Een fluitje van een cent! Ik ben afgelopen week op het geweldige idee gekomen om alle kandidaten samen in een bak te plaatsen en de Top 100 samen te stellen met de singles in de handen in plaats van op papier. Dat moeten we volgend jaar opnieuw doen en wellicht ook in juli met de Gele Bak Top 100. Een uurtje en de lijst is samengesteld. Ik ben tevreden! Ik heb keuze uit 136 platen en 'Ain't Gonna Tell' van Shirley Brown en 'Not A Word' van Barbara Carr zijn de enige singles die eigenlijk in de Top 100 hadden gemoeten, maar helaas. Er is slechts plaats voor honderd platen en vandaag ga ik de eerste tien aan jullie voorstellen. De foto's voor de afleveringen zijn al gemaakt, alleen bij deze eerste meen ik dat ik groene cijfers wil gebruiken. De volgende afleveringen hebben gele cijfers en dat is beter leesbaar. Vandaag de onderste tien uit de kersverse Blauwe Bak Top 100.
100. It Began In Africa-Urban All Stars (UK, Urban URB 23, 1988)
Eigenlijk staat deze plaat ergens rond de negentig, maar ik vind het wel een eigenwijze manier om de Top 100 mee af te trappen. 'Total leftfielder' zoals beschreven door Mark en het is ook een vreemd plaatje in de Blauwe Bak. Norman Cook tekent voor de remix, jaren voordat hij zal doorbreken als Fatboy Slim. In die tijd kennen we hem vooral van het groepje The Housemartins. Het werk van het Urban-label is erg in trek in Engeland in 1988 en dat resulteert in verschillende verzamelelpees en heruitgaven van singles. Norman Cook laat hier zien wat je kan doen met een aantal van die platen. Een klein kunstwerkje op honderd.
99. Please Open Up The Door-Little Charles & The Sidewinders (US, Red Sands 45-701, 1970)
Deze móet erin! In werkelijkheid heeft de plaat erg weinig 'gespeeld' voor mij, maar ik heb mezelf gedwongen te moeten wennen aan de plaat. Natuurlijk kan die niet stuk vanwege de Swamp Dogg-productie, maar de plaat zelf 'wil' nog niet echt bij mij en dat terwijl de plaat als een onverwoestbare klassieker te boek staat. Het zou eerst de nummer honderd worden totdat ik het plan krijg om Urban All Stars op die positie te zetten.
98. Stay With Me-Edwin Starr (US, Granite G 528, 1975)
Ik zal proberen niet teveel weg te geven in deze eerste aflevering. Toch kan ik verklappen dat Edwin Starr dit jaar tweemaal in de Blauwe Bak Top 100 is te vinden. Beide keren met een plaatje van na zijn tijd bij Motown. Het Granite-label is me tot begin dit jaar volslagen onbekend als ik de single van Bobby Patterson bemachtig. Die heeft overigens de Top 100 niet gehaald en dat is te wijten aan de 'hanger'. Een half jaar later heb ik reeds mijn tweede Granite in de koffers. Ik geloof dat Polydor de nationale distributie heeft gedaan want het styreen voelt identiek aan dat label. Dat maakt dat het oppassen is bij het aanschaffen van plaatjes op Granite.
97. Ace Of Hearts-Average White Band (NL, RCA Victor XB-1096, 1979)
Ook Average White Band staat dubbel genoteerd en tweemaal een b-kant. Dit is de b-kant van 'When Will You Be Mine' dat in 1979 een tijdje in onze Tipparade woont. Dit kantje valt me pas echt op als ik vakantie heb en ik me realiseer dat dit 'Ace Of Hearts' een groove heeft die voor mij synoniem staat aan vakantie en vrijheid. Lekker ontspannen en zo voel ik me ook op de eerste zondagavond van het verlof.
96. Richest Man Alive-The Dramatics (US, ABC ABC 12235, 1976)
Ook een speciale herinnering voor dit plaatje van The Dramatics. Het is een zonnige vrijdagmiddag als ik buiten koffie drink en naar muziek luister vanuit de woonkamer. Zittend in de tuin in Uffelte besef ik bij deze single van The Dramatics dat ik momenteel 'de rijkste man ter wereld' ben. In tegenstelling tot de weemoedige Top 2000 heb ik alle reden om van deze Top 100 een gelukzalige lijst te maken.
95. Don’t Make Hurting Me A Habit-The Marvelettes (NL, Tamla Motown TM 25.921, 1969)
Mark scoort veel van zijn singles in Nederland en verkoopt ze vanuit Engeland. Soms gaan plaatjes met hetzelfde gejuich weer terug naar Nederland en dat is het geval bij deze van The Marvelettes. De vraagprijs is billijk. Geen dubbeltjes of een paar euro, maar ik denk dat je bij verzamelaarszaken niet voor minder dan 25 euro de eigenaar bent van deze single? Ik moet bekennen dat ik de plaat een paar keer teveel heb gedraaid en dat maakt dat het niet bijster hoog staat in de lijst. Hoewel? Het staat al boven veertig singles (inclusief de 36 die zijn afgevallen).
94. Tomorrow May Not Come-Fran Oliver (US, BBS O 579, 1968)
Hetzelfde verhaal als bij The Marvelettes. Niet dat deze noodzakelijk uit Nederland komt, maar wel dat ik hem iets te vaak heb gedraaid. Bovendien speelt de 'stoffige' kwaliteit niet mee voor een hogere positie. Nog altijd een knalnummer, maar... na deze Top 100 even een paar maanden niet!
93. I’d Do Anything For You-Freda Payne (UK, Capitol CL 16030, 1978)
Van het Invictus-spul van Freda Payne heb ik inmiddels wel genoeg en de naam doet me doorgaans niet uit de stoel springen. Het is echter de ervaring met Capitol-platen van omstreeks 1978 die me het nummer laat beluisteren. En ja, het is erg gelikt maar wel zeer smakelijk gelikt. In dezelfde categorie als 'You're So Good' van Natalie Cole.
92. Stealing Love-The Emotions (US, Volt VOA-4031, 1970)
Een plaatje dat voor me is gaan 'werken' tijdens de vakantie.
91. Sexy Ways-The Ebonys (UK, Epic S EPC 1512, 1973)
Jaren geleden deed ik nog wel eens twee kanten van een single in de Top 100, maar daar heb ik nu wederom geen ruimte voor. 'It's Forever' is de kant waarvoor de meeste mensen dit plaatje van The Ebonys aanschaffen, maar ik kies voor de Top 100 voor de a-kant. 'Forever' is een prachtige ballade die me wel 'iets doet'. Er is nog een 'trage' plaat die het niet heeft gehaald en wellicht wilde ik het toch een beetje upbeat houden?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten