zaterdag 5 oktober 2013

Blauwe Bak Top 40 2013/3: 11-20



De vier uren shows voor Wolfman op zaterdag zitten er weer op en dan ga ik nu nog even de Blauwe Bak Top 40 publiceren. Kan ik ook meteen melden dat The Mirettes vanmiddag is binnen gekomen. Ik weet niet of ik de single zelf als 'Mint-minus' zou durven aan te bieden, maar 'it's in the groove what counts' en het plaatje draait als een tierelier. En zeker ook geen spijt dat ik voor het origineel ben gegaan, want die andere kant is minstens zo goed! Tot zover de inleiding, snel verder met de aftelling van de Top 40.

20. March-The Shirelles (UK O.O.T.P. OOTP-052, 1965, re: 199?)
Ja, ik durf zomaar '199?' in te vullen. Maar misschien is het wel '198?' of '200?' of zelfs '201?', hoewel die in dat laatste geval van 2010 moet zijn. Dat is namelijk het jaar dat ik deze O.O.T.P. voor het eerst tegenkwam. De 'dikte' (of beter gezegd: het flinterdunne schijfje) en de labels zeggen me dat het jaren negentig of later is. Feit is dat ze bij Rarenorthernsoul een doosje hebben staan. Eerder had men ook 'Inky Dinky Wang Dang Doo' van The Delfonics uit dezelfde serie, maar die lijkt 'op' te zijn. Erg jammer, want ik had nog een exemplaar willen hebben. Kostte ook maar drie pond of iets dergelijks. Voor de échte verzamelaars en deejays is zo'n O.O.T.P. te min, maar zo goedkoop als twee pond krijg je hem nergens. En, wat ik al in de inleiding zei, het gaat per slot van rekening om de muziek en in het geval van The Shirelles is dat een schot in de roos!

19. Smarty Pants-First Choice (UK Bell BELL 1324, 1973)
Ik hoorde 'Smarty Pants' een half jaar geleden bij mijn Wolfman-collega Paul en dat klonk heel aardig met een intro van bijna vier minuten. Dat blijkt achteraf een remix te zijn die alleen via Youtube (...) verkrijgbaar is. Dan is de single zélf de enige optie, die is immers zo goedkoop als beschuit. Even vergeet ik de plaat mee te bestellen bij de Jackson Sisters, dat had een leuke deal geweest. Het had namelijk gescheeld in de verzendkosten. Dan kom ik deze Engelse tegen bij Rarenorthernsoul en ook zij zijn billijk qua prijs. Een lekker poepje protodisco.

18. Where I'm Not Wanted-Eddie Holman (UK Goldmine Sevens GS004, 1965, re: 1996)
De 'bonustrack' bij Irma & The Fascinators, maar desondanks is ook dit kantje al een heuse hit aan het worden in mijn collectie. Ik had nog helemaal niks van meneer Holman. Zijn jaren zestig-output is het meest interessant, ook ik zou graag 'Eddie's My Name' in mijn boxen willen hebben, maar dat is over het algemeen een dure hobby. Zijn jaren zeventig-spul is gladder en beduidend zachter van prijs. Het is dan ook 'kicken' om middels een heruitgave toch zo'n lekker rauw ding van Eddie Holman binnen te halen. Oorspronkelijk niet officieel verschenen, pas in de jaren tachtig als bootleg en tenslotte in 1996 via deze Goldmine-uitgave.

17. One Step At A Time-Maxine Brown (US Wand WND 185, 1965)
Voor veel Northern Soul-liefhebbers is het omgekeerd, daar staat 'One In A Million' hoger dan 'One Step At A Time'. Feit is dat ik nooit bewust heb gezocht naar 'One In A Million'. Zo'n lelijke Pye Disco Demand wilde ik gewoon niet (zijn over het algemeen ook nog relatief prijzig) en op de originele Wand durfde ik niet te hopen. 'One Step At A Time' is ietsje ondergewaardeerd en qua prijs een stuk zonniger. Doordat ik me meer op 'Step' dan op 'Million' ging concentreren, ben ik dit onderkoelde werkje van Maxine gaan waarderen.

16. Stranger In My Arms-The Cookies (US Dimension 1002, 1962)
Ja, ik kocht de single oorspronkelijk voor 'Chains', maar het was al snel de b-kant die het ging doen voor mij. Over het algemeen heb ik niet zoveel op met drama's en al helemaal niet van meidengroepen, maar deze is zó puur dat het bijna pijn doet. Bij hoge uitzondering laat ik de vlotte kant even voor wat het is en richt ik me geheel op de dramatische b-kant.

15. You Need Love-Irma & The Fascinators (UK Goldmine Sevens GS004, 1966, re: 1996)
Ik heb 'Shing-A-Ling' van The Cooperettes al ruim anderhalf jaar in mijn koffers, maar leerde Irma vorig jaar november kennen. Het tweede weekend van Wolfman Radio toen ik op zondagmiddag naar Zwolle ben gefietst. Op de terugweg, tussen Staphorst en Meppel-Zuid, hoor ik plots het intro van 'Shing-A-Ling'. ,,Hee, die staat toch niet op de Jukebox", is mijn eerste gedachte. En dan hoor ik opeens een heel ander liedje. Het blijkt een onuitgebrachte opname te zijn van Irma & The Fascinators. De eerste keer dat ik hem op plaat tegen kom is als b-kant van 'She's Wanted' van Larry Clinton, een jaren zeventig-bootleg. Die gaat voor een royaal bedrag de winkel uit en ik heb een kater. Dan tref ik opeens deze Goldmine bij een Zweedse dealer en voor minder dan een tientje heb ik dan toch nog deze gewilde kant. Ik vind hem persoonlijk beter dan The Cooperettes, maar daar sta ik vooralsnog alleen in...

14. I Won't Be Your Fool Anymore-The Gibralters (US A&W A&W-100, 1962)
Lekker helemaal niks te vinden over deze plaat. Weer zo'n obscuur ding die ik bij mijn grote vriend uit Chicago heb gehaald. Er zit weer een lijst met 500 titels in mijn mailbox, maar ik durf niet te kijken. Ik zit momenteel even heel erg krap en wil mezelf niet in de verleiding brengen. Toch kijk ik er weer naar uit om eens een keer boodschapjes bij hem te doen!

13. Anything You Want-Jackie Lee (US Soul Fox SF-1001, 1966, re: 1975)
De andere kant van The Belles cq The Mirettes. Aanvankelijk moet ik niet heel veel hebben van dit kantje, maar ik heb de afgelopen week een inhaalslag gemaakt. Hij staat nu al bijna in de top tien! In de podcast struikel ik over het feit of Jackie Lee Bob of Earl is. Wel, het is dus de laatste, Earl Nelson. 'Anything You Want' staat paraat om geperst te worden, maar dan steekt Earl er een stokje voor. Hij is niet tevreden over het resultaat. Wat hij anders wilde zien, vertelt de historie niet, maar 'Anything You Want' is een plaat die staat als een huis!

12. If I Could Only Be Sure-Nolan Porter (EU ABC PRO 580, 1972, re: 201?)
Nog zo'n bonusnummer. Ditmaal de andere kant van Holly St.James en een nummer waar ik héél veel van ben gaan houden in de afgelopen week. Wat is dit een lekker nummer. Hoewel de concurrentie in december zwaar is, denk ik dat we deze ook heel hoog in de Top 100 zullen tegenkomen. Hij blijft groeien...

11. Have More Time-Marvin Smith (US Brunswick 55299, 1966)
Ik jaag al een jaar op deze van Marvin Smith, echt heel zeldzaam is-ie niet en de prijs is redelijk. Toch heb ik een paar keer beleefd dat ik op het allerlaatste moment werd overboden. Mijn vriend in Chicago heeft deze plaat doorlopend in de aanbieding en begin juli had ik een keer mazzel. Ik geloof dat ik niet het beste exemplaar heb getroffen, maar dat mag de pret niet drukken. Het geluid op deze Brunswick is knalhard en dat is het enige wat telt!

1 opmerking:

  1. Nog vergeten te melden dat dit het 1300e bericht was. Niet echt reden voor een feestje, dat doen we pas over 200 berichten, maar mag toch wel even worden gezegd.

    BeantwoordenVerwijderen