vrijdag 14 september 2018

Het zilveren goud: september 1993 deel II



Ik besluit de vorige aflevering met 'Het zilveren goud' met de aankondiging van een 'zeer opvallend kledingstuk'. Voor wat betreft de singles ben ik, nader bezien, hier een week té vroeg mee hoewel ik het bewuste kledingstuk vijfentwintig jaar geleden al in mijn garderobe heb hangen. Daar zit nog wel een 'uitgebreid' verhaal in en dus schuif ik dat op naar vermoedelijk komende zondag of daaromtrent. Gewoon een 'gezellig' bericht over een 'fenomeen'. Ik zou ook een 2018-update van dit verhaal kunnen maken en wellicht dat dit nog gaat gebeuren. De meest succesvolle Blogger-collega's hebben immers mode-blogs en waarom zou ik daar niet in mee mogen gaan? De eerste drie singles van vanavond komen van de braderie in IJlst waar ik vorige week over heb geschreven. De overige drie koop ik op een doordeweekse dag in Leeuwarden. Op een donderdag misschien? Het is vermoedelijk de dag geweest dat ik het kledingstuk heb gezien, maar haal het pas op vrijdagmiddag op. Omdat ik dan wederom in de binnenstad van Leeuwarden moet zijn, koop ik dan ook maar een paar singles. Die komen volgende week dus aan bod.

Dan weet ik op dit moment ook niet een 'ander verhaaltje' te vertellen dat 'gezellig en leuk' is en dus ga ik maar meteen door met de singles. Ik had 'Love Is All' al van singlehoesjes.nl gehaald toen ik even wilde kijken wat ik vorige week precies had beloofd. Dan zie ik de foto die ik vorige week op zolder heb gemaakt van de daadwerkelijke singles. Zo ga ik wederom naar zolder en, boven verwachting, heb ik alle zes singles nog altijd in de bakken staan. Eentje uit de zes is een 'upgrade'. Daarbij is de laatste van de zes een 'verrassing'. Ik heb in mei van dit jaar 'Get Away' gekocht van Georgie Fame & The Blue Flames en deze 'Yeh Yeh' maakt deel uit van dezelfde collectie. Ze hebben als overeenkomst dat de labels nogal zijn vervaagd en beide in een blauw Engels Pye-hoesje zitten. Ze zijn een gulden per stuk en ik heb lange tijd gedacht dat ik ze die middag in mei samen had gekocht. Omdat ik straks ook nog de 'Eretitel' wil doen, ga ik jullie meteen voorstellen aan de plaatjes.

1512 Substitute-Clout (Frankrijk, Carrere, 1978)
1513 Wooly Bully-Sam The Sham & The Pharaohs (Duitsland, Polydor, 1965, re: 1980)
1514 Love Is All-Roger Glover & Guests (NL, Purple, 1975)
1515 Spill The Wine-Eric Burdon & War (Duitsland, Polydor, 1970)
1516 Little Miss Understood-Rod Stewart (NL, Immediate, 1968)
1517 Yeh Yeh-Georgie Fame & The Blue Flames (NL, Columbia, 1964)

Er valt op zichzelf ook genoeg te vertellen over de bovenstaande zes singles. Laat me beginnen met Clout. Ik ben de jongste van vier kinderen en ik als ik leer lopen, koopt mijn oudste broer van zijn zakgeld zijn eerste singles. Het is 1978 en Henk heeft nog steeds geen eigen apparatuur. Op zondagmorgen na de kerkdienst mag hij zijn singles op de stereo in de woonkamer draaien. Ik ben een beetje laat met zindelijk worden en durf op mijn derde jaar nog niet op de wc-pot. Telkens als de drums in vallen, zie ik in een flits de rand van het formica-tafeltje waar ik een jaar later nog met mijn hoofd tegenaan zal stoten. Het is het uitzicht vanaf de pot in de woonkamer op zondagmorgen als broer zijn laatste aanwinsten ten gehore brengt. Dit is wellicht de vroegste herinnering die ik heb.

Sam The Sham & The Pharaohs komt uit een Duitse serie van Polydor en aanverwante labels dat omstreeks 1980 vooral schlagers opnieuw uitbrengt. Toch put het eveneens uit de rijke internationale Polydor-catalogus. 'Wooly Bully' heb ik in 1990 gekocht en het gaat me bij deze single vooral om de b-kant: 'Ju Ju Hand'. Het is tot op heden ook de enige vinyl-versie die ik heb van dat laatste nummer. Ik ben verbaasd dat ik de Roger Glover-single nog heb. Het ding is in een ernstige staat en heb ik een jaar of vijftien geleden nog flink wat draaibeurten gegeven bij optredens. In 1998 heb ik in Engeland de Engelse persing gekocht. Hoewel het ding nauwelijks zeldzaam is te noemen, ontdek ik vervolgens dat het nimmer een grote hit is geweest in Engeland. Het is tegenwoordig vooral de Engelse persing die ik raadpleeg tijdens radioshows. Mijn eerste 'Spill The Wine' klinkt vanaf de dag van aankoop al niet helemaal zuiver en bovendien zit het in een neutraal hoesje verpakt. Ik krijg via Peter van singlehoesjes.nl in 2012 een 'upgrade' en dat is de plaat zoals jullie die op de foto zien. Het heeft een Blauwe Bak-historie dankzij 'Magic Mountain' op de b-kant. Dat nummer is in 1994 gesampled door Portishead.

'Unlisted' is een verkoopterm in de soul-wereld om een 'obscure' plaat tegen een exorbitant bedrag te verkopen. Het is me al eens eerder opgevallen.. Mijn originele Nederlandse persing van 'Little Miss Understood' staat nergens op het internet vermeld. Het nummer woont in 1971 een tijdje in de Tipparade als Stewart een hit heeft met 'Maggie May'. Dat blijkt echter een nieuwe persing te zijn met een '5C 006'-catalogusnummer en een titelhoes zoals Bovema deze in de jaren zeventig aan de lopende band produceert. De single die ik in 1993 heb gekocht, heeft een IM-catalogusnummer dat exclusief werd gebruikt voor platen op Immediate. Bovendien heeft het een 'unieke' fotohoes. Rod met lang haar en een druipsnor. Dat zit tussen 'Rod The Mod' en de woest ogende rocker uit de midden jaren zeventig. Ik ken de beide nummers van 'The Immediate Story', een verzamel-cd die ik eens van de bibliotheek heb geleend en welke ik later nog eens zelf zal kopen. Beide nummers zijn van de hand van Mike D'Abo, de opvolger van Paul Jones in Manfred Mann en te horen op 'Ha Ha Said The Clown' en 'Mighty Quinn' (om een paar te noemen). Het is met name het schitterende 'Little Miss Understood' dat me doet snakken naar adem. Het hoesje is een beetje gescheurd (algemeen euvel bij EMI-hoesjes uit deze tijd), maar het plaatje klinkt nog altijd helder als een klok (ondanks de lofi-productie). Het kost me in 1993 vier-en-een-halve gulden.

Dan tot slot de single van Georgie Fame. Die heb ik inmiddels ook in de Engelse persing. Die met 'Yeah Yeah' als opgegeven titel hoewel ook Engelse exemplaren bestaan met 'Yeh Yeh' als titel. De Nederlandse die ik in 1993 koop, is een beetje stoffig en dus draai ik die meestal ook van de Engelse persing. Volgende week ga ik tweemaal terug naar Leeuwarden voor méér singles. Ik kom vanwege de 'beroepskeuzecursus' hier op een dagelijkse basis en dus is het niet verbazingwekkend dat ik even flink 'boodschappen' doe in de Friese hoofdstad.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten