vrijdag 8 november 2024
Honderd achteruit: Maria McKee
Zoals de planning er nu naar uit ziet, doe ik in het weekend een aflevering van 'Het zilveren goud'. Tenminste, ik geloof dat ik in principe nog drie afleveringen kan doen dit jaar? Dat moet ik even nakijken. Ik heb zojuist een loodzware show gedaan. Het is traditie dat ik na afloop van The Big One een uurtje of meer doe op de radio. Vanavond ben ik het eerste entertainment van de avond want de stream vanaf The Big One wil niet mee werken. Ik heb het grootste deel van de avond naar stilte zitten luisteren. Ik heb eerder deze week een plan om van iedere letter van het alfabet een band of artiest uit de jaren tachtig te kiezen. Met dat idee ben ik gistermiddag aan de slag gegaan maar... ik kan geen keuze maken. Dan zie ik een single die ik meteen met broer associeer en even later heb ik een lijst klaar. Hij is alom aanwezig in heel veel verschillende nummers die ik vroeg of laat toch weer eens moet kunnen beluisteren en zo heb ik vanavond het eerste deel van een muzikaal alfabet gedaan. Hoewel deze op mijn Pixeldrain staat, denk ik niet dat ik hem heel algemeen ga delen. Voor de liefhebbers zal ik de link insluiten.https://pixeldrain.com/u/twUCeiec Morgen volgt het tweede deel. Op Soul-xotica ga ik nu verder met de 'Honderd achteruit' en de nummer 96 uit de Gele Bak Top 100 van 2022. Daar vinden we 'Show Me Heaven' van Maria McKee uit 1990.
Als ik deze titel in de lijst zie staan, dwalen mijn gedachten meteen af naar 1997. Intussen denk ik dat het liedje in mijn hoofd speelt maar schrik wakker als het refrein aanbreekt. O nee, dat is 'Promise Me' van Beverley Craven. Het stamt gevoelsmatig uit dezelfde periode. Het begin van de kabel in onze omgeving. Op de radio maken we zo kennis met Radio 10 Gold en Sky Radio. Op televisie kijken we naar 'Goede Tijden Slechte Tijden' en de spelshows op de zaterdagavond. Hoewel Maria McKee dan al ruim een jaar oud is, associeer ik het heel erg met het vroege begin van Sky Radio. Ook toen was het als Saai Radio maar op zijn minst afwisselender dan de soep van tegenwoordig. Toch heb ook ik mijn zwakke momenten en kan zo'n gladde ballade uit de vroege jaren negentig opeens veel los maken bij mij. Dat is het geval als ik 'Show Me Heaven' van Maria McKee op de kop heb getikt en ik het een plekje gun in de Gele Bak Top 100. Nummer 96 lijkt me dan geheel verdiend!
Maria Luisa McKee luidt haar volledige naam en komt op 17 augustus 1964 ter wereld in Los Angeles. Bryan MacLean is haar halfbroer en dat is de leadgitarist van The Love in de eind jaren zestig. Op een latere cd-uitgave van 'Forever Changes' staat een 'outtake' van 'Laughing Stock' waar we Arthur Lee van The Love flink horen foeteren op deze Bryan MacLean. 'They said you could blow in the studio but you are playing one chord all the way through. Let's take it from the top'. Ja, de sessie wordt 37 keer opnieuw gedaan totdat ome Arthur tevreden is. Bryan is overigens zestien jaar ouder dan Maria. Zelf zit ze ook niet stil en op haar achttiende, in 1982, start ze haar band Lone Justice. Daar bereikt ze vooral successen mee aan de overkant van de grote oceaan. In 1985 staat ze opeens op nummer 1 in ons land. Nee, niet met een nummer dat ze zingt maar eentje die ze heeft geschreven. Haar relatie met Tom Petty & The Heartbreakers-toetsenist Benmont Tench is dan op de klippen gelopen en Maria schrijft 'A Good Heart' als uitlaatklep. Feargal Sharkey neemt het op en de rest is geschiedenis. De opvolger van 'A Good Heart' is 'You Little Thief' en dat is geschreven door... Benmont Tench. Het lijkt even alsof ze de liedjes voor elkaar hebben geschreven maar Tench zal ontkennen dat het van toepassing is op McKee. In 1987 is ze plots overal op televisie te zien als ze speelt in de videoclip van 'Somewhere Down The Crazy River' van Robbie Robertson. Even later probeert ze haar geluk in Europa en verhuist naar Ierland.
Dan verschijnt 'Show Me Heaven' op de soundtrack van 'Days Of Thunder' en is een overtuigende nummer 1-hit in zowel Engeland als Nederland. Idemdito in België en Noorwegen maar deze landen noem ik doorgaans niet bij de hitposities in de 'Honderd achteruit'. In Amerika doet het een 28e plek op de Adult Contemporary. Haar nummer 'If Love's A Red Dress' is de enige 'original' op de soundtrack van 'Pulp Fiction'. Ze maakt al met al zes studio-albums en neemt twee 'live' op. Het succes van 'Show Me Heaven' wordt niet meer geëvenaard, hoewel ze jaren lang stoïcijns weigert om het nummer te zingen bij optredens. Ze woont tegenwoordig in Londen met haar man. De laatste jaren is ze vooral actief als ambassadrice van de '80 geslachten'-beweging en doet zelf ook iets moeilijks op seksueel gebied. Haar meest recente album is 'La Vita Nuova' uit 2020.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten