In principe zou ik kunnen terug bladeren naar mei of juni van dit jaar, maar ik denk dat ik toen al rekening heb gehouden met deze aflevering van de 'Honderd achteruit'. In een aflevering van 'Het zilveren goud' of 'Het zilveren geheugen' moet ik de autobiografie van Sandie Shaw hebben genoemd. Dat boek vormt samen met de geschiedschrijving over de Emmaus-beweging de basis voor mijn nieuw gevonden idealisme dat me zeker een paar jaar in de ban zal houden. Jawel, dezelfde Sandie Shaw als van gisteren. In 2022 loop ik tegen een leuke partij Zuid Afrikaanse persingen aan van Sandie's singles welke allemaal voor leuke prijsjes de winkel uit mogen (gemiddeld twee euro per stuk). Toch is het opvallend dat slechts één single de Top 100 heeft bereikt in 2022 en wel op nummer 62: 'Message Understood' van Sandie Shaw. Ik zal binnenkort de info over de Zuid Afrikaanse persing toevoegen op 45cat en omdat ik geen afbeelding kan vinden, kies ik ter illustratie voor het Nederlandse fotohoesje.
Het begint allemaal met een recensie in de Leeuwarder Courant. De muziekrecensent heeft blijkbaar niet de moeite genomen om het boek van kaft tot kaft te lezen en gaat vooral af op het feit 'dat iedereen opeens met een autobiografie komt'. Dat het boek een Nederlandse vertaling heeft gekregen, lijkt op zichzelf een beetje apart. Sandie heeft een handjevol top tien-hits gehad in de jaren zestig maar wordt nog wel eens voor een eendagsvlieg aan gekeken. Als de criticus het boek zou hebben gelezen? Ik kan niet oordelen over de Nederlandse vertaling want humor werkt nooit goed in deze vorm. 'The World At My Feet' is een héérlijk relativerend verhaal vol zelfspot maar ook doorspekt met pure emotie. Het vertelt het verhaal van een zangeres die alles heeft, dan alles kwijt raakt en opnieuw dingen opbouwt om uiteindelijk via religie het ultieme doel te bereiken. Nee, dat is geen religieuze ervaring, maar de volledige zeggenschap over haar 'back catalogue'. Er zijn heel veel artiesten die daar jaloers op zijn!
Sandra Ann Goodrich wordt geboren op 26 februari 1947 in het Engelse Dagenham. Na haar school gaat ze aan het werk bij de autofabriek van Ford in haar woonplaats en doet parttime werk als fotomodel. Ook doet ze mee aan een talentenjacht waar ze tweede wordt. Haar prijs is een optreden tijdens een concert voor een goed doel. De populaire Engelse zanger Adam Faith zit in het publiek en neemt haar meteen in de arm. Haar nieuwe agent ziet Sandie tijdens een optreden op blote voeten. De reden hiervoor zijn té krappe schoenen en Sandie denkt dat niemand het zal opvallen. Dan moet er een podiumnaam komen en met het oog op de blote voeten wordt Sandie Shore voorgesteld. De man van de agent is een echte Cockney en hij roept uit: 'Sandie Shaw, that's indeed a great name'. De rest is geschiedenis.
Sandie wordt gekoppeld aan een talentvolle songschrijver genaamd Chris Andrews. Toch is 'attitude' wel een specifiek onderdeel van Sandie. Ze is lichtelijk opstandig en wil uitsluitend liedjes opnemen die haar bevallen. Als Chris op de proppen komt met 'I'm His Yesterday Girl' lacht ze hem vierkant uit. Chris neemt het dan zelf op als 'Yesterday Man' en is degene die lachend de bank uit loopt. Het succes stagneert iets na 'Always Something There To Remind Me', 'Girl Don't Come' en 'Long Live Love'. Ze staat in eerste instantie best te juichen als ze hoort dat ze mee mag doen aan het Eurovisie Songfestival. Eerst moet nog een liedje worden gekozen door het publiek en dat zal vast niet voor het koekoeksklokdeuntje gaan. Helaas, het kiest massaal voor 'Puppet On A String'. Tot een paar uur voor de finale is het nog altijd niet duidelijk of Sandie het podium zal betreden. Ze belt huilend met Adam Faith en hij zegt 'Anyway ya win'. Sandie wint inderdaad het Songfestival en dit zal een positieve stimulans zijn voor haar verkoop in andere Europese landen.
Toch is ze eigenwijs en dat levert op zijn minst één heel bijzonder album op: 'Reviewing The Situation' in 1969. De latere cd-heruitgaven bevatten het nummer 'Junk' van Paul McCartney dat pas in 1970 op zijn debuutalbum zal verschijnen. Het is haar laatste originele album tot 'Choose Life' in 1983. Het contract met Pye loopt ten einde en zowel op privé en zakelijk vlak zit Sandie in zwaar weer. De boetiek die ze is gestart met haar eerste echtgenoot, mode-ontwerper Jeff Banks, gaat halverwege de jaren zeventig kopje onder. Volgens haar boek houdt ze in eerste instantie alleen een peperdure bontmantel over aan het avontuur welke ze per ongeluk in de trein heeft laten liggen. 'De vindster draagt het waarschijnlijk nog iedere zondagmorgen als ze naar de kerk gaat'. Ze scheidt in 1978 van Banks en trouwt in de jaren tachtig Nik Powell, mede-oprichter van de Virgin Group. Zij zullen in 1995 scheiden en psycholoog Tony Bedford is de derde in rij. Ze heeft drie kinderen uit de eerste twee huwelijken.
In 1977 maakt ze een paar onsuccesvolle singles voor CBS, pas rond 1982 wordt ze herontdekt door de mannen van Heaven 17 en kort daarna The Smiths. Ze schrijft haar biografie als ze op tournee is met The Smiths en ieder begin en einde van een hoofdstuk is de voorbereiding op het concert. Hilton Valentine van The Animals laat haar kennis maken met het boeddhisme en in de jaren negentig laat Shaw zich bijscholen tot psychologe. Het is haar een doorn in het oog geweest dat haar nummers lukraak op compilatie-cd's zijn terecht gekomen zonder dat er aandacht is voor de lastig te vinden nummers. Na een strijd van jaren wint ze het eigendom over haar eigen opnames. Ze viert het met de fans door allereerst de Spaanse, Italiaanse en Duitse nummers eens samen te vatten op een schijfje.
'Message Understood' verschijnt in september 1965 en is haar vijfde top tien-hit op rij. Het bereikt in Engeland de zesde plek. Bij ons doet het helemaal niets. Sandie is in 2013 officieel met pensioen gegaan. 'Hello Angel' uit 1988 is haar meest recente album met origineel werk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten