Toch nog maar even publiceren. Morgen ben ik rond deze tijd terug van het festival uit Steenwijk en dan wordt het wellicht moeilijk om de fietstocht van gisteren nog goed voor de geest te halen. In het bericht van gisteren ben ik naar Hoogeveen gefietst. Ik heb niet héél lang door gebracht in de kringloop. Ik weet dat ik straks eens moet drinken maar heb nog geen echte dorst. Ik laat Hoogeveen dus al snel achter me en fiets ongemerkt naar Pesse. Daar duik ik de Coop in en koop twee kleine bekertjes 'milkshake' en een pak koeken. Ik ga voor de variatie weer eens het tunneltje door. Dat heb ik vooral veel gefietst in de tijd van de Pioneer. Bij het eerste de beste bankje nuttig ik de drankjes. Daarna hou ik min of meer Gijsselte aan. Op een gegeven ogenblik kom ik uit op een kruispunt en meende dat ik zojuist iets opvallends zag aan de rechterkant. Jawel, dit is het kruispunt van de Defensieweg en Pesserveldweg. Ofwel... het kruispunt dat ik maandagavond heb gezien en waar ik de heenweg langs wilde fietsen. Enfin, ik ga een heel stuk door het bos en kom uit bij de Ruinerweg tussen Ruinen en Echten. Ik ga even over Hees (waar ik in 2020 had willen kamperen) naar Ruinen want ik heb mezelf iets beloofd. Het is de verjaardag van een vriendin en dat vieren we altijd met kroketten. Een lang verhaal... Ik wil straks een kroket eten bij het cafetaria in Ruinen. Daarna fiets ik de kortste route naar Uffelte en passeer daarbij het Vogelpop-terrein. Ik wist niet eens dat er Vogelpop was? Het is dus niet een héle grote bocht om geweest maar fraai genoeg voor een ietwat drukkende donderdagmiddag. Dan mag ik nu de laatste twaalf singles aan jullie voorstellen.
* Madleen Kane- You Can (Frankrijk, Trema, 1981)
Bekende naam? Ja, ik heb deze single in oktober in Beilen gekocht maar dan als Amerikaanse persing. Buiten dat hij niet heel erg interessant is, heeft de Amerikaanse persing wat steenslag opgelopen waardoor het draaien in ieder geval problematisch is. Een euro voor de Franse persing met fotohoes is verleidelijk. Opvallend dat een een weinig opvallend plaatje door twee verschillende noordelijke discotheken is aangeschaft en dat de plaat zélf nooit een hit is geweest.
* Massada- Feelin' Lonely (NL, Kendari, 1979)
En dan wordt het wel interessant. Voordat ik meteen 'Sajang E' krijg toegestuurd, zeg ik heel voorzichtig dat ik met een herwaardering van Massada bezig ben. Ik heb vele jaren geleden al de eerste elpee gekocht en ook vrij veel gedraaid. Nu de Latin Rock een dingetje begint te worden in de meer progressieve soul-hoek kijk ik graag naar het werk van onze eigen Massada. Toch is 'Feelin' Lonely' typisch een single voor de Gele Bak. Het is een ballade en wel een van het fraaiere soort maar niet de Latin Rock waar ik op had gehoopt. De plaat zélf zou een upgrade kunnen gebruiken, het hoesje is daarentegen erg gaaf.
* Rick Nelson- Windfall (NL, MCA, 1974)
Een plaatje dat jaren op een virtuele zoeklijst heeft gestaan. Ik heb niet het allerbeste exemplaar getroffen maar voor nu kan het ermee door. Rick Nelson is naar mijn mening één van de weinige coryfeeën uit de jaren vijftig en zestig welke in de jaren zeventig helemaal overnieuw kan beginnen. Misschien is Neil Sedaka slechts de andere. De plaat zit overigens verpakt in een plastic hoes uit de jaren tachtig, het papieren met plastic hoesje heb ik op zolder gevonden tussen de 'dubbele' singles.
* Paul Nicholas- On The Strip (Duitsland, RSO, 1978)
Ik geloof dat het twee jaar is geleden dat ik een zomer lang een nostalgische reis maak op Youtube. Met name de afleveringen van het Achteruitrijden met Dafjes in 'Ter Land, Ter Zee En In De Lucht'. Inclusief een paar afleveringen die ik niet heb kunnen zien omdat ik té jong ben. In de aflevering van 1978 zit een optreden van deze Paul Nicholas met 'On The Strip'. Ik heb dan ook meteen de neiging om 'Mijn gras' te roepen bij het starten van het intro.
* One Way- Let's Talk (Duitsland, MCA, 1985)
Ik heb 1985 vrij bewust mee gemaakt en ken nog heel veel liedjes uit dat jaar. Ik ken 'Let's Talk' eigenlijk alleen maar uit de boeken, althans... ik kan me er geen herinnering bij vormen. Tijd om het geheugen op te frissen? Euh... nee... het is een grote disco-hit en daar zijn maar weinig van die ik echt kan herinneren uit 1985. Niet een slecht nummer en zeker een aanvulling voor de verzameling, maar geen concrete herinneringen hier.
* Princess- Say I'm Your No. 1 (Duitsland, RCA, 1985)
Dat gaat eveneens op voor Princess. Toch staat ze al stiekem een tijdje op mijn verlanglijstje omdat ik het koningshuis wel eens compleet wil hebben: King, Queen, Prince en dus Princess. Ik verbaas me ten eerste al dat het een Stock, Aitken & Waterman-productie is. Ik dacht altijd dat het een typische Amerikaanse productie was. Stock, Aitken & Waterman staan nog in de kinderschoenen en brengen vooral een productie die als Fluitsma & Van Tijn klinkt. Achteraf gezien herinner ik het nummer wel weer. Het hangt zo gezegd tegen Mai Tai aan en dat is voor mij allerminst een bezwaar. Helaas is de single al wel afgedraaid.
* Millie Scott- Prisoner Of Love (Duitsland, Island, 1986)
Uiteraard niet te verwarren met de Nederlandse Milly Scott van 'Fernando & Filippo'. Het is een lekker vlot nummer dat het ongetwijfeld goed heeft gedaan op de dansvloer in Coevorden en verre omstreken. De single heeft het goed overleefd.
* Shakin' Stevens- I'll Be Satisfied (NL, Epic, 1982)
* Shakin' Stevens- Cry Just A Little Bit (NL, Epic, 1983)
Moet ik inhoudelijk een recensie geven van de singles? Nee toch? Ik heb al eerder singles van Shaky op dit adres gekocht waaronder de héle vroege op Pink Elephant. Het is erg prettige muziek om op zondagavond te draaien maar verder niet heel erg essentieel in mijn ogen. Ik zie wel dat 'I'll Be Satisfied' een cover is van het Jackie Wilson-nummer uit 1959 (mede geschreven door Berry Gordy) maar ik ben de pijn van Boys Town Gang net te boven.
* War- You Got The Power (NL, RCA, 1982)
Een dubbele crisis op het fotohoesje. Niet alleen is er oorlog maar ook heerst er corona in de groep. De mannen hebben doeken voor mond en neus. War heeft de Latin Rock al lang afgezworen en is gewoon een 'in your face'-discogroep geworden. 'You Got The Power' is een fijn nummer, begrijp me niet verkeerd, maar ik denk met weemoed terug aan hun 'This World Is A Ghetto'-album van bijna tien jaar eerder. War is ietwat kleurloos geworden, ook al kun je dat niet zeggen van hun mondkapjes.
* Precious Wilson- Cr-Cr-Cr-Cry To Me (Duitsland, Hansa, 1980)
'Hold On I'm Comin' blijft uiteindelijk liggen. Iets met 'overkill'. In geval van Shaky wil ik wel twee platen tegelijk hebben en ook geen probleem bij Fun Boy Three, maar een 'double shot' van Precious Wilson is weer teveel gevraagd. De keuze valt dus op het Bert Russell-nummer 'Cry To Me' dat ik het beste ken van The Pretty Things.
* Shanice Wilson- Can You Dance (UK, A&M, 1987)
Ik ontdek pas thuis dat het de Engelse persing is. Het is een moddervette New York Disco-groove. Niet onaardig maar ook zeker niet essentieel. Leuk voor op een zondagavond. Ik ben nog even benieuwd naar de b-kant maar Shanice is nog niet aan het woord gekomen of ik heb al zoveel clichés gehoord dat het van mij niet meer hoeft. 'Can You Dance' blijft de favoriete kant hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten