Singles round-up: oktober 4

Dee Edwards is vanmorgen binnen komen waaien. De single is, afgezien van een optisch 'foutje', gewoon helemaal nieuw en het kartonnen fotohoesje vertelt andermaal dat het een onderdeel van een 10-singles-box is. Toch moet het merendeel van die dozen al bij het oud papier zijn geëindigd, want meestal kom je 'eenlingen' uit deze serie tegen. Omdat ik de volgende maandag of dinsdag verwacht en het dan even voorbij is met de pret, heb ik besloten de single vandaag al aan jullie voor te stellen. Geen idee wat ik morgen en zondag ga doen, maar dit is voorlopig de laatste aflevering van de Singles round-up.

* Major Lance- You Don't Want Me No More (UK, Okeh, 1967, re: 2011)
Ik weet nog maar sinds een paar maanden dat Major de echte voornaam is van meneer Lance en niet, zoals ik altijd dacht, een pseudoniem door de letterlijke betekenis. Ik heb een paar weken geleden nog de singles uit de Blauwe Bak terug gehaald van de M van Major naar de L van Lance, maar vandaag doe ik heel even alsof dat nooit is gebeurd. Major Lance staat vandaag even tussen Mary Love en The Majors. 'You Don't Want Me No More' is zo'n nummer dat al bijna twee jaar lang geregeld voorbij komt op de 'Northern Soul Jukebox', maar waar ik lange tijd geen acht op heb geslagen. Het is sinds een week dat de plaat een puzzelstukje lijkt te worden die veel andere recente aankopen aaneen kan rijgen. Ik wist dat deze van Major Lance onbetaalbaar was, maar ontdekte toen deze Outta Sight-heruitgave. Ik heb tal van Outta Sight-singles, uit deze serie Okeh-replica's heb ik reeds 'You're Gonna Make Me Love You' van Sandi Sheldon en die klinkt lekker hard, dus was deze voor vijf pond een hele logische keuze. Hij is nog onderweg, maar kan niet mis gaan!

* The Majors- She's A Troublemaker (Canada, Imperial, 1962)
Naast The Larks die andere single van Marktplaats. Nee, dit is geen Northern Soul, maar wel een erg grappig plaatje. Het is nog erg van die stereotype doowop van een paar jaar ervoor. De nietsvermoedende luisteraar zou denken dat het een meidengroep is. De bezetting van The Majors laat inderdaad ook een dame zien, maar die horen we niet op leadzang. De leadzanger is een man met een falsetto waarbij Barry Gibb als een geit klinkt. 'She's A Troublemaker' is gewoon lachen gieren brullen en heeft diepgang van een kano.

* The Mirettes- Ain't My Stuff Good Enough (US, Zea, 1971)
Ja, The Mirettes heeft de afgelopen weken iets los gemaakt bij mij! Het begon, indirect, met 'Let Me Do It' van The Belles dat later van The Mirettes blijkt te zijn. Dan staat mijn vakantie in De Steeg bijna in het teken van 'He's Alright With Me' en sindsdien lust ik alles wel wat Venetta Fields en haar gevolg heeft opgenomen. Die Revue-singles uit de jaren 1968 en 1969 verwacht ik het komende jaar ook nog wel in mijn bakken, deze kaap ik mee na afloop van de veiling van Gene Chandler. Dit is een stuk moderner dan die jaren zestig-singles, het neigt tegen de crossover-pop aan, maar dan het refreintje...? Eentje om voor te sterven. En dat lijkt met iedere Mirettes-single het geval te zijn, dus ik verwacht dat jullie nog meer gaan horen van die naam!

* The Pufnstuf- Pufnstuf (NL, MCA, 1970)
Terwijl De Kring vorige week vrijdag alle overgebleven singles in de container heeft gegooid, er lagen zaterdagmiddag nog maar vijf, lijkt de 'oude' kringloopwinkel een bijzonder leuk partijtje te hebben opgescharreld. Ik kocht hier een paar weken geleden al 'The Brain' van The American Breed met Nederlandse fotohoes, nu ligt er deze single van The Pufnstuf met fotohoes. Hoewel ik haar op de plaat niet kan waarnemen, speelt Mama Cass mee in de film 'Pufnstuf', waar deze single uit afkomstig is. Het hoesje heeft het echter over de televisie-serie. Net als bij 'The Magic Roundabout', het kinderprogramma van de BBC, ging bij Pufnstuf later het gerucht dat de serie 'onder invloed' zou zijn gemaakt en daarom zo 'fantastisch' van karakter is. De plaat is alleen maar leuk voor de heb, je komt hem niet vaak tegen, maar we gaan hem heus niet draaien!

* Marsha Raven- Catch Me (NL, Dureco, 1984)
De 'Big Ben'-versie. Ontzettend lollig om in 'Floorfillers' te draaien en ook alleen vanwege die reden gekocht. Ik had al eens eerder gezocht om een kwalitatief mp3-tje van de 'Big Ben'-versie, maar kon die toen niet vinden. Wat doe je anders maar een euro?

* Ede Robin- There Must Be A Love Somewhere (UK, LeCam, 1968, re: 198?)
Eigenlijk horen er twee vraagtekens achter '19' bij deze heruitgave. Ik zou eerder gedacht hebben dat het een jaren zeventig-heruitgave was, maar dat lijkt me stug, gezien er in 1975 nog een legale uitgave is geweest. Maar dan nog: Ik denk dat ik niet de enige ben geweest die bij Ede Robin een hoogblonde dame met blauwe ogen voorgesteld had. Op Discogs staat echter de enige bekende foto van Ede Robin en die toont een klein donker vrouwtje met krullend haar. Het bijschrift vertelt dan ook nog eens het volledige verhaal. Het begint met 'Soul Symphony' van Sons Of Moses. Dat wil graag een vocale versie van hun nummer hebben en schrijft Major Bill Smith aan, die even later met deze versie van Ede Robin op de proppen komt. Ede is een soul-zangeres uit Texas en de plaat verschijnt in eerste instantie ook via LeCam in Fort Worth, Texas. Ik geloof dat de plaat in de jaren tachtig nog een opleving heeft gekend in de Northern Soul en vermoed dat deze bootleg daarmee heeft te maken.

* Rudy & Judy- Baby You Got It (US, T-Neck, 1970)
En zo zit je opeens weer midden in zo'n verhaal als bij Theola Kilgore van gisteravond. Deze Rudy & Judy had ik ook 'gegokt' na afloop van de Gene Chandler-veiling en de plaat overtuigt me qua liedjes niet echt. Het valt me al snel op dat er weinig is te vinden, maar als je eenmaal de juiste aanknopingspunten hebt...? 'Baby You Got It' is de 'upbeat'-kant, de eigenlijke a-kant is een drama met de titel 'I've Got To Get Myself Together'. In dit geval gaat dat op voor Rudy en Judy smeekt de Here God dat Rudy zal veranderen en weer bij haar terug zal keren. Nee, dank je! Beide kanten zijn mede-geschreven en geproduceerd door The Isley Brothers en wat blijkt... Rudy is niemand minder dan Ronald Isley. Judy is Judy White, dochter van de zanger en politiek activist Josh White, en zij zal later optreden met de gospelgroep The Patterson Singers. Het samenwerkingsverband van Isley en White is kortstondig, de single verschijnt alleen als promo en raakt kant noch wal.

* The Sapphires- Evil One (UK, AJR Production, 1965, re: 2013)
AJR staat afgebeeld in het label in dezelfde stijl als ABC-Paramount en dat klopt ergens wel. AJR-Production is 'A Jerry Ross Production', een kleine serie heruitgaven van Outta Sight met Jerry Ross-producties, die afgelopen maart en april opnieuw zijn verschenen. Ik heb 'Gonna Be A Big Thing' van The Yum Yums uit dezelfde serie. Maar waar die single een rechtstreekse replica is, daar kent deze van The Sapphires twee afzonderlijk uitgebrachte singles. De eigenlijke a-kant is 'Gotta Have Your Love' die ik al in Lost Nite-uitdossing had, een Engelse jaren zeventig-bootleg, maar het is vooral 'Evil One' die sindskort erg in trek is. Ik ken het liedje al sinds 2009, het is zo'n 'Telefoontoppertje'. Deze uitgave van Outta Sight is dan ook zeer welkom, de plaat staat al een tijdje op mijn verlanglijst, maar originelen gaan niet beneden de tachtig pond. Het is waarschijnlijk één van de best lopende Outta Sight-heruitgaven, want het einde lijkt nu al bijna in zicht.

* The Tiaras- I'm Gonna Forget You (US, Valiant, 1963)
Ik noemde gisteren al even die Amerikaanse dealer, daar vond ik ook deze van The Tiaras. Moest aldaar een royale 27 dollar kosten, ik heb dit exemplaar voor een stuk minder bemachtigd. We weten erg weinig van The Tiaras, behalve dat Kathleen Mitchell ooit lid is geweest van de groep. Zij heeft een heksenjacht geopend op Youtube. ,,We waren toen vijftien jaar en hadden niks te vertellen", laat ze desgevraagd weten. ,,Het maakt niet uit of het vijftig jaar is geleden, wij horen ervan te weten als er een plaat van ons wordt verkocht. We hebben toen ook al geen stuiver gekregen". Doet mij denken aan de mannen van Trad, Gras Och Stenar, waarvoor ik in 2005 promotie mocht maken. Hun jaren zeventig-elpees gaan ook voor grof geld. ,,We zijn er inmiddels aan gewend dat anderen geld verdienen aan ons werk. Maar... wij hebben ze gemaakt en dat kan niemand ooit ons afnemen". Van verkoopopbrengsten van Tiaras-singles wordt je niet erg rijk. Zelfs in het 'meidengroep'-circuit zijn deze singles 'underdogs'. Maar... en dát is het belangrijkste, ze klinken ontzettend leuk. En op beide kanten is het dikke pret! Ik mag hopen dat Mitchell er niet achterkomt dat ik deze morgen in Do The 45 ga draaien...?