Gisteren is een vermoeiende dag geweest en dat effect voel ik vandaag. Ik heb wellicht morgenmiddag een klein boodschapje in Steenwijk en wie weet? Misschien zit daar nog een klein fietstochtje in. Ik denk dat ik vandaag niet verder kom dan een bochtje rond het dorp wandelen. Ik maak dan nu eerst het rijtje 'originele' singles af. De aflevering met de zestien 'dubbele' singles kan later wel eens. Voor de laatste keer op deze zondagmiddag zet ik de draaitafels aan maar het is uiteraard niet voor het laatst vandaag. Vanavond weer een drie uur durende truc met drie Gele Bakken. Ik heb nog geen idee of één van de zevenentwintig daarin voor komt. Ik moet de bakken nog zoeken. Hierbij de laatste negen 'unieke' singles.
* Van McCoy- Night Walk (NL, H&L, 1976)
Van McCoy is een held voor me, ook al heb ik niet zoveel interesse voor zijn hits uit de midden jaren zeventig. 'Night Walk' is zoals verwacht een bak disco met daarover de mierzoete violen van zijn orkest. Bovendien is het instrumentaal en daarvan ben ik in geen geval kapot inzake de Blauwe Bak. 'Love Child' kan daar niets aan veranderen. Gewoon voor de Gele Bak.
* Maureen McGovern- Different Worlds (NL, Warner Bros., 1980)
In de jaren zeventig is Maureen dé uitgelezen stem om titelsongs te vertolken van rampenfilms. Ze trapt de jaren tachtig een stuk lichtvoetiger af. 'Angie' is een Amerikaanse soapserie en dit 'Different Worlds' klinkt een stuk luchtiger dan 'The Morning After' en dergelijke. Ik had niet veel verwacht en wat dat betreft zijn mijn verwachtingen uitgekomen. In het archief ermee!
* Roger Miller- King Of The Road (NL, Philips, 1965)
Nu is de prangende vraag: Heeft Smit & Scherpenhuizen destijds de correcte prijs gekregen voor de single? Op de achterkant zit een sticker van de platenzaak uit Haarlem en dat toont de prijs van '3,95' welke is doorgekrast en vervangen door '4,25'. Persoonlijk associeer ik de standaardprijs van 4,25 gulden met 1968 maar dan opnieuw... ik koop in 1965 nog geen platen. De plaat is in een absolute nieuwstaat. Beter dan dit kun je je niet wensen? Het fotohoesje is ook prachtig en hoewel ik nooit meer dan een euro zou betalen voor dit plaatje, voelt het aan alsof het van onschatbare waarde is.
* Raydio- You Can't Change That (NL, Arista, 1979)
Ik dank de kennis van de muziekgeschiedenis voor een groot gedeelte aan het feit dat ik de jongste ben. Als ik een jaar of drie ben, gaan de nummers op de radio opvallen en Raydio heeft een hele sterke herinnering aan mijn kindertijd. Ik associeer het niet met mijn oudste broer of mijn zus maar enkel en alleen met het Hilversumse landschap van 1979.
* David Rose- The Stripper (UK, MGM, 1962, re: 1971)
Vorig jaar heb ik eens een complete albumlijst van 1968 in een uurtje gestopt en daarbij komt ook 'The Stripper' voorbij. Het staat dan op een verzamelalbum dat in de Engelse album top twintig is gekomen. Hier heb ik hem dan op vinyl. David Rose heeft het nummer in 1958 voor het eerst opgenomen maar het verschijnt niet eerder dan 1962 als single. In 1971 wordt het opnieuw een Engelse hit. Het is een stuk dat heel vaak voor televisie is gebruikt en ik probeer nu te herinneren waarvan ik het zou kennen. Ik geef het op...
* Shakin' Stevens- Green Door (NL, Epic, 1981)
* Shakin' Stevens- It's Raining (NL, Epic, 1981)
De halve singles-collectie van Shakin' Stevens ligt bij Groenendijk voor een euro te wachten op een liefhebber. Ik had bijna nog een derde meegenomen, maar nee... twee is eerst wel even genoeg. Natuurlijk is het niets bijzonders anders dan prettige muziek voor op de zondagavond en fijne herinneringen aan de jaren tachtig. Meer woorden ga ik er ook niet vuil aan maken.
* Triumvirat- Waterfall (NL, Harvest, 1978)
Ik dank het aan mijn chef in Meppel. Hij heeft het nummer eens op de radio gehoord en was vergeten 'hoe goed het was'. Thuis ga ik het nummer meteen opzoeken en heb het sindsdien een paar keren in mijn show gedraaid. Nu heb ik dan de single-edit van het nummer en ik maak een vreugdedansje als ik hem in mijn handen hou. Net op tijd voor de Gele Bak Top 100!
* Dana Valery- He Brings Down The Raindrops (Duitsland, Warner Bros., 1978)
Wat als ik nu geen interesse had voor Northern Soul? Dan zou ik de plaat meteen laten liggen. Toch ben ik bekend met de naam van Dana Valery en de vaste volgers ongetwijfeld ook. Dana is een Italiaanse zangeres die een paar zwerftochten heeft gemaakt. Het begint in Engeland waar ze Paul Simon ontmoet en waarmee ze 'You Don't Know Where Your Interest Lies' opneemt. Het wordt geen hit maar is wel een klapper van een Northern Soul-hit in latere jaren. In 1971 neemt ze een elpee op voor het Amerikaanse Brunswick waarop ze gebruik mag maken van backing tapes van onder andere Jackie Wilson. In dat kader heeft ze een Week Spot gehad. In 1978 werkt ze samen met de productiemaatschappij van Mike Curb. Het is een fraaie ballade en erg mooi gezongen maar uiteraard niet voor de Blauwe Bak. Dát zou ik ook niet hebben verwacht maar dankzij de associatie met Northern Soul kan ik deze niet laten liggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten