dinsdag 21 oktober 2025
Singles round-up: oktober 5
Vandaag heb ik mezelf niet kunnen motiveren om aan het werk te gaan en dus verwacht ik morgen een dubbele portie. 'De tijd van het jaar' is na de gebeurtenis van vorig jaar iets naar voren gehaald zoals het lijkt. Toch ga ik proberen om voorlopig even aan de slag te blijven. Op Soul-xotica is eveneens het nodige werk te verzetten. Ritjes naar Beilen en Ruinerwold zijn uitgesteld en intussen doe ik flink boodschappen op Discogs. Ik heb zondag drie besteld waaronder een héle grote 'big want'. Dat inspireert tot het zoeken naar een andere single nadat ik de titel ben tegengekomen in een mailing. In dat geval is de single niet in een al te goede staat. Zo ben ik afgelopen nacht uitgekomen bij Bart op Discogs. Ik heb al vaker bij hem besteld. Hij heeft een demo in de aanbieding van een iets latere heruitgave, een Engelse persing met een andere grote favoriet als b-kant. Ik zoek er nog een stuk of twaalf uit. Deze zijn er niet eerder dan vrijdag of zaterdag en ga ze samenvatten met de drie van zondag. Vanmiddag is het pakket van Juno besteld en dat is een mooie aanleiding voor een 'Singles round-up' met hagelnieuw vinyl, hoewel enkele al oudere releases zijn. De apparatuur kan aan en ik ga weer nieuwe muziek ontdekken.
* Bernadette Bascom- I Don't Wanna Lose Your Love (UK, Izipho Soul, 1982, re: 2025)
Ik ben een vaste klant bij Izipho Soul en bestel iedere 7"-release op het label. Ik heb nu echter de keten moeten onderbreken. Een paar maanden geleden loopt Patrick ons te 'teasen' met een deel van een platenlabel. Ik herken het meteen, maar dat zal wel niet waar zijn? Of toch...? Ik heb twee jaar geleden een koninklijke prijs betaald voor een bootleg van 'All Of A Sudden' van Melvin Moore, waarvan het origineel een slordige vijfduizend euro doet. Deze bootleg is op dat moment de enige mogelijkheid om het wereldnummer op vinyl te krijgen voor minder dan de genoemde vijfduizend euro. Bernadette Bascom is onlangs verschenen samen met een heruitgave van Melvin Moore. Ja, ik heb wel even gevloekt, maar hou voet bij stuk. Ik blijf het doen met de Daywood-release ook al is Izipho-vinyl van een stevigere kwaliteit. Ik heb voor de foto de achterkant van het hoesje gebruikt met daarop een actuele foto van Bascom. 'Lose' is een staaltje vroege jaren tachtig-klasse van de bovenste plank, hier gepresenteerd in de 'extended version' van iets meer dan vijf minuten. Het nummer is in 2018 al uitgebracht door Izipho maar dan in de korte versie en deze single is binnen de kortste keren uitverkocht. Het heeft een andere b-kant ten opzichte van de 2018-uitgave: 'Can't You Feel My Love' is een vrij recente opname met een digitale r&b-beat. Het gaat mij toch echt om de a-kant.
* Dylan Chambers- Love Like This (UK, LRK, 2025)
Een ander platenlabel dat ik op de voet volg is LRK. Gelukkig brengt LRK heel veel muziek digitaal uit en wordt niet alles automatisch uitgebracht op single. Hierdoor heb ik bij dit label de reeks nog niet hoeven onderbreken. Hij heeft ooit gedreigd met een plaatje dat ik totaal niet zie zitten maar vooralsnog is die niet uitgebracht. Intussen is daar Dylan Chambers, iemand die al eerder platen heeft gemaakt voor LRK en waar ik tenminste één single van heb. 'Love Like This' heeft een zeer aanstekelijke hook. Ik geloof wel dat het op van alles en nog wat lijkt maar kan geen concrete voorbeelden bedenken. Het is echter gedaan in stijl en ik krijg goede luim van dit plaatje. Op de keerzijde staat 'Mercy (That's What I Need)' en ook dat is niet te versmaden. Dylan heeft een vrij toegankelijke stem en zingt tegelijk uit zijn tenen en dat is een aangename combinatie. Ik kies bij nader inzien toch voor 'Love Like This' maar 'Mercy' mag er zeker zijn!
* Willie Jones- Warning Shot (US, Pravda Music, 2019)
Juno heeft doorlopend een uitverkoop van oudere titels en zo nu en dan neem ik een kijkje om te zien of iets heb gemist. Zeker als één nieuwe release in het boodschappenmandje zit waarmee ik niet te lang moet wachten. Zo blader ik door de oudere releases en merk een aantal nieuwe toevoegingen op. Ik heb in 2021 een drama gehad met een Engelse onafhankelijke platenmaatschappij en hun single ligt nog altijd bij Juno op me te wachten voor vijf pond. Maar ik bestel hem niet! Willie Jones is ook spotgoedkoop en ik beluister de soundfile. Ik zie nu dat de single niet op Discogs staat en ook niet op 45cat. Ik zou graag willen ontdekken of het de 'grote' Willie Jones is of een naamgenoot uit Chicago. Het lijkt toch de Detroit Willie Jones te zijn die in 2014 heeft samengewerkt met Black Francis, beter bekend als Frank Black in The Pixies. Toch is het vreemd dat er nergens melding wordt gemaakt van deze uitstekende single. Zowel 'Warning Shot' als 'Gotta Let It Go' zitten op het randje van de blues waar het net overstroomt naar de soul. Ik vind de laatstgenoemde uiteindelijk het beste van de twee maar ik kan best wennen aan beide kanten.
* The King Tones & Marie- Ushinawareta Machi (Japan, Express, 1978, re: 2022)
Een heel eigenwijs ding uit Japan. The King Tones is een doowop-zanggroep en actief sinds de vroege jaren zeventig. In 1978 neemt het een album op met zangeres Marie. Het zit ergens tussen Japanse pop en disco in, Manhattan Transfer voor op de dansvloer. 'Downtown for the nation' is het enige dat verstaanbaar is voor iemand die niet bekend is met de Japanse taal. Op de flip staat 'Ginga Lullaby'. Ik geloof dat ik hier vooral overstag ben gegaan. Het is een slaapliedje zoals verwacht maar vooral een prachtige ballade. En ja hoor, zowel Marie als The King Tones kunnen zingen! Maar het is vooral heel erg een novelty. Hij zit komende zaterdag in de show!
* The Mansion- The Girl Next Door (UK, Soul Junction, 1974, re: 2022)
Een label dat ik merkwaardig genoeg niet op de voet volg is Soul Junction. Toch brengt dat bijna aan de lopende band leuke nieuwe platen uit. Het zijn allemaal legale heruitgaven van zéér zeldzame en gezochte singles. Ik vind het wel aardig om ae achteraf te ontdekken hoewel ik vorig jaar er bovenop zat toen Tearra opnieuw werd geperst. The Mansion begint erg bizar maar ontvouwt zich al snel tot een 'sweet soul rarity'. Ik moet er nog wel even aan wennen. Het klinkt meer jaren zestig dan 1974 maar dat is het bouwjaar dat 45cat hangt aan de originele Gibbs-uitgave. De groep blijkt nog een hele leuke achtergrond te hebben want het zijn ingezetenen van de Green Bay-gevangenis in Wisconsin. De plaat is echt van 1974 maar de releasedatum is een paar maal uitgesteld doordat nog niet iedereen vrij is. De b-kant begint ook al onstuimig en verandert dan eveneens in tradionele doowop-stijl. 'The Girl Next Door' is mijn favoriet van de twee.
* Bobby Reed- The Time Is Right For Love (UK, Celestial Echo, 1970, re: 2025)
Eerder dit jaar is een origineel verkocht waar een scheurtje in zit. 'Hence price' brengt deze 606 dollar op. John Manship heeft eentje in 2022 in nieuwstaat geveild voor 715 pond. Hierdoor staat de gemiddelde prijs op 932 euro voor een origineel in nieuwstaat. Celestial Echo heeft de single nu beschikbaar voor beduidend minder, alleen met omgedraaide kanten. Beide kanten zijn geschreven door Van McCoy met Joe Cobb en Van heeft de plaat ook gearrangeerd en geproduceerd. Dat is te horen! Ik kan nu wel begrijpen waarom dj's zo ver willen gaan qua prijs. Het is aan beide kanten fantastische crossover-soul hoewel mijn voorkeur uit gaat naar 'The Time Is Right For Love'.
* Thee Marloes- I'd Be Lost (US, Big Crown, 2025)
De apparatuur kan uit want 'I'd Be Lost' kan ik inmiddels dromen. Het is ruim twee jaar geleden dat ik kennis maak met Thee Marloes middels hun uitstekende 'Logika'-single, eveneens op Big Crown. Dat nummer wordt het Indonesisch gezongen, 'I'd Be Lost' is van start tot einde in de Engelse taal. Nu de dagen korter worden en de wind om het huis raast (om nog maar te zwijgen van de nattigheid uit de lucht), wil ik zo nu en dan vluchten naar de zomer. Dat kan ik vanaf nu doen door deze single van Thee Marloes op te zetten want je zit meteen in een luie stoel aan het zwembad. Tekstueel is het een prachtig liefdesliedje en het wordt erg charmant gezongen. Niet heel erg soulvol maar wel ontzettend relaxed.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)

Geen opmerkingen:
Een reactie posten