Alwéér 25 jaar deel 1

Een week voor de verjaardag. Hoewel ik het niet had verwacht, vind ik het opeens wel een beetje spannend. Ik heb vorige week een paar nachten geboekt in een bed & breakfast in Hardenberg en ga mijn verjaardag vieren met een fietstochtje in Duitsland. Hopelijk mét 'Kaffee mit Kuchen'. Moet ik nog iets doen op Soul-xotica? Vanmiddag heb ik het plan ineens klaar, alleen... in hoeveel delen? Vier of vijf? Nee, dat is teveel. Ik wil deze week namelijk ook de Week Spot doen en tweemaal de 'Singles round-up'. Omdat ik niet alle verjaardagen feilloos kan herinneren of er een uitgebreide herinnering aan heb, heb ik besloten het in twee delen te doen. Dat is dan weer het voordeel dat je in 1975 bent geboren. De eeuwwisseling is dan precies op de helft. In het komende bericht ga ik dus alle verjaardagen bij langs van 1980 tot en met 1999. De eerste vier verjaardagen kan ik me niet herinneren. Het fotomodel heb ik al uitgezocht want dit vehikel heb ik op mijn vijfde verjaardag gekregen. Terwijl het goed beschouwd helemaal geen speelgoed is voor een vijfjarige, maar dat terzijde.

Mijn vroegste (muzikale) herinnering dateert van juni of juli 1978. Mijn oudste broer heeft dan pas 'Substitute' van Clout gekocht op single. Omdat de jongeling laat is met zindelijk worden, zit ik op mijn derde nog op de pot in de woonkamer. Als de drums invallen in het liedje krijg ik een flits voor mijn ogen. Wat zie ik? De rand van de formica-tafel waar ik later nog eens met mijn hoofd tegenaan zal knallen. De verjaardagen in 1976, 1977 en 1978 heb ik dus niet bewust meegekregen. Van 1979 staat me iets bij van een puzzel met herten. Het is de tijd van 'Watership Down' en ik heb veel posters en dergelijke met boslandschappen vol herten en konijnen. In 1980 begin ik voor het eerst het concept van tijd te begrijpen. Op mijn vijfde krijg ik dus een dure modelauto voor mijn verjaardag. Burago heeft dan een Renault 4 voorzien van stickers van de Nederlandse Wegenwacht. Er zitten allemaal kleine onderdeeltjes op die een kind erg gemakkelijk kan doorslikken maar de auto wordt me gegund. Ik geloof dat deze nog wel is terug gegaan naar de winkel omdat er een mankement aan is. Ik herinner me dat de stickers loslaten en de linkerdeur meteen half uit de scharnieren ligt. De exemplaren op Ebay missen 'kleine onderdelen' en ik geloof dat ik nog een 'omleidingsbord' moet hebben tussen mijn autootjes. De Renault 4 zélf heb ik al jaren niet meer gezien. 1981 en 1982 zijn eveneens blanco voor mij. Ik twijfel nog even aan het cassettebandje met de hits van Madness maar vermoed dat ik ik deze samen met mijn allereerste single heb gekregen in 1983. Ik ben acht en wil mijn broers en zus achterna. Ook ik moest maar eens beginnen met de platen. Jelte krijgt zijn eerste single voor zijn elfde verjaardag, oudste broer en zus hebben de eerste plaatjes van hun eerste zakgeld gekocht. 'Tomorrow's Just Another Day' van Madness is nét geflopt in Nederland en is dus al voor een rijksdaalder te koop en dat is in 1983 mijn allereerste single.

In 1984 krijg ik 'Grey Day' van Madness van mijn oudste broer op de verjaardag en voor de rest is het weer terug naar het speelgoed. Ik ben een fervent Lego-bouwer in de jaren tachtig en heb altijd wel een pakket op mijn wenslijstje staan. Vaak is dat gerelateerd aan auto's. Garages en racebanen en zo, maar ik heb ooit ook een postkantoor gehad. Toekomstmuziek? Als ik later geen garage kan runnen kan ik altijd nog postbode worden? In 1985 krijg ik van mijn broer 'Stapelgek Op Jou' van Raymond Van Het Groenewoud op single. Voor de rest zal het eveneens Lego zijn geweest. Mijn elfde verjaardag is die met de racebaan! Rond dezelfde tijd raak ik geïnspireerd door een verzameling modelauto's bij een lokale Volkswagen-dealer. Wat als ik nu eens Citroën ga sparen? Met de Eend ook genoeg aparte modellen te vinden? Ik denk dat mijn twaalfde verjaardag al iets in het teken staat van deze specifieke auto's maar het kan ook Lego zijn geweest. De dertiende verjaardag kan ik nog erg goed herinneren. We hebben die dag een sponsorloop op school. Qua cadeaus kan ik 'Nights In White Satin' van The Moody Blues (een heruitgave), 'When We Was Fab' van George Harrison en 'On The Turning Away' van Pink Floyd aan de platen toevoegen. Ik dreig ook even richting de treinenhobby te gaan en heb enkele Citroën-modellen op modelspoor formaat. In 1989 is de auto- en treinenhobby voorbij en ga ik door met de platen. 'Ordinary Lives' van de Bee Gees staat dan op de hitparade en is één van de cadeaus. Voor mijn vijftiende heb ik de singles zelf gekocht en weet dus al wat ik ga krijgen: 'Fruit Of Love' van The Clarks plus de BR-heruitgaven van 'Summer In The City' van Lovin' Spoonful en 'Give Up Your Guns' van The Buoys. Het is een zaterdag en deze dag bezoek ik een rommelmarkt in Bolsward waar ik de dubbelaar 'This Is The Moody Blues' tref voor een ouderwets kwartje. Op mijn zestiende en zeventiende vraag ik uitsluitend om geld zodat ik zelf de plaatjes kan uitzoeken. 1991 heeft nog wel een herinnering aan de verjaardag maar de enige cadeaus die ik me kan bedenken, zijn singles die ik zelf heb aangeschaft rond die tijd. Vermoedelijk van het geld dat ik heb gekregen voor mijn verjaardag.

Mijn ouders hebben iets van een traditie. Als een kind achttien wordt, krijgt het een polshorloge. Alsof we dan opeens wel op de tijd gaan letten? Dat is dus mijn cadeau in 1993. Een toestel met een zwarte plastic armband. Deze laatste houdt het niet lang vol maar het klokje zal dienst doen totdat ik het kwijt raak in Mossley. Ik heb sindsdien trouwens ook nooit meer een horloge gehad. Van 1994 staat me niet veel bij. De verjaardag van 1995 zou ik het liefste willen vergeten maar zit nog wel in mijn herinnering. Het gaat niet goed met mij als ik twintig ben. Ik zuip ontzettend veel en ben totaal niet tevreden met het leven dat ik op dat moment leid. In de woonkamer beneden zit familie te genieten van gebak ter ere van mijn verjaardag maar ik lig ziek (iets verkeerd gegeten plus teveel drank) op bed. Op mijn eenentwintigste ben ik bijna klaar voor een volgende fase. Voor mijn 22e heb ik mezelf een cadeau gegeven. De avond ervoor heb ik in de Scrum een dronken meisje terug gebracht naar de boot van haar ouders. We hebben zelfs afgesproken om elkaar de volgende dag opnieuw te treffen. Een keer raden? Jawel, de aanmeerplek is leeg. Het is de tijd dat ik nog in de Here ben en heb die ochtend een kerkdienst bezocht in de Loodsboot. Ik heb wel eerder geschreven over het 'wonder' van 2 mei 1996. Het maakt dat ik enige jaren weiger mijn verjaardag te vieren en in plaats daarvan op 2 mei een eigen feestje hou. In 1998 zit ik pas een paar weken in Mossley. Het is 'no questions asked' daar en ze weten dus ook niet mijn geboortedatum. Tijdens de lunch laat ik me dan toch ontvallen dat ik die dag jarig ben. Daar had ik mezelf bijna tekort gedaan! De Emmaus heeft een aantal vaste cadeaus waaronder een weekloon extra, maar ook een pak shag en sigaretten van de secretaresse. In 1999 sta ik dan ook op de verjaardagskalender en krijg ik 's ochtends al deze cadeaus.