vrijdag 24 oktober 2014

Van hit naar her: Jessie Ware



Ik duik vrijwel iedere week voor de samenstelling van Floorfillers wel even de Engelse en Nederlandse hitlijsten in. Ik heb gisteren uitgelegd wat woensdagavond is gebeurd en dit is de hoofdoorzaak waarom ik deze week Floorfillers zonder die informatie heb gedaan. Het is frappant, maar iedere week dat ik niet in de Engelse Top 40 kijk, wacht een verrassing. En ja... het is deze week weer eens raak. Hoewel? Het is een kwestie van lange adem geweest en misschien heb ik in dit geval ook wel niet heel veel met de hitnotering van doen, maar toch: 'Bullit' van Watermät is nieuw binnen op vijftien in Engeland. Toch wel ruim vier maanden nadat ik hem voor het eerst heb gedraaid. Dan moest het nu eens andersom gebeuren, want ik heb een vermoeden dat ik vandaag een zangeres aan jullie voorstel waar de meesten nog nóóit van hebben gehoord. Eén van haar eerdere singles heeft nog net de Mega Top 100 gehaald, maar verder dan 99 is het niet gekomen. Haar laatste single, 'Say You Love Me', heeft het in Engeland ook niet daverend gedaan, maar zou in Nederland nog best iets kunnen worden. Dus presenteer ik jullie vandaag: Jessie Ware.

Ik leer Jessie omstreeks mei of juni kennen via een uiterst bizar liedje. Want... wie is nu de uitvoerende? Daar hebben zelfs de gerenommeerde lijsten en Youtube-posters problemen mee. Zo wordt 'Peppermint' enerzijds voorgesteld als het product van Julio Bashmore, terwijl de BBC Dance Singles Top 40 alleen spreekt van Jessie Ware. Verder is 'Peppermint' zelf ook een raar nummer. Het begint met minuten lang een plaat die niet wil starten. Drie tonen, seconde stilte, dezelfde drie tonen, seconde stilte, opnieuw dezelfde drie tonen, seconde... enzovoorts, enzovoorts. Na een paar minuten begint het plaatje toch eindelijk en horen we een sample van iets dat gemakkelijk een disco-dingetje uit de jaren tachtig had kunnen zijn. Ook dat blijft zich herhalen en we eindigen weer bij de de drie tonen. Zes minuten en je kan de ingrediënten dromen. Toch is het niet zo eenvoudig als dat het op het eerste gehoor lijkt. Zelfs in die herhalingen zit een bepaald verloop en dat vocale tussenstuk blijft ook nog lang hangen. Ik draai 'Peppermint' sinds die eerste keer regelmatig in mijn show en kondig het aan als 'Julio Bashmore vs. Jessie Ware', want dat blijkt de enige juiste beschrijving te zijn.

Na verloop van tijd ontdek ik dat dit vocale stukje niet uit een midden jaren tachtig-plaatje komt, maar dat dit de zangeres Jessie Ware is. Dat is een aangename verrassing, maar ik doe er aanvankelijk niets mee. Drie weken geleden zie ik een nieuwe binnenkomer in de Engelse Top 40: 'Say You Love Me' van Jessie Ware. Jessie Ware, Jessie Ware, ik laat de naam een paar keer rond gaan voordat ik me realiseer dat dit de dame is van 'Peppermint'. 'Say You Love Me' klinkt namelijk zó anders ten opzichte van 'Peppermint'. Het slechte nieuws is dat de positie van binnenkomst meteen ook de piek is geweest voor 'Say You Love Me', nummer 22. In de derde week zakt het van 29 naar 34 en moeten we veel te vroeg afscheid nemen van dit uitstekende popliedje. Zulke sprongen zijn in de Nederlandse Top 40 tegenwoordig een unicum, maar in Engeland bestaat het nog: Daar kan een nummer 1 binnen zeven weken de lijst in en uit zijn. 'With a little help from my friends', zongen The Beatles in 1967 en wellicht kan Ware ook enige hulp van vrienden gebruiken. Eén van haar beste vriendinnen is namelijk een zangeres die zich geen zorgen meer hoeft te maken over verkoopprestaties.

Jessica Lois Ware heeft vorige week woensdag een feestje gevierd. Het meiske is al een echte vrouw aan het worden, nu ze dertig kaarsjes mocht uitblazen op de taart. Ze komt ter wereld in het Queen Charlotte-ziekenhuis in het Londense Hammersmith, maar groeit op in Clapham aan de zuidkant van de Engelse hoofdstad. Haar vader, John Ware, werkt als journalist voor de BBC, maar verlaat het gezin als Jessica tien is. Haar oudere zus Hannah is een voormalig fotomodel en tegenwoordig een actrice. Verder heeft ze een broer. Het is vooral haar moeder die Jessie steunt in haar muzikale carriére. Later deelt ze een flat met iemand van de Engelse band The Maccabees en raakt ze bevriend met Adele. Ze heeft Engelse literatuur gestudeerd en werkt vervolgens als journalist voor The Jewish Chronicle (haar moeder is van Joodse afkomst), sportjournalistiek voor The Daily Mirror en werkt achter de schermen voor een televisie-productiebedrijf. Eén van haar naaste collega's is Erika Leonard, die beter bekend zal worden als E.L. James, schrijfster van 'Vijftig Tinten Grijs'.

Eerst toert ze nog als achtergrondzangeres van Jack Peñate (lang leve copy-paste!) dat ze zelf ervaart als een belangrijke leerschool. Middels iemand uit de band van Peñate komt ze in contact met SBTRKT, het project van Aaron Jerome. SBTRKT wordt trouwens uitgesproken als 'subtract'. Op 10 november 2010 verschijnt de eerste EP van SBTRKT met Jessie Ware: 'Nervous'. Vervolgens werkt ze met Sampha, één van de andere losvaste leden van SBTRKT, aan de single 'Valentine' dat in een speciale vinyl-oplage wordt uitgebracht. De plaatjes zijn in de vorm van een hart. Rond dezelfde tijd leent ze ook haar stem aan 'The Vision' van DJ Joker en dit levert haar een contract op bij PMR Records. In 2011 zingt ze op het album 'Ceremonials' van Florence And The Machine.

Op 14 oktober 2011 verschijnt haar eerste eigen plaat: 'Strangest Feeling' is geperst op 10" (een niet erg gangbare maat tussen de single en de elpee in) paars vinyl. Dit formaat levert natuurlijk geen hit op, maar kan binnen nu en een paar jaar wel eens een duur collector's item worden. Op 24 februari 2012 verschijnt 'Running' als eerste single van haar komende debuutalbum. Deze piekt op 99 in de Mega Top 100, maar doet het uitstekend in België. In Engeland blijft het echter in de 'bubbling under' steken. België heeft Jessie Ware al helemaal ontdekt, want niet alleen is 'Devotion' daar een enorme verkoopfavoriet, bovendien heeft ze haar grootste hits tot nu toe bij onze zuiderburen gehad: 'Wildest Moments' en 'Night Light' staan daar zelfs in de top tien. In Engeland doen de singles het niet bepaald goed, maar het album 'Devotion' bereikt wel een vijfde plek in de lijsten. En dan belanden we in 2014 en dat is het jaar van het tweede album van Jessie Ware, die het daarbuiten nog immer druk heeft met samenwerkingen. Zo ontstaat ook 'Peppermint' van Julio Bashmore. Verder heeft ze intussen gewerkt met Disclosure en zingt ze achtergrondvocalen op het nummer 'Love Is Gonna Lift You Up' op het laatste album van Bobby Womack uit 2012. Op 3 augustus 2014 verschijnt het album 'Tough Love', enkele weken later gevolgd door 'Say You Love Me', dat Ware heeft geschreven met Ed Sheeran.

'De ontbrekende schakel tussen Adele, SBTRKT en Sade', zo wordt Jessie vaak omschreven. Een eigenzinnige zangeres met een stem die knipoogt naar de grootsten uit de pop- en soul-muziek van de laatste vijftig jaar. En dat is mijn bescheiden omschrijving. Laat die Nederlandse hit(s) maar komen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten