht dat hij woest heeft lopen rocken met de mannen van Thin Lizzy!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten