vrijdag 8 maart 2019

Hier en nu: Lily & Madeleine



'Mensen die dit hebben gekocht, kochten ook dit'. Soms kan ik een glimlach niet onderdrukken als ik zie dat ik niet de enige ben met een brede muzieksmaak. Dat iemand die bijvoorbeeld een remaster van Marvin Gaye heeft gekcoht blijkbaar eveneens interesse heeft in Hardwell. Ofwel: Soms is er geen touw aan vast te knopen en lijken de keuzes 'random'. Op LastFM hadden ze dat beter begrepen. Daar kon (ik spreek maar in verleden tijd hoewel het, geloof ik, nog steeds bestaat) je een 'radiostation' aanzetten met een bepaalde artiest of groep en muziek die gerelateerd was aan de groep of artiest. Zonder dat zou ik nooit van Mariee Sioux of Hope Sandoval hebben gehoord. In geval van Lily & Madeleine zie ik pas later dat klanten ook muziek hadden gekocht van First Aid Kit. Dat brengt me bij de voorloper van 'Hier en nu': 'Van hit naar her'. Op 27 november 2015 heb ik dat duo te gast gehad op Soul-xotica. Nu heb ik hier een album voor me liggen (digitaal wel te verstaan!) van een duo dat meteen alle hokjes aanvinkt dat ik bij First Aid Kit heb gemerkt. Ik presenteer jullie met alle liefde de zusjes Lily & Madeleine en hun nieuwste album 'Canterbury Girls'.

'If it's too loud, you're too old', is een jingle uit de oude doos van Wolfman Radio. Het is de tijd waarin Wolfman Radio boodschappen doet bij de Amerikaanse producent van jingles welke het levert aan vrijwel ieder Amerikaans radiostation. Alleen de Wolfman Radio-jingle aan het einde maakt het 'eigen'. Mijn collega draaide gisteravond de jingle en dat deed mij meteen speuren naar muziek voor een eigen jingle. Ik zocht een heavy metal-intro met ratelende drums en gillende gitaren en vond dat bij Diablo. Vervolgens mix ik mijn eigen stem in: 'If it's too loud... it's not folk'. Ik heb hem gisteren al vijf keer gedraaid en dat komt ook doordat 'Afterglow' van gisteravond onbedoeld een beetje folky uitpakte. Lily & Madeleine ging 'on trial' wat betekent dat ik voor het eerst naar drie nummers van het album heb geluisterd. De tweede track op het album, 'Supernatural Sadness', heb ik eigenhandig tot single gebombardeerd en is nu al een hit in wording in mijn shows. Vaak eindigt het daar ook, hoewel ik goede hoop hou als de dames zouden besluiten om dit nummer als single uit te brengen. Het heeft hetzelfde effect op mij als 'My Silver Lining' van First Aid Kit.

Bij Canterbury denk ik meteen aan Engeland maar de zussen komen van de overkant van de grote plas. Lily en Madeleine Jurkiewicz zijn afkomstig uit Indianapolis. Waar de verhalen van de Week Spot vaak in de kerk beginnen, daar begint in 'Hier en nu' een andere structuur zich te ontplooien. Lily & Madeleine zetten hun uitvoeringen van liedjes op Youtube en worden zo ontdekt door de muziekbusiness. Producent Paul Mahern nodigt de meisjes uit in zijn studio om de eerste EP op te nemen: 'The Weight Of The Globe'. Gesterkt door Kenny Childers van de band Gentleman Caller leren Lily en Madeleine hun eigen liedjes te schrijven en dat resulteert in de EP. De EP zal in 2013 verschijnen op het Asthmatic Kitty-label van Sufjan Stevens alsook de volgende platen. De belangrijke nieuwsbron op internet, Reddit, neemt de groep op in een verhaal. Er komt dus geen Rolling Stone aan te pas zoals in de jaren zeventig. MTV mag eveneens achterwege blijven als het duo in hetzelfde jaar een Daytrotter Session doet. Sinds 2016 maakt het duo platen voor New West, een label uit Nashville dat 'real music for real people' maakt. Die aanpak is terug te horen op 'Canterbury Girls'.

Vergeet 'The WIld Rover', Lily & Madeleine is een Amerikaans folkrock-duo dat in die zin dichter bij Woody Guthrie staat dan bij The Dubliners. Zo draagt het bij aan een 'tribute' aan Mark Heard, een vergeten Amerikaanse folkzanger uit de jaren zestig. Het zijn zo gezegd zussen en dat maakt dat hun stemmen perfect 'matchen', net als bijvoorbeeld First Aid Kit. Tekstueel waagt het duo zich aan de 'grote vragen in het leven', maar de muziek is daarentegen niet zwaar op de hand. Sterker nog: Het is zelfs uiterst ontspannend. Op 'Canterbury Girls', dat vorige maand is verschenen, lijkt de muziek helemaal in balans te zijn gekomen. De prachtige stemmen samen met de akoestische aanpak en iets dat klinkt als een Würlitzer-piano maakt het voor mij tot een onweerstaanbare mix! Ik heb pas vier nummers van het album gehoord en verwacht niet dat de andere zes me zullen teleurstellen. Nu al op de lijst voor 'beste albums van 2019' voor mij!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten