Beeld uit het verleden: 3 december 2020

Omdat ik verder op dit moment geen inspiratie heb, kijk ik even in mijn archief voor een prentje om de ruimte voor een bericht op te vullen. Dan zie ik vier foto's op rij, allemaal van 3 december 2020. Hoewel het best mooie foto's zijn, kan ik me niet meer helemaal herinneren vanwaar ik dit schouwspel op de gevoelige plaat wilde vastleggen. Het zal in ieder geval niet voor Facebook zijn geweest want ik denk er in deze tijd serieus over na om dat platform te verlaten. Ik heb alle persoonlijke foto's verwijderd zodat niets meer te herleiden is naar mijn gezicht. Het heeft wel iets te maken met de censuur die er dan heerst op Facebook, maar of ik me daar zo druk over moet maken? Ik plaats in principe geen aanstootgevende dingen en hou mijn opvattingen ook het liefste voor me. Het is overigens ook niet gelukt om los te komen van het platform. Enerzijds is dit de radioshows. Er is geen ander platform met een bereik zoals dit of ik moet helemaal opnieuw beginnen op een andere plek. Ten tweede is het de handel van Mark dat me op Facebook houd. Na een paar jaar durf ik ook wel weer met mijn smoel op Facebook te komen. Maar nogmaals... ik denk niet dat ik de foto's met dat doel heb gemaakt. Maar waarom wél? 

Waarom niet, is een andere vraag. Ik fiets in 2020 dagelijks dit stuk, evenals het merendeel van de voorgaande jaren. Het is het fietspad langs de Drentse Hoofdvaart tussen Havelte en Meppel. Het fietspad is helemaal vernieuwd op het moment dat ik in Uffelte ben komen wonen. Eerder is het vooral een heel smal pad met de nodige kuilen. In 2016 wordt een volledig pad van betonplaten uitgelegd. Zoals gezegd is het mijn favoriete fietspaadje behalve als het donker is. Er wil nog wel eens een kat lopen die je doet schrikken en dat je moet oppassen dat je niet de vaart in rijdt. Ik vind het winterse schouwspel aan het pad zo belangrijk dat ik op een zondagmiddag ervoor naar de plek toe fiets met de camera in de aanslag. Het is het begin van een bizarre winter. Over een paar weken zal het flink vriezen en bestaat zelfs de mogelijkheid voor een Elfstedentocht. De wereld is dan echter nog altijd in paniek waardoor het buiten samenzijn op een ijsvloer is gecriminaliseerd. Gelukkig heeft een postbode dan weer weinig last van lockdowns.  Dit prentje mag het overgebleven bericht van november vullen en dan zet ik me straks schrap voor de 'Eindstreep'.