Singles round-up: april 6

Hoe zit het nu met de 'Singles round-up'-afleveringen van deze maand? Welnu, als alles zo blijft als dat ik heb gepland, heb ik nu drie afleveringen in petto met de singles van Mark. Morgen verwacht ik een pakketje met ongeveer tien van Discogs die na het weekend in één bericht passen. Dan nog een aflevering met nieuwe Juno-aanwinsten inclusief eentje die ik bij de vorige nieuwe releases over het hoofd heb gezien. Bij de Discogs-partij komt nog een single die ik gisteren in Ruinerwold heb gekocht. Het nieuwste pakket van Mark bevat eenentwintig singles die allemaal in de laatste drie maanden heb gereserveerd. Ik wil hier wel drie afleveringen voor uit trekken want het zijn niet de minste of geringste platen. Vandaag het eerste deel van de partij die gisteren is gearriveerd en die ik nog niet in zijn geheel heb gehoord. Vaak weet ik wel binnen een halve minuut of ik de single in de bakken wil hebben of niet.

* Lee Bates- All That Matters (US, Soul Sound, 1988)
Mark kent me na acht jaar als een muzikale veelvraat met een zeer eclectische muzieksmaak, ook binnen de soul. De laatste partij loopt ook zeer uiteen en van de vroege jaren zestig tot, in dit geval, de late jaren tachtig. Lee Bates gebruikt een effect dat me doet denken aan een Hot Chocolate-plaat uit de jaren zeventig en ook het refrein ademt dezelfde tijd. Wat blijkt nu? Het is een nummer uit 1976 dat oorspronkelijk een b-kant is op het Sansu-label. Een erg prettig nummer hoewel ik toch zou zijn uitgegaan van een jaren tachtig-kantje. De officiële a-kant van deze Soul Sound-single heet 'Does It Mean You Love Me' en is een duet met Sharon Henderson. Dat is duidelijk uit 1988 met futuristische synthesizers. De stemmen van Sharon en Lee zijn erg contrasterend maar qua duet is het geen uitschieter in mijn beleving. Nee, 'All That Matters' is de reden van aanschaf.

* Jimmy Briggs- Trying To Find A Way (US, United Artists, 1971)
Overheerlijke crossover met een prachtig stereo-geluid. Jimmy Briggs doet me qua stem erg denken aan bijvoorbeeld Chuck Boris of Lenny Welch, niet de meest soulvolle stem maar wel een uitstekende crooner met een zeer eigenzinnig muzikaal arrangement. De b-kant heet 'You Were Almost Mine' en dat begint meteen met Jimmy in een bak violen. Jakkes, dat gaat heel erg de loungy jazzy sferen in. 'Trying To Find A Way' is het meest soulvolle van de plaat en 'good as it gets', maar oef... wat een erg leuk arrangement. Dit kan wel eens een hele grote hit worden voor mij!

* The Buck Ram Platters- Sunday With You (UK, Avalanche, 1973)
Deze partij van Mark levert me zowaar twee releases op op het Avalanche-label waar ik tot voor kort nog nooit van heb gehoord. Het is eerst deze van The Buck Ram Platters. Het nummer staat niet op Youtube en dus maakt Mark een video van zijn Numark PT01, de portable draaitafel zoals ik ook nog eentje heb in de hoek van de kamer. Mark heeft echter recent een upgrade gekocht van het apparaat. The Platters is een instituut en The Buck Ram Platters is daar eentje van. 'Sunday With You' is een prachtig sfeervol nummer dat fraai volgt op Jimmy Briggs. Ik moet bekennen dat de Engelse Avalanche-persing me over de streep heeft geholpen maar heb er zeker geen spijt van. 'Sunday' is echter een b-kant en ik moet de a-kant nu ook wel even proeven. Dat is 'A Little More' en ook geschreven door Buck Ram (die ook 'Only You' op zijn naam heeft staan). Het klinkt gezellig maar niet de betere kant voor 'Do The 45'-begrippen. Het klinkt als een kruising tussen Elvis, Mud en The Rubettes. Een klassieke crooner met een iets té lullige jaren zeventig-productie.

* Jerry Butler- Only The Strong Survive (Spanje, Mercury, 1969)
Ik heb een dag niet gekeken op Facebook als ik zie dat deze nog steeds verkrijgbaar is. Een andere vaste Five-A-Day-gast schrijft 'Every home should have one' onder deze video en ik ben het roerend met hem eens. Alleen...? Heb ik deze wel? Ik heb een flinke collectie van Jerry Butler maar moet concluderen dat deze ontbreekt. Kan het mooier dan met een Spaans fotohoesje? 'Solo El Fuerte Sobrevive', want ja... de Spanjolen vertalen de titels voor de hoes en labels. Ik weet inmiddels beter want het zijn altijd gewoon de Engelstalige uitvoeringen. Een hele echte grote soul-klassieker. Ik hoef de b-kant niet eens te beluisteren want het kan nooit beter zijn dan dit.

* Chubby Checker- Looking At Tomorrow (US, Parkway, 1964)
De vorige dag heb ik het voorlaatste pakket van Mark afgerekend als deze voorbij komt. 'Kan hij nog bij in het pakket?'. Helaas, Mark heeft dat pakket dan al op de post gedaan. Zo moet ik dus twee maanden met smart wachten op dit plaatje van Chubby Checker. Inmiddels al de tweede single van de beste man welke in de Blauwe Bak terecht komt. Overigens staat hij in de Northern Soul bekend vanwege 'At The Discotheque'. De twist is uitgewerkt in 1964 als hij met dit vrolijk stampende 'Looking At Tomorrow' op de proppen komt maar met een zeer prettige hook. De b-kant heet 'You Got The Power' en dat is meer de upbeat soul maar ook zeker niet slecht! Het mist echter de magie van 'Tomorrow', maar ik kan spreken van een 'double-sider'. Dat komt dan mooi uit want hij was schreeuwend duur!

* Willie Clayton- We're Getting Careless With Our Love (US, Kirstee, 1989)
Bij Willie Clayton hoef ik eigenlijk niet naar de muziek te luisteren. Ik hoef alleen maar te kijken of ik hem nog niet heb. En nee... dit is één van de enige singles op het Kirstee-label die ik nog niet heb. Clayton heeft zijn roots in de blues en weet het desondanks altijd soulvol te maken. Op deze single zit het echter tegen de blues aan maar daar is in mijn geval niets mis mee. Het komt hem altijd vanuit de tenen. Op de andere kant is hij 'Dancin' met een dertien in een dozijn disco-deuntje. Het moge duidelijk zijn dat 'Careless' de betere kant is.

* Marvin Gaye- Trouble Man (Hong Kong, Tamla Motown, 1972)
Ja! Jullie zien het goed. Dit is vermoedelijk de allereerste persing uit Hong Kong die ik in de verzameling heb. Er is iets mis gegaan bij Mark waardoor hij een dag geen Five-A-Day kan doen. De volgende belooft hij een 'Ten-A-Day' en maakt foto's van de plaatjes. Bij deze van Marvin schrijft hij dat het vermoedelijk een Engelse export is met een zeer eigenaardig catalogusnummer. Ik heb de plaat al gereserveerd maar kan niet wachten totdat ik weet wat voor vlees ik in de kuip heb. Helaas heeft hij het oude hoesje weggemoffeld. Ik heb deze specifieke single niet kunnen vinden maar wel een andere Motown-plaat uit 1972 met een gelijkenis in het catalogusnummer en dus... geperst in Hong Kong. Ik moet bekennen dat ik niet een hele grote Marvin-fan ben maar ik heb 'Trouble Man' goed gegokt. 'Trouble Man' is de titeltrack van de film en ook 'Don't Mess With Mister T' komt uit de film. Dat klinkt ook echt als filmmuziek. Twee best interessante kanten van Marvin. Maar zoals jullie zullen weten ben ik een verzamelaar en wilde ik deze sowieso al hebben vanwege de exotische persing.