Er is ooit een tijd dat ik 'zomaar iets' schrijf op Soul-xotica. Ligt het hem aan mijn internet-'skills' of is er zoveel méér informatie beschikbaar gekomen? Ik denk het laatste. Ik schrijf in het uiterste begin van Soul-xotica een berichtje over de single 'Take It Off Baby' van Groundhog. In de jaren negentig meen ik dat het de Engelse bluesband The Groundhogs moet zijn en in het begin van Soul-xotica vind ik méér informatie over de zanger en het nummer. Ik hoor dan de klepel slaan maar weet niet waar de klok hangt, maar ik vermoed dat die naast de hoender in het knuppelhok moet liggen. Ik schrijf het nummer toe aan Don Covay maar dat blijkt niet juist te zijn. Het heeft echter wél een connectie met Don Covay. Covay heeft in zijn loopbaan alle facetten van de zwarte muziek van zijn persoonlijke stempel voorzien en veel is, dankzij zijn kenmerkende stem, altijd weer terug te leiden naar de blues en soul. Vandaar dat Juno deze single in januari aanbiedt als zijnde 'soul' terwijl de bandnaam een ander genre suggereert. De Week Spot is 'If There's A Will, There's A Way' van Don Covay & The Jefferson Lemon Blues Band uit 1972.
De connectie met 'Take It All Off Baby' ligt hem in de eerste plaats bij de songschrijver. Eva Darby heet eigenlijk Yvonne Darby en is tot haar dood in 1981 de liefhebbende echtgenote van Covay. Don is ook de producent van de single maar krijgt op de Belgische release daarvoor geen credit. Donald James Randolph wordt geboren op 24 maart 1936 in Orangeburg in de staat South Carolina. Zijn vader is dominee en overlijdt als Don acht jaar oud is. De familie trekt naar Washington waar hij opgroeit en zijn eerste schreden in de muziek zet. Het begint met de Cherry Keys, de gospelgroep van de familie, maar in de midden jaren vijftig schakelt hij over naar populair materiaal. Hij voegt zich bij The Rainbows en neemt in 1956 de eerste plaat op met deze groep. Zijn artiestennaam is meteen al Don Covay.
In 1957 maakt hij deel uit van het circus van Little Richard en maakt hij zijn eerste solo-plaat als Pretty Boy. Hij werkt voor Little Richard als een chauffeur, maar warmt ook geregeld het publiek op met een vocaal optreden. Tot 1961 wisselt hij vaker van platenmaatschappij dan van sokken. In dat laatste jaar krijgt hij een contract bij Columbia. 'Pony Time' stamt uit deze periode Hij brengt het uit op het kleine Arnold-label als The Goodtimers, zijn begeleidingsband. Het schopt het tot een zestigste plek op de Billboard maar is gauw vergeten als Chubby Checker kort daarop een wereldhit scoort met het nummer. In de daaropvolgende jaren is Covay vooral een liedjesschrijver in de Brill Building en voorziet onder andere Gladys Knight & The Pips van 'Letter Full Of Tears' en is ook Wilson Pickett's solo-debuut een nummer van Covay. In 1964 brengt hij ons 'Mercy Mercy' dat een jaar later door The Rolling Stones zal worden opgenomen. Daarna maakt hij de oversteek naar Stax waar hij een partner vindt in, de vorige week overleden, Steve Cropper. Met hem schrijft hij 'See Saw'. 'Iron Out The Rough Spots' is een andere Blauwe Bak-favoriet en dit is geschreven door Cropper, Booker T. Jones en David Porter.
Atlantic onderhoudt warme contacten met Stax op dat moment en dus mag Covay zijn platen opnemen in Memphis en met behulp van Booker T. & The MG's. Toch is er al snel frictie tussen Covay en de leiding van Stax. Covay is een échte artiest terwijl Stax een meer zakelijke benadering heeft. Dat botst geregeld hoewel Cropper alleen maar goede herinneringen bewaart aan de opnames die hij heeft gemaakt met Covay. Aretha Franklin 'ontdekt' Coray's werk en neemt eerst 'Chain Of Fools' op, een nummer dat Covay vijftien jaar eerder heeft geschreven. In 1968 zal ze ook 'See Saw' naar de hitparade brengen. Covay is intussen de initiator van The Soul Clan: De soul-'supergroep' van Covay, Solomon Burke, Arthur Conley, Joe Tex en Ben E. King. Net zoals het met latere supergroepen zal vergaan, is dit ook geen lang leven beschoren. In 1969 formeert hij The Jefferson Lemon Blues Band.
Naast Covay bestaat de groep uit Joe Richardson, de zanger van de Groundhog-single, en folkzanger John P. Hammond. De bandnaam is een variant op Blind Lemon Jefferson en ongetwijfeld met een knipoog naar Jefferson Airplane. Hij maakt twee albums met The Jefferson Lemon Blues Band. Het tweede album, 'Different Strokes For Different Folks' bevat onze Week Spot, maar het zal tot 2024 niet als single verschijnen. Daarna begint Covay zijn loopbaan bij Mercury waar hij een fusie probeert te vinden tussen blues en funk. 'I Was Checkin' Out' is in 1973 een redelijke hit. In Engeland gooit hij hoge ogen in 1974 met 'It's Better To Have' dat is geadopteerd door de Northern Soul-scene. In de late jaren zeventig maakt hij platen voor Philadelphia International maar zonder noemenswaardig succes. Het wordt stil rond Covay tot hij in 1986 opduikt op het album 'Dirty Work' van de Rolling Stones.
In 1992 heeft Covay een beroerte. Ronnie Wood zet een benefiet op met een tribute-album voor zijn held. In 2006 neemt Covay het album 'Adlib' op, zijn eerste werk in 23 jaar. Dit album staat ook boordevol grote namen die hun steentje bijdragen en Wood tekent voor het hoesontwerp. Zijn zoon, Don Covay Jnr., overlijdt in 2010 en Coray Sr. krijgt op 31 januari 2015 opnieuw een beroerte. Ditmaal zal hij het leven laten. Covay is 78 geworden. Hij laat vier kinderen, drie broers en vijf kleinkinderen na. Plus een imposante carrière in de muziek!
