Van het concert des levens: 2024

Op 22 maart 2021 begin ik aan de serie 'Van het concert des levens'. Het is een voortzetting van een idee dat ik een jaar eerder heb. In 2020 vier ik mijn 45e verjaardag en dat is een mijlpaal voor iemand die 45 toeren-singles spaart. Negenenveertig mag er ook best zijn daar het zeven maal zeven (inch) is. Aanvankelijk wil ik een serie op Facebook maken met 45 singles maar dan barst de paniek los in de wereld en heb ik er plots niet meer zoveel zin in . Ik nader mijn 46e verjaardag als ik besluit om toch eens met de serie te beginnen, maar dan op Soul-xoitca. Een bericht vol herinneringen aan een jaar plus een fotohoesje van (meestal) een grote Top 40-hit uit dat jaar. Ik weet dan nog niet dat het me vier jaar zal nemen om deze vijftig berichten te schrijven. Dat komt omdat het 'iets voor erbij' is en dat het nogal eens moet wijken voor de 'Singles round-up' en andere vaste rubrieken op deze praatpaal. Ik heb nog twee weken om te ontdekken waar Abraham de mosterd afneemt en vandaag moet ik 'Van het concert des levens' vaarwel kussen. Ik moet bekennen dat ik in 2024 totaal niet met mainstream radio bezig ben en meer dan de helft van de top honderd uit de Top 40 niet ken. Een enkeling blijkt al in 2023 in de hitparade te zijn gekomen en genoeg punten in 2024 te hebben gehaald voor een notering. 'Stumblin' In' van Cyril is weliswaar opgenomen in 2023 maar in Nederland pas in 2024 op de hitparade gekomen. Ik hoor het nummer voor het eerst als ik geniet van een snackje in Dalfsen als ik op de terugweg ben vanuit Bunnik. Het is behang maar omdat het zowaar de enige plaat is uit 2024 die ik ken, mag deze vandaag als fotomodel.

Het jaar 2024 begint met het langzaam ontwaken vanuit de winterslaap. Ik ben in december de hele maand in de lappenmand geweest en begin rond oud en nieuw net weer op te knappen. De eerste zondag van het nieuwe jaar is er een bijeenkomst in Ruinerwold waar ik bij wil zijn. Het is ijzig koud maar gelukkig heb ik daar een erg warme winterjas voor. De zon schijnt en dat maakt het aangenaam. De terugweg heb ik wind in de rug. De bijeenkomst is bijzonder eenmalig voor mij. De daaropvolgende week hervat ik het werk en het is een paar keer nog erg fris in deze eerste weken van het nieuwe jaar. Toch blijven we verschoond van ijspret of ik moet het over het hoofd hebben gezien. Het voorjaar wil maar moeilijk op gang komen en toch heb ik al een eerste kleine vakantie gepland. Op 2 april vier ik dat ik vijftien jaar alcoholvrij ben en heb een plannetje bedacht. Bunnik. De plek waar ik in de zomer van 1994 mijn 'midweek op eigen benen' begin en waar ik ook graag vertoef in de tijd dat ik in De Bilt woon. Ik boek de jeugdherberg voor drie nachten en hoop op goed weer. Vijftien jaar eerder, in 2009, was het al aangenaam warm rond die tijd. In 2024 ligt het anders. Er staat vrij veel wind, het is niet bepaald warm en vooral voor de woensdag staat er nogal wat regen ingetekend. Vooruit, dan pakken we het regenpak ook maar in.

Over de tocht heb ik het onlangs nog gehad. Het voelt alsof ik het vorige week heb gefietst. Even later in april komt het zonnetje iets vaker om de hoek kijken en ik heb nog een paar memorabele fiets- en wandeltochten. Ik kan voor het eerst de nieuwe 'zomerjas' aan als ik al spoedig ontdek dat het meer geschikt is voor lente en herfst. Het kan dan weer niet goed tegen regen en andere nattigheid waardoor ik het in de lente van 2024 niet hoef te gebruiken. Dit jaar heb ik het al heel vaak aan gehad. W. bericht me een week voor mijn verjaardag. Is het een idee om de verjaardag aan de kust te vieren? Ach ja, dat kunnen we ook doen! De strandwandeling is echter niet een heel groot succes door de harde wind en het droge zand. In de trein luister ik voor het laatst naar mijn oude mp3-speler. Daarna krijg ik hem echt niet meer aan de praat. De volgende maand schaf ik dan het huidige apparaat aan en ook moet ik investeren in een andere digitale camera. Als ik thuis kom en op Facebook kijk, krijgt de verjaardag een kleine domper als ik verneem dat mijn Engelse maat Bill is overleden.

De maandagen in mei worden vooral benut voor fietstochten en het is op één bewuste fietstocht dat ik op een zeker moment het Duitse Meppen op de handwijzers zie staan. 'Dat kunnen we wel eens in de vakantie fietsen', denk ik hardop en schiet meteen in de lach. Kom op, man! Als je naar Emmen fietst en terug ben je al moe. Nu wil je nog een keer zo ver weg fietsen en weer terug? Het idee blijft me amuseren totdat ik op het idee kom om iets te zoeken in de omgeving van Meppen zodat ik een paar dagen in de omgeving kan fietsen. Eerst passeert nog de 'Rocktown Revival', het festivalletje in Steenwijk met Living Colour als hoofdact. Het is leuk om weer een paar oude maten te treffen. Op dit moment wordt er gesproken van een festival in juli maar ik wil eerst het programma zien. Het is waarschijnlijker dat ik het dit jaar vanaf de stadswal ga bekijken, als ik al genoeg geïnteresseerd ben om daadwerkelijk te gaan. In 2024 is het een klein beetje een reünie. Het is in juli en augustus bij vlagen erg fraai weer maar het is vaak niet van lange duur. Ik heb net vakantie als ik de overnachting in Lingen reserveer. Dat moet vlakbij Meppen liggen. In werkelijkheid is dat nog een flink stukje fietsen, maar ach... De eerste week ben ik nauwelijks actief. Ik fiets op woensdagavond tevergeefs naar Steenwijk en donderdag met meer succes. De vrijdag maak ik een fraaie fietstocht over Beetsterzwaag. De maandagochtend vertrek ik dan voor de vakantie in Lingen. Ik ga uit van goede bewegwijzering in Duitsland en een grote naamsbekendheid van mijn overnachtingsplek in Lingen. Als ik alleen maar het adres had opgeschreven? Enfin, de fietstocht naar Duitsland is niet zo moeilijk alleen weet ik het niet meer na Neuenhaus. Ik daal maar af naar Nordhorn en zie dan Lingen op de handwijzers. Nog altijd twintig kilometer zwoegen. In Lingen heeft niemand van de herberg gehoord en ik moet uiteindelijk iemand lastig vallen om op zijn telefoon te kijken. Ik ben eigenlijk al uren te laat als ik bij de herberg aan kom, maar zij maken geen enkel probleem.

Het is eigenlijk ook geen herberg of hotel maar een pension voor arbeidsmigranten. De voertaal is Pools en Oekraïens en bij beide vakken heb ik niet goed opgelet. Ach, ik hoef hier maar drie nachten te blijven en dus hou ik het wel even uit, maar het is geen echte vakantieplek. Na de vakantie is het een maand voordat ik broer met zijn vrouw zal treffen in Nederland. Dat hebben we al eerder afgesproken. Ze zullen op woensdag 9 oktober naar Nederland rijden en we gaan de 10e 's middags een wandeling maken naar Brandeveen. Het is altijd bijzonder om hen te treffen en ik kijk er dit jaar dan ook extra naar uit. In gedachten lopen we al door de bossen en praten we over muziek. Ik introduceer broer tot het album van Audience en vraag hem om een instapplaat van Peter Hammill. Op zaterdag 5 oktober staat er een reünie gepland van De Buze en ik ben gevraagd om te dj'en. Ik speel 'hard-to-get' want het dreigt eerst een festivalletje te worden. Ik laat me dan toch overhalen om 'ploaties te drooien'. Eerst is nog het vijftienjarig jubileum van '20092009'. Op donderdag 19 september wil ik dat vieren met een bezoek aan het Cuby-museum. Ik zal wel door Grolloo fietsen maar niet langs gaan in het museum. Op zaterdag zal ik Gercoh voor de eerste maal bewonderen in Zuidwolde als 'last minute' het optreden wordt gecanceld. Ik heb al vrij genomen en wil fietsen. Dat zal uitdraaien op één van de meest legendarische fietstochten van 2024. Een week later regent het pijpenstelen en verandert de omgeving van Uffelte in een modderboel. Op woensdagmiddag 2 oktober heb ik even telefonisch contact met broer om over een alternatief te praten. Afspreken bij een chinees? 'Voor hetzelfde geld is het droog en mooi weer'. Hij heeft achteraf gezien gelijk gekregen.

Het dj-optreden in Steenwijk is geen groot succes, de entourage eromheen wel. Ik bedoel... weer ouderwets een koffer samenstellen, met de koffer in de bus en trein naar Steenwijk en ook weer terug. Onderweg zijn met de kostbaarheden en mezelf dj wanen, dat is wellicht het mooiste van ergens optreden. Het draaien zélf is dan bijzaak. Ik zit op zondagmiddag na te genieten en wil straks nog even fietsen. Toch eerst even 'The Vinyl Countdown' voorbereiden? Een half uur later is de show voorbereid en zit ik nog even voor me uit te staren. Dan gaat de telefoon...

Vanaf dat moment is de tijd stil komen te staan en is voor mij ook niet meer op gang gekomen. Tijd is een raar begrip geworden voor mij. De trip naar Denemarken voelt als een nare droom die ik een jaar geleden heb gehad terwijl Bunnik vorige week lijkt te zijn geweest. En het is nog altijd onvoorstelbaar. Het maakt het extra lastig in de wetenschap dat we elkaar de donderdagmiddag zouden omhelzen en een fraaie wandeling maken door de natuur. Met patat en twee kroketten als afsluiter van de middag. Nu ben ik deze donderdag in Denemarken om broer voor het laatst te zien. Dat is een vlugge glimp voor mij want ik wil hem niet zo herinneren. Ik ben er ook niet bij als de kist dicht gaat. De week na de begrafenis ben ik nog vrij van het werk en voel dan dat ik maar weer aan de slag moet. Té vroeg? Tja, voor 2024 maakt het niet zoveel uit maar in het nieuwe jaar voel ik dat de onrustige slaap me steeds meer parten gaat spelen tijdens het werk.

In 2024 blijf ik de rest van het jaar op de been. Ik doe mijn werk in Steenwijk voor zover mogelijk. In december ga ik door een lastige periode. Het is niet zo zeer de kerst dan wel de verjaardag van broer, vlak voor kerst. In de afscheidsbrief aan 2024 probeer ik positief te eindigen want ja... ik zou het jaar voor geen goud hebben willen missen, maar het overlijden van broer heeft wel een loodzware stempel gedrukt op de laatste maanden van het jaar.