Heb ik het vorige week getroffen met het weer of niet? Tja, als ik nu met vakantie had gemoeten, had ik waarschijnlijk ook mijn handen dichtgeknepen. Als ik het vergelijk met een jaar geleden? Toen was ik in deze dagen in Lingen. Toen heb ik op dinsdag ook pittige buien gehad en op woensdagmiddag zelfs aanhoudende regen. En ik me heb me uitstekend vermaakt! Ik heb voor deze dinsdag ambitieuze fietsplannen maar weet ook dat ik het eigenlijk niet moet willen. Ik ga zeker niet zeggen dat ik 'oud' ben, maar ik merk wel dat ik niet meer de energie heb van vijftien of twintig jaar geleden. Misschien straks nog een blokje om fietsen want ik zal in ieder geval naar de supermarkt moeten. Tot die tijd zit ik aan de koffie en kan ik evengoed het tweede deel doen van de 'Singles round-up'. Morgen is er iets dat met de post wordt bezorgd en dan wil ik graag thuis zijn. Een exact bezorgmoment is nog niet gegeven, het zou tussen twaalf uur 's middags en acht uur 's avonds moeten zijn. Het weekend lijkt daarentegen nog even warm te worden. Nu eerst de volgende 27 singles van de eerste week vakantie in 2025. (1) is wederom Steenwijk, (2) nabij Sellingen en (3) is Emmen.
Eerst de dubbele singles maar weer op een rijtje?
* Herbie Hancock- Tell Everybody (UK, CBS, 1979) (3)
* Z.Z. Hill- Ha Ha (Frankrijk, Excello, 1972) (3)
* James, Jill & Jackson- Skokiaan (NL, Imperial, 1973) (1)
* Dave Mason- The Lonely One (NL, CBS, 1974) (3)
* The McCoys- Hang On Sloopy (Duitsland, Metronome, 1965) (2)
* The Police- Can't Stand Losing You (UK, A&M, 1978) (3)
* The Poppy Family- Which Way You Goin' Billy (België, London, 1970)
Bij de laatste valt de b-kant me op. 'Endless Sleep' is een cover van de 'death disc' uit de jaren vijftig. Als toppunt van het tienerdrama verschijnen dan een aantal nummers waarin de jonge hoofdpersoon het niet overleefd. 'Tell Laura I Love Her' is een beroemde terwijl 'Endless Sleep' een gevalletje zelfmoord is nadat zijn hart is gebroken. The Police en Herbie Hancock mogen mee vanwege de Engelse persing. The McCoys is nooit weg. Dave Mason zou ik in principe moeten hebben maar deze single is al jaren zoek. De single uit Emmen is meteen een upgrade. Z.Z. Hill heb ik op 10 september 2006 gekocht. De 40e verjaardag van mijn zus en het weekend waarin 9/11 wordt herdacht op de radio. Toch heb ik daar omstreeks 2011 een ongelukje mee waardoor er een hoek uit ligt. De single komt nu met stip in de Blauwe Bak want het Franse vinyl klinkt vast beter dan het tere Mankind-styreen.
* Alex Harvey- Old Fashioned Feeling (NL, Capitol, 1972) (3)
* Heavy Jelly- Humpty Dumpty (Duitsland, Avco Embassy, 1970) (3)
* Heinz- Just Like Eddie (UK, Decca, 1963) (3)
* Hollywood Argyles- Alley Oop (UK, London, 1960) (3)
Als je met een pak hondenbrokken op een straathoek staat en Alex Harvey roept, zal het stil blijven. Ga je met een dienblad bier staan en roep je die naam? Dan komen er twee mannen naar je toe gewandeld. Eentje is de Schotse Alex Harvey die successen zal hebben met de The Sensational Alex Harvey Band. Ik denk dat de Amerikaanse Alex Harvey ook niet in een drankje zal spugen. Het is schandalig dat de twee geregeld worden verward maar de Amerikaanse onderscheidt zich behoorlijk van de Schot. Ik moet bekennen dat ik 'To Make My Life Beautiful' altijd heb voorgesteld uit de mond van de Schot. Ook hier valt de b-kant op: 'Reuben James'. Is dat dezelfde Reuben James als van Kenny Rogers? Inderdaad, het is de 'writer's original'. De a-kant is best fijn. Ik moet bekennen dat ik bij 'Ruben' of 'Reuben' meer gewend ben aan Kenny's stemgeluid. Heavy Jelly is een interessant plaatje. Er zijn namelijk drie bands actief als Heavy Jelly. Het is niet de band van Skip Bifferty en evenmin de groep op het Head-label. Onze Heavy Jelly is geproduceerd door Ray Singer van de Engelse Nirvana. Ik zou het plaatje in dezelfde hoek schuiven als The Edgar Broughton Band, al is het voor de b-kant: 'Throw Down A Line'. Een cover van de single van Cliff Richard en Hank Marvin. Een lekker bizar ding. Heinz is een opvallende verschijning met zijn peroxide blonde haar. Hij is één van de vaste gitaristen voor de opnames van Joe Meek en brengt in 1963 een ode aan Eddie Cochran. Het is een vette nummer 1-hit in Engeland en ademt de revolutionaire Joe Meek-sound. Het krijgt straks een fris papieren hoesje maar voor de hoto mag die nog even zonder hoes. Hollywood Argyles is natuurlijk een fantastische novelty-hit uit 1960 en klinkt beter dan ooit vanaf 65-jarig Engels vinyl.
* Mary Hopkin- Think About Your Children (NL, Apple, 1971) (1)
* Human League- Human (Duitsland, Virgin, 1986) (1)
* Ironhorse- Sweet Lui-Louise (België, Atlantic, 1979) (3)
* The Knack- Pick It Up (NL, Atlantic, 1976) (1)
Hot Chocolate zit in 1969-1970 even op het Apple-label hoewel het vooral een contract heeft met producent Mickie Most. Later zal de band uitkomen voor zijn Rak-label. Mickie produceert eveneens deze Mary Hopkin-single en levert een nummer aan van Errol Brown en Tony Wilson van het genoemde Hot Chocolate. Ik kan geen uitvoering van de band vinden en dus moet het speciaal voor Mary zijn geschreven? Human League heeft een dermate fijne herinnering aan de jaren tachtig dat die meteen in de 'Eindstreep' mag zonder dat ik de plaat heb gedraaid. Bachman-Turner Overdrive heeft in 1974 de grootste lol met Tourette als het 'You Ain't Seen Nu-nu-nu Nuthin' Ye-ye-ye Yet' in de microfoon sputtert. Randy Bachman start een paar jaar later Ironhorse en besluit terug te grijpen op het concept met 'Sweet Lui-Louise'. Ik heb het altijd een leuk plaatje gevonden. Tot slot The Knack. Niet te verwarren met...? In de volgende aflevering heb ik ook zo'n voorbeeldje van naamsverwarring. The Knack van 'Pick It Up' is een Hollandse funkproductie en de band is al uiteen als de Amerikaanse The Knack in de hitparade komt met 'My Sharona'. Ik moet de b-kant nog even checken. Nee, helaas. Ook dat is funkrock. Gewoon in de Gele Bak dan.
* Lester & Denwood- America (UK, Atlantic, 1973) (3)
* Liberation Of Man- You're My Number One (NL, CNR, 1976) (1)
* Robert Long- I Believe In Love (NL, EMI, 1973) (1)
* Bob Luman- Let's Think About Livin' (NL, Warner Bros., 1960) (3)
Bij Lester & Denwood twijfel ik even maar dat blijkt 'Angela' te zijn. De Engelse persing had ik sowieso meegenomen. Best een indrukwekkend nummer met mellotron op de achtergrond. Het zal toch niet? Er is één Liberation Of Man-single die momenteel goud waard is in Engeland maar het zijn niet de twee hits. Ik vind het persoonlijk een beetje 'meh' maar het zou toch iets zijn als ik die voor een euro bij Groenendijk in Steenwijk tegenkom? Hoewel het vinyl niet smetteloos is, vind ik deze nu al beter dan 'Love Is Under Control' en durf deze wel aan de Blauwe Bak toe te vertrouwen. Robert Long probeert het in 1973 even in het Engels totdat hij genoeg heeft van het 'Ai Lof Joe So' op de radio en overgaat naar de Nederlandse teksten. 'I Believe In Love' had zo van George Baker of Andres kunnen zijn, maar het is geschreven door zijn maatjes uit Unit Gloria. Ja, en dan... Bob Luman! Het maakt niet uit of de plaat leuk is of niet, maar zo'n fraai fotohoesje uit 1960 kan ik niet laten liggen. Muzikaal is het méér gezelligheid voor op de zondagavond.
* Paul McCartney & Wings- Jet (NL, Apple, 1974) (3)
* Mighty Wave- You Gotta Help Me (Duitsland, Vogue, 1971) (2)
* The Monkees- Theme From The Monkees (Duitsland, RCA Victor, 1966) (2)
* Gary Moore & Phil Lynott- Out In The Fields (Duitsland, 10 Records, 1985) (1)
Soms is het goed om te gokken. 'Jet' oogt fraai voor een euro maar ik meen dat ik hem al heb. Nee dus! Mighty Wave is ook een wilde gok in Sellingen. Ik heb zes euro aan contanten en de singles zijn een euro per stuk. Ik heb ook interesse bij twee singles van de Duitse Lords maar kan geen keuze maken en neem dan deze van Mighty Wave mee. Een progressief hardrock-geluid uit België in dezelfde stijl als het Franse Moebius Bottle. The McCoys reken ik als dubbel, The Monkees niet. Ik heb 'Theme From The Monkees' op het Amerikaanse Flashback-styreen met 'Last Train To Clarksville' op de andere zijde. Ik beschouw deze Duitse als een nieuwe aanwinst omdat de Amerikaanse weinig draaiplezier geeft. 'Out In The Fields' is altijd fijn en deze heb ik nog niet.
* Ted Nugent & The Amboy Dukes- Sweet Revenge (UK, Discreet, 1974) (3)
* Octopus- My Special Angel (NL, Killroy, 1975) (1)
* Juan Pardo- No Me Hables (NL, Dureco, 1981) (1)
* Ray Parker Jr. & Raydio- A Woman Needs Love (NL, Arista, 1981) (1)
Deze verkoper bij de winkel in Emmen verrast me al jaren met leuke Engelse persingen waarbij hij vooral rock-georiënteerd is. Zie hier dit plaatje van Ted Nugent met zijn Amboy Dukes. Helaas geen 'Journey To The Centre Of The Mind', maar we blijven zoeken. Nugent is ietwat omstreden vanwege uitspraken die hij heeft gedaan maar dat belet mij niet om dit met alle plezier in mijn show te draaien. Octopus is een Belgische groep met een Engelse zanger maar dat voorkomt niet dat het pure zult is in de stijl van George Baker. Ik zweer jullie dat ik iemand over mijn schouder hoor lachen als ik Juan Pardo in mijn handen hou. 'Kom broer, die gaan we kopen!'. Ik associeer het nummer op ene of andere manier met een zaterdagochtend met de NCRV op de radio. Tot slot Ray Parker. Het is een hit geweest en dat bepaalt in dit geval dat ik de single toevoeg aan de jaren tachtig-bak. Het blijft overigens wel een schitterend nummer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten