zaterdag 27 september 2014

Blauwe Bak Top 40 2014/3: 31-40



Een peulenschil. Dat is het samenstellen van deze editie van de Blauwe Bak Top 40. Alleen de top drie blijkt lastig, het zijn allemaal toppertjes. Overigens is Faye Marshall nog steeds niet binnen, het lijkt erop alsof dat van woensdag geen formaliteit is geweest, maar dat hij het écht twee dagen te laat op de post heeft gedaan. Jammer, want Discogs heeft een veel grotere keuze dan Ebay en helemaal eenmalig gaat het ook niet worden. Ik zag dat mijn Duitse vriend Jörg doorlopend een lijst van een paar honderd titels heeft staan en daar zitten een paar 'zoekplaatjes' bij. Ik heb Faye Marshall een ereplek gegeven in de lijst, omdat ik er wel zeker van ben dat de plaat in de smaak gaat vallen. Ze heeft, zonder dat ik de laatste twee minuten ken van de plaat, desondanks de top 20 gehaald. Hier zijn de onderste tien, toch een heel klein beetje een 'bubbling under' in deze lijst.

40. Ask Me-Love Child's Afro Cuban Blues Band (US, Roulette R-7180, 1975)
De laatste toevoeging tot de lijst. Ik heb 'No More Tomorrow' van The Geminis ook op het lijstje staan, maar ja... die heb ik niet in de afgelopen drie maanden gekocht, maar reeds in juli 1997. Deze 'Ask Me' van Love Child's Afro Cuban Blues Band is niet de grootste favoriet uit de lijst, vandaar dat deze hekkensluiter mag zijn. Ook Rose Royce en Chic zijn eruit gefilterd, de plaatjes in deze Top 40 heb ik allemaal in juli, augustus en september 2014 gekocht.

39. I've Found Someone Of My Own-The Free Movement (US, MCA 60133, 1971, re: 198?)
In navolging van de nummer 40 nóg een plaatje dat ik op die druilerige dinsdagmiddag in Maastricht heb gekocht. In deze heruitgave is het eigenlijk de b-kant van, hoe passender kan het zijn, 'Walking In The Rain With The One You Love' van Love Unlimited. Ik ben er echter niet helemaal zeker van of deze wel in de reserve-Blauwe Bak thuishoort. Wellicht kan de positie in deze Top 40 dat veranderen, want nu ga ik zeker nog eens het plaatje opzetten!

38. God Gave Me A Song-Interdenominational Youth Choir Of Washington DC & Maryland (US, Cotillion 45-44062, 1970)
De man achter 'Divine Chord Gospel Show' heeft net een Europese tournee gedaan en heeft in Hannover opgetreden. Ik was wel uitgenodigd voor die avond, maar helaas kan ik het me niet permitteren. Ik denk dat het niet gaat gebeuren, maar als ik de soul eens helemaal ziek ben, duik ik de wereld van de zwarte gospel in. Dit plaatje van Interdenominational is een 'instapplaatje'. Hoewel, ik weet van deze niet of de groep zwart, blank of gemengd is geweest. Het heeft wel dezelfde atmosfeer als veel van de andere gospel-platen uit de jaren zeventig en tachtig. De verouderde mono-studio's kunnen in deze dagen alleen nog verdienen aan de lokale gospel-artiesten met soms erg grappige dingen als gevolg. Een zoet jaren tachtig-liedje met synthesizers in stoffig mono en knetterend styreen. Deze single valt overal buiten de boot, want het is niet op een klein label verschenen. Cotillion doet in hetzelfde jaren uitstekende zaken met de Woodstock-albums.

37. Law And Order-Love Committee (UK, Salsoul SSOL 109, 1978)
Deze is afgelopen week nog aan de orde geweest. Ik schreef toen dat ik hem voor de andere kant had gekocht, maar dat die te langdradig is. Het heeft zijn effect op de Blauwe Bak Top 40 gehad, want 'Where Will It End' heeft de lijst niet gehaald. 'Law And Order' is me eigenlijk ietsje té commercieel en dat zal ook de reden zijn geweest waarom de Jeffries de b-kant hebben uitgekozen. Hoewel... de plaat is slechts een pond en dat geeft wel aan dat zij hem niet in de platenbakken willen hebben.

36. Lean On Me-Frederick Knight (UK, Stax 2025-098, 1972)
De b-kant van Knight's hit 'I've Been Lonely For So Long' en eigenlijk staat die ook op de lijst als ik me opeens de keerzijde herinner. Die steelt mijn hart bij de eerste beluistering. Het heeft niks met Bill Withers' liedje te maken, maar het is een minstens zo sfeervolle 'Lean On Me'. Ik kan niet goed tegen mans' kopstem en gezien hij die in de a-kant gebruikt, is dit een logische keuze.

35. Trouble Over The Weekend-Betty Everett (US, Vee-Jay VJ-716, 1965)
De eerste single in deze lijst die dubbel staat genoteerd. 'Trouble Over The Weekend' is volgens de labelnummers en verscheidene websites de officiële a-kant, maar inmiddels is de andere kant de favoriet gebleken. Toch mag deze 'Trouble Over The Weekend' er zijn! We hebben het nog steeds over dezelfde Betty Everett en een ander plaatje dat in de schaduw staat van haar monsterhit 'It's In His Kiss'.

34. It Doesn't Matter-Neice Dezel (US, J&S 8718-6, 1966)
Ik moest laatst even dubben, want Rarenorthernsoul bood weer een J&S aan. Je komt spul van dit label niet heel vaak tegen en er zijn verzamelaars van het label, maar nee... ik heb het niet gedaan. Deze van Neice Dezel is een 'lucky shot' geweest. Jazzy rhythm & blues die smaakt naar meer, maar zoals het lijkt is dit één van de weinige opnames van Neice Dezel.

33. The Sweet Sounds Of Summer-The Shangri-Las (UK, Mercury MF-962, 1966)
In het begin heb ik deze single eens uitgescholden voor een Nederlandse persing, maar nee... het is de Engelse persing en die is op zichzelf ook weer niet héél zeldzaam. Drie euro is echter wel heel erg minimaal. De Blauwe Bak Top 40 richt zich uitsluitend op 'soulful' en 'groovy', de pure pop-dingen zijn eruit gelaten. Hoort The Shangri-Las dan wel in zo'n lijst? Ik vind van wel, omdat de meidengroepen een grote rol spelen in mijn verzamelwoede en je daar ook gerust eens een van de grotere namen in mag gebruiken.

32. Who's That Guy-The Kolettes (US, Checker 1094, 1964)
Zoals het een 'Northern Soul Doublesider' betaamt, staat deze ook dubbel genoteerd. Niet omdat ik beide kanten zo goed vind, maar eerder omdat ik de keuze zo lastig vind. Ik heb de b-kant dan toch maar het hoogst geplaatst, deze 'Who's That Guy' is me een beetje té stamperig. Hee, dit is een heel groot verschil ten opzichte van de Blauwe Bak Top 40 van twee jaar geleden. Ik weet het. De Blauwe Bak Top 40, mijn radioshow 'Do The 45' en mijn verzamelwoede: Het is iets wat voortdurend in beweging is. Momenteel geef ik de voorkeur aan iets meer subtiliteit en dit was twee jaar geleden nog uit den boze.

31. You Told Me A Lie-Jenny & The Rascals (NL, Artone OS 25329, 1965)
Wederom jammer! Die tik aan het einde van het nummer laat zich met geen mogelijkheid verwijderen. Het 'koopje' is achteraf gezien de enige juiste prijs geweest, voor het dubbele had ik me zwaar bekocht gevoeld. De fotohoes is sowieso in een prachtstaat, dus al zou ik nog eens een beter exemplaar in een neutrale hoes voor weinig kunnen krijgen? Van de beide kanten is 'You Told Me A Lie' wel het meest interessante. Ondanks een stevige Haagse tongval en een rammelende begeleiding, had dit toch wel uit de buurt van Chicago kunnen komen. Morgen ga ik naar de Scheveningse kust, dus het tweede deel van deze Blauwe Bak Top 40 ga ik pas na middernacht publiceren.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten