donderdag 27 november 2025
Singles round-up: november 5
Ten eerste heb ik vorstelijk geslapen. Uren achtereen zonder wakker te worden en dus niet na een paar uren wakker met een been in een rare kronkel. Zoals een paar weken geleden. Nee, ik word erg fijn wakker en ben meteen klaar voor actie. Koffie en een ontbijtje en intussen de tijden van de bus opzoeken. Nee, ik hoef vandaag niet na te denken over fietsen. Een vrij krachtige en koude zuidenwind is niet iets waar ik naar uit kijk. Ik stap rond een uur of half drie op de bus in Uffelte en ben iets meer dan een half uur later op het station in Beilen. Ik heb een koffertje meegenomen van huis en de singles passen er allemaal in. Daarna naar de Action en Zeeman voor wat textiel en ik haal een paar boodschapjes bij de Albert Heijn. Dan heb ik wel trek in iets en eet een portie kibbeling bij de viswinkel waarna ik op goed geluk naar het station ga. Goed gepland want over vijf minuten gaat de rechtstreekse bus naar Meppel. Ik heb aanvankelijk de dubbele singles apart maar ik kom, hoe dan ook, uit op drie afleveringen. Op het laatst mik ik ze weer bij elkaar en doe drie afleveringen van achttien. In deze eerste begin ik met de twee nieuwste Juno-aanwinsten.
* Dennis O. Keith Garner- Migraine (UK, Athens Of The North, 1983, re: 2025)
* Kenneth Jordan- Excitement (UK, Athens Of The North, 1987, re: 2025)
Athens Of The North heeft maar liefst drie titels in de aanbieding. Een derde is al eens eerder uitgebracht en is binnen de kortste keren uitverkocht. Hetzelfde lijkt aan de hand te zijn met de nieuwe oplage. Ik wil tot de nieuwe releases van zondag wachten maar dan ben ik te laat. De werkelijke naam van de eerste artiest is Dennis O'Keith Garner, maar de single uit 1983 vermeldt inderdaad Dennis O. Keith Garner. Als je reeds alle onderwerpen hebt behandeld voor een plaatje. Daar lijkt het op bij Dennis. Zelf heb ik de kwaal nog nooit gehad maar ik weet dat het knap vervelend kan zijn. Dennis doet er desondanks luchtig over en gebruikt het voor een aanstekelijk boogie-ding in 1983. Het klinkt ontzettend lo-fi maar wel lekker. Hij geeft zelf aan dat de migraine zou komen van de drank. Ik heb zoiets altijd een kater genoemd maar 'migraine' klinkt beter dan 'hangover'. Op de b-kant mag hij uitzieken want dat is instrumentaal. De tweede single is een zeer eigenzinnige gospel-single uit 1987. Het begint groots en spannend met drums en klinkt eveneens alsof het spaarvarken is omgekeerd voor de opname. Een heerlijke bas en Kenneth zingt vanuit zijn tenen. Lo-fi als de neten maar wel lekker. 'Jesus Is The Way' heeft een zware ruis. Ik weet niet of dit door de drumcomputer komt of dat de band zuurstof heeft gehapt. Kenneht zingt vanuit een douche met echo en de achtergrondzang is zonder echo. Het doet denken aan de Athens Of The North-hit van twee jaar geleden. Antone & THe Underworld. Dat moest ik even opzoeken. Heel erg lo-fi maar op een ene of andere manier ook heel aanstekelijk. Het is volgens mij meer interessant dan 'Excitement'.
Dan ga ik nu verder met de eerste zestien uit Beilen.
* The Bachelors- Diane (UK, Decca, 1964)
* Adrian Baker- Don't Do It (UK, Magnet, 1976)
* Bangles- Walking Down Your Street (NL, CBS, 1986)
* Benelux & Nancy Dee- Switch (UK, Scope, 1979)
Er zijn weer twee standjes met singles. Eentje is de piraat waarvan ik in juni een aantal singles heb gekocht. De 'archivaris' heeft zo te zien een paar losse dingen aangevuld maar verder is niet veel veranderd ten opzichte van maart. Helaas! De Engelse singles zijn flink opgeruimd bij de piraat en toch kun je nog wel leuke dingen vinden. Zoals het altijd fijne 'Diane' van The Bachelors. Adrian Baker is de opvolger van de grote hit 'Sherry' die ik vorig jaar al eens heb gekocht. 'Don't Do It' valt niet tegen. Bangles heb ik al in twintig jaar niet meer gehoord. Ik heb in 2003 het album met dit nummer op cd voor een zuinige euro bij de kringloopwinkel. Even aan de gang met mijn schoonmaaksetje en de single kan een ronde mee. Ik kan me soms erover verbazen wat voor platen er in Nederland zijn uitgebracht, maar ook welke singles het tot Engeland hebben geschopt. Mijn maat Peter heeft momenteel de Engelse persing van 'You And Me' van Spargo in de aanbieding. De vijf pond vind ik iets aan de hoge kant. Ik weet zeker dat hij over een paar maanden wel drie gaat accepteren. Benelux & Nancy Dee idemdito. Op het Scope-label en met het authentieke labelhoesje intact. De plaat zelf is natuurlijk wegwerp-disco van de bovenste plank.
* David Bowie- Sorrow (Duitsland, RCA Victor, 1973)
* Beverly Bremers- Don't Say You Don't Remember (NL, Scepter, 1972)
* The Jimmy Castor Bunch- Luther The Anthropoid (NL, RCA Victor, 1972)
* Champagne- Rock And Roll Star (NL, Ariola, 1976)
Een erg fraaie 'double-sider' van David Bowie. Op de a-kant natuurlijk zijn versie van The Merseys' 'Sorrow' maar op de b-kant de uitmuntende versie van Jacques Brel's 'Amsterdam'. Eigenlijk gewoon beter dan 'Sorrow', wat een wereldse uitvoering is dit! Beverly Bremers maakt plaatjes voor RCA in de jaren zestig als Beverly Ann. 'You've Got Your Mind On Other Things' en 'He's Coming Home' zijn enorme hits in de Wigan Casino in de jaren zeventig. 'Remember' is in 1971 in Amerika uitgebracht maar de Nederlandse release moet wachten tot vroeg in 1972. Het is een melodieus nummer, helemaal niet zo slecht als dat ik even had verwacht. Ik ben eigenlijk best onder de indruk. Jimmy Castor ga ik nu niet draaien. Ik verwacht een opvolger van 'Troglodyte' maar de plaat moet even goed worden gereinigd. Het hoesje is half vergaan en er zitten papierresten op het vinyl. Soms kun je zomaar opeens zin hebben in champagne. Nee, niet in het drankje want daar heb ik nooit iets mee gehad. 'Rock And Roll Star' heb ik ooit opgenomen van de radio en is zo'n nummer dat ik misschien deze eeuw nog nooit heb gehoord. Kan ik meteen mijn schoonmaaksetje eens proberen. Fijn om dit weer eens te horen! Nummer 1 in de 'Eindstreep'?
* Chubby Checker- Dancin' Party (UK, London, 1962, re: 1976)
* Petula Clark- Melody Man (Duitsland, Vogue, 1970)
* Jimmy Cliff- Vietnam (NL, Island, 1970)
* Joe Cocker- A Whiter Shade Of Pale (UK, Asylum, 1978)
Afgelopen maandag is bekend geworden dat Jimmy Cliff op 81-jarige leeftijd deze incarnatie heeft verlaten. Hoewel ik zijn muziek graag mag horen, is zijn aandeel te gering voor 'Een leven met Jimmy'. Ik weet het niet zeker maar ik denk dat mijn oude 'Vietnam' niet in de beste staat is en ach... voor vijftig cent kan ik hem niet laten liggen. Van Chubby Checker is 'Limbo Rock' de b-kant maar 'Dancin' Party' is in Engeland in 1976 uitgebracht als opvolger van 'Let's Twist Again'. Je zal het niet verwachten maar het is 'Let's Twist Again' met andere woorden. Petula Clark is een erg leuk plaatje dat ik desondanks nog nooit heb gehoord tot vanavond. Joe Cocker heeft soms leuke coverversies maar toch kijk ik al een beetje op tegen 'A Whiter Shade Of Pale'. Daar moet je gewoon met je klauwen vanaf blijven. Het is niet echt slecht maar het vult ook helemaal niets aan. De Engelse persing geeft hier de doorslag.
* Culture Club- War Song (Duitsland, Virgin, 1984)
* Karl Denver- Wimoweh (Duitsland, Decca, 1962)
* Neil Diamond- If You Know What I Mean (NL, CBS, 1976)
* Dolly Dots- Hela Di Ladi Lo (Duitsland, Carrere, 1980)
Het bewijs dat beide stands zijn aangevuld met nieuwe singles? Misschien heb ik 'Wimoweh' in maart over het hoofd gezien omdat deze rode Duitse Decca-singles doorgaans schlagers zijn. Ik heb in maart wel twee Engelse persingen van Karl Denver gekocht. Als Neil Diamond in juni bij de piraat in de bakken had gezeten, had ik die ook meteen meegenomen. Het is nog één van de weinige ontbrekende singles van Neil uit de jaren zeventig. Culture Club is altijd gezellig op een zondagavond, ook al is er natuurlijk niets gezelligs aan een oorlog. Karl Denver kan naar hartenlust jodelen op 'Wimoweh' en dat is altijd fijn. Volgens de archivaris is de b-kant, 'New Goodbye', pas vijf maanden later in Engeland uitgebracht. Een volgende keer misschien. Neil Diamond is zo gezegd erg welkom. Broeder inspireert tenslotte tot de Dolly Dots en daar ben ik hem best dankbaar voor. Zonder dit feestje wil je gewoon niet leven.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)

Geen opmerkingen:
Een reactie posten