Vooralsnog een luie zondag. Ik heb nog altijd wel plannen om een eindje te lopen maar dit loopt uiteen van rondje Havelte tot gewoon een stukje langs de Hoofdvaart en tussen de twee bruggen van Uffelte. Met name de wind van gisteren heeft me parten gespeeld. Lekker lang geslapen en even de neus buiten de deur gestoken voor een sigaartje. Zojuist het tweede deel van de 'Vakantiemix' van 2019 opgenomen en ik zou eigenlijk ook deel 3 willen doen. Hiervoor moet ik echter wachten tot dinsdag of woensdag wanneer de postbode een paar singles brengt. Ik kom vijf tekort voor een aflevering van twintig. Nu dan maar even beide afleveringen van de Blauwe Bak Top 100 aan jullie presenteren. Het vierde deel zal wederom geen introductie hebben en knal meteen los met de nummer 70.
80 Let Love Come Between Us-James & Bobby Purify (NL, Stateside SS 2049, 1967)
Hoewel de Blauwe Bak de afgelopen jaren een verjongingskuur heeft ondergaan, spelen de jaren zestig nog volop mee in deze Top 100. Soms zit daar ook een plaatje tussen dat vijf jaar geleden ook al had 'gepast' in de Northern-hobby. Mark haalt veel van zijn singles uit Nederland en heeft een voorliefde voor onze fotohoesjes. Zo biedt hij op een zekere dag deze van de Purify's aan voor een spotprijsje. Ik bedoel: Acht of tien pond voor een puntgave Nederlandse single mét het Soul Supply-hoesje? Zal elders in Nederland vast voor meer worden aangeboden? En dus gaat deze met het eerste beste vliegtuig weer terug naar het land van oorsprong.
79 Feel Like Comin’ Home-The Whispers (US, Janus J 222, 1973)
'Can't Help But Love You' heeft een bijna-klassieke etude voor piano als intro en het intro van 'Feel Like Comin' Home' is even misleidend. Het begint heel langzaam totdat de band in valt en het plotseling midtempo wordt. Het zijn kleine meesterwerkjes op zichzelf, deze singles van The Whispers uit de vroege jaren zeventig. Wellicht volgend jaar een andere titel van de groep in de Top 100?
78 Love Is Gone-The Chi-Lites (US, Revue R-11005, 1967)
Zo'n vroege single van The Chi-Lites is altijd welkom in mijn koffers en helemaal als deze op Revue is uitgebracht. Mijn vascinatie voor Revue is inmiddels al een paar jaar oud en duurt immer voort. Ik heb nog wel eens de ambitie gehad om het Golden World-label compleet te krijgen en tegenwoordig neig ik naar hetzelfde met Revue. Natuurlijk zal ik ook hier oplopen tegen zéér zeldzame items met gekke prijzen, maar het goedkope Revue-werk is zonder meer welkom. Hoe vroeg is deze single van The CHi-Lites? Welnu, de groep bestaat nog niet zo lang. Eugene Record moet nog gaan schrijven met Barbara Acklin en een contract met Brunswick en het meer funky geluid is lichtjaren verderop. Een fraai staaltje harmony-soul van Record en zijn kornuiten!
77 The Spoiler-Oscar Weathers (US, Top & Bottom 405, 1970)
In maart koop ik een 'soul pack' van Mark. Het zijn singles die 'used but not abused' zijn en beneden zijn kwaliteitsstandaard zijn. We hebben het dan over de kwaliteit van het vinyl of styreen. Mijn pakketje kent slechts een paar 'verliezers' zoals Love Committee en Eloise Laws, maar eveneens een paar aangename verrassingen. Oscar Weathers is daar eentje van. Het duurt pas tot de zomer eer het plaatje gaat 'groeien' bij mij en dat heeft het tot een 77e plek geschopt.
76 One Girl Too Late-Brenda & The Tabulations (UK, Epic S EPC 1361, 1973)
Collega Lee vestigt mijn aandacht op deze single als hij eens bij een lokale kringloop deze single koopt. Het geluid bevalt me en de single is erg gemakkelijk en goedkoop te bemachtigen in Engeland. Dit exemplaar heeft geen deuk in de spaarpot opgeleverd en toch zou ik hem eens van een 'upgrade' moeten voorzien. Het is duidelijk dat dit plaatje te vaak is gedraaid met een té hoge naalddruk. Vooral tegen het einde wordt het geluid bijna pijnlijk om naar te luisteren. Nog maar even rondkijken!
75 The Only Way I Know To Love You-Joe Tex (US, 45-4098, 1970)
Ik heb reeds jaren geleden besloten dat ik 'klaar' ben met de Joe Tex-verzameling. Toch laat ik me eenmalig over de streep trekken met deze single. Aanvankelijk wil het geen plek krijgen in mijn set, maar zeer recent ben ik de plaat beter gaan waarderen en dat brengt de ballade op een 75e plek. Ik ken Tex eigenlijk alleen van zijn stampers en het is goed te horen dat hij ook een emotionele ballade als deze onder de knie heeft.
74 Lonely Room-Love, Peace & Happiness (US, RCA Victor 74-0740, 1972)
In de 'serieuze' Northern-scene wordt neerbuigend gekeken naar plaatjes die minder dan honderd pond waard zijn. Het gaat hem om exclusiviteit. Hoe zeldzamer de plaat, hoe beter. Een algemeen goed verkrijgbare b-kant van Love, Peace & Happiness op een 'major' label is niet interessant voor hen, hoewel je de dansers geen groter plezier kan doen. Hoewel de plaat uit 1972 is, klinkt deze opname alsof het uit 1966-67 zou stammen.
73 I Didn’t Take Your Man-Ann Peebles (Duitsland, Cream INT 113.101, 1978)
Uit dezelfde partij fotohoesjes als James & Bobby Purify. Ann is in 1978 een cult-figuur dankzij 'I'm Gonna Tear Your Playhouse Down' en 'I Can't Stand The Rain' en lovende kritieken van onder andere John Lennon. 'I Didn't Take Your Man' valt echter in de categorie van 'Woman To Woman' van Shirley Brown. Een nagebootst telefoongesprek tussen twee dames die ruzie maken om één man. Ann legt Mary uit dat hij haar man niet heeft afgepakt, maar dat ze hem heeft geschonken aan haar. Doordat zij geen luisterend oor wil hebben voor hem. Ik heb aan 'Woman To Woman' nooit begrepen waarom Shirley Brown zich in het intro al buitenspel zet. Ze schept op dat ze al zijn rekeningen betaalt en nergens spreekt een passie of een liefde voor de man. Ann Peebles lijkt Mary dit eveneens duidelijk te willen maken.
72 High-Skyy (NL, Salsoul XB-2379, 1980)
Onlangs nog Week Spot geweest.
71 Smile-Clara Ward (US, Verve VK 10391, 1966)
Toch nog een heel klein beetje gospel in deze Top 100? Een paar plaatjes grenzen aan geloofszaken en Clara Ward is vooral een legendarische naam in de gospel. Ze heeft in 1964 het lef om de gospel even te verlaten en pop-platen te maken. Dit zal Aretha Franklin eveneens inspireren tot eenzelfde stap. Bij deze single val ik in eerste instantie voor haar eigenzinnige versie van 'Help!', maar 'Smile' wordt de uiteindelijke winnaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten