Volgens de wet dien je om uiterlijk elf uur het chalet te verlaten. Op ene of andere manier wil ik niet rond het middaguur al in Emmen zijn. De eigenaar heeft echter laten weten dat hij en zijn vrouw allerhande drukte hebben op donderdagmorgen en dat hij wel graag de bevindingen wil horen bij de sleuteloverdracht. Het is geen enkel probleem als ik om twaalf uur wil uitchecken. Desondanks ben ik om half negen wakker in plaats van de half tien op de wekker. Ik heb nog heel wat werk te verzetten voordat ik kan vertrekken? Tja, ik heb een royaal ontbijt met broodjes en kaas dat op moet. Ook heb ik nog een pudding over van gisteravond. Ik tank flink koffie maar laat een doosje met een aantal stickjes staan in het chalet. De sticks van vorig jaar zijn na een paar weken verzopen in de fietstas. Ik heb eindelijk ontdekt hoe je zenders kan vinden op de televisie en wil even een weerbericht horen voor Drenthe. Om tien uur luister ik naar het nieuws op RTV Drenthe maar dat spreekt alleen maar in algemeenheden. Okay, er kán regen komen. In tegenstelling tot maandag nu het vest in de tas en het regenjack onder de snelbinders. Om elf uur begin ik steeds meer te ijsberen en ik heb Gosse al in de tuin zien lopen. Ik bel aan en, ja hoor, het is prima dat ik nu uitcheck. We praten nog even want een gebrek aan gespreksstof lijken we nooit te hebben.
Meteen bij de reservering valt de naam me al op. Een echte Friese voor- en achternaam. Ik vraag of hij 'Fries-om-utens' is. Het antwoord luidt ontkennend. Opa kwam uit Leeuwarden, hij heeft een paar jaar geleden de randstad verruild voor Drenthe (bijna aan de grens met Groningen en Duitsland). Hij heeft een speciaal Fries hondenras en die hebben allemaal Friese namen. Verder heeft hij twee dochters die ook al prachtige Friese namen hebben gekregen. Gosse probeert me te interesseren voor bezienswaardigheden maar mijn vakanties bestaan voornamelijk uit toeren. Hij staat dan ook te kijken van de kilometers die ik heb gemaakt, ook al heb ik zelf geen flauw idee hoeveel het er zijn geweest. Ik schat dat dinsdag het meest extreem is geweest? Rond een uur of elf of half twaalf fiets ik Emmer-Compascuum uit. Ik wil nog even toeristisch fietsen, maar ach... Emmen is een doel en dus ga ik de 'memory lane' langs over Erfscheidenveen. Ik zoek weer het idyllische fietspad van vorig jaar, maar helaas... ik kan het niet vinden. Ik wil eerst de fiets op het station brengen maar ach... het is een lekker stil hoekje bij Mijn Kraam. Buiten tref ik meteen een oudere man (hij zegt zelf dat hij zeventig is, maar schat mij ook even op een pensionado...). Hij heeft singles gescoord en we raken aan de praat. Ik laat hem zien wat ik in Sellingen heb gekocht en hij toont de singles die hij heeft gekocht. Dan laat hij 'In The Country' zien van Cliff & The Shadows. Die staat al héél lang op mijn verlanglijstje. Ik laat hem een tientje zien en hij is akkoord. Het betekent dat hij de rest van de singles gratis heeft. Ook heeft hij 'Expecting To Fly' van Buffalo Springfield gekocht maar die wil hij niet kwijt.
Ik duik meteen in de eerste bak bij de deur. Ik heb daar in het verleden fraaie Engelse persingen gevonden en het is waarschijnlijk de bak waar Cliff en Buffalo Springfield ook vandaan komen. Ik tel veertig singles en reken meteen af. Ik zit vandaag aan mijn quotum en ga niet verder de winkel in. De berichten over deze singles volgen in september. Dan maar weer op de fiets. Een vakantie is niet compleet zonder Sleen en dus fiets ik via Westenesch en over Diphoorn naar Sleen. Bij de bakker eet ik een taartje en ik nuttig twee koppen koffie. Verder richting huis. Tussen Sleen en Oosterhesselen een paar 'random' dikke druppen maar de zon schijnt nog altijd uitbundig. Vanuit Oosterhesselen naar Gees en een stukje 'memory lane'. Ik heb vorig jaar op de terugweg het Fietsmaatjespad ontdekt. Toen ben ik echter over Noordscheschut naar Hoogeveen gefietst. Nu wil ik via Nieuw-Balinge richting Pesse. Verbeeld ik me het? Het klinkt als het gedonder van een onweersbui maar kan ook een landbouwvoertuig zijn of iets dergelijks. Aan het begin van Stuifzand zie ik de bui wél hangen. Je ziet nauwelijks weerlicht maar het buldert door en bovendien valt er nattigheid. Ik doe mijn regenjack aan en met verstand op nul en blik op oneindig er doorheen. Even voor Pesse is het weer droog en is het té heet voor het nylon jasje. In Pesse spookt de wind en ik drink zuivel en eet een broodje buiten de buurtsuper. Tussen Pesse en Ruinen regent het en dus kan het regenjack opnieuw aan. Die hou ik aan totdat ik thuis ben en is dan al aardig opgedroogd in de zon. Ik ben klokslag zes uur thuis in Uffelte.
De foto heb ik van Google moeten halen. Ik heb het fototoestel sinds woensdagmiddag niet meer gebruikt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten