Nu heb ik vorige week zo mijn best gedaan om weer op schema te komen en hup... ik kijk weer tegen een achterstand aan. Wat is er gebeurd in het weekend? Niet heel veel bijzonders. Vrijdagavond stroomuitval tijdens de radioshow, een half uur lang geen ander licht in de omgeving dan het licht van het scherm van mijn laptop. De accu daarvan houdt het niet lang vol maar redt me deze avond. Zaterdag drie pogingen gedaan om de dag te aanvaarden en gisteren ook weinig actief geweest. Tenslotte vanmiddag de post rond gebracht. Hoewel ik dolgraag een paar video's wil kijken, heb ik mezelf opgedragen om vanavond in ieder geval één bericht te publiceren. Dat moet dan 'Het zilveren goud' worden waarbij ik terug mag naar oktober 2000. Een maand die me nog erg goed bij staat hoewel er niet hele schokkende dingen zijn voorgevallen. Met tenslotte de laatste singles die ik in juli 2000 bij de tijdelijke inbrengwinkel op het Steenwijkerdiep heb gekocht.
Het is de overgang van de laatste weken bij de kringloopwinkel en de eerste dagen in de kunstmest bij de ACM. Het is op een donderdagmorgen dat ik ontwaak. Ik slaap dan overigens weer in bed nadat ik het bijna een anderhalf jaar heb volgehouden om rechtop in een stoel te slapen. Het is uiteindelijk veel beter voor mijn rug. Over een paar maanden zal ik nog een voordeeltje beleven aan deze ervaring maar dat is iets voor later. Huisbaas Harrie is er niet en dus fix ik zelf de koffie en zit meteen vol plannen. Ik heb zomaar opeens zin om naar Sneek te gaan. Even buurten in Het Bolwerk! Dat heb ik niet beter kunnen plannen want uitgerekend deze dag is het startschot van de viering van het vijfentwintigjarig jubileum. Dat klopt: Het Bolwerk viert momenteel haar vijftigste. In het vorige bericht beloof ik om uitgebreid te schrijven over dit weekend maar mijn geheugen laat me in de steek. Ik weet alleen nog te herinneren dat op vrijdagavond The Damned met Captain Sensible optreedt.
Het is ook het weekend dat ik gewend raak aan het nieuwste album van Radiohead. Zoals ik vorig jaar oktober heb geschreven heb ik een hele speciale band met 'OK Computer' uit 1997. Mijn broer zet de cd voor me over op cassette tijdens de vakantie in Denemarken en het zal uitgroeien tot een 'alltime' favoriet. In 2000 hoor ik dat er een nieuw Radiohead-album op komst is maar er wordt vooraf gewaarschuwd dat het geen tweede 'Pablo Honey', 'The Bends' of 'OK Computer' is. Radiohead verlaat het concept van de perfecte gitaarpopliedjes en gaat het experiment aan. Op een zekere maandag werk ik binnen bij de ACM. Het is een week of wat voordat het eerste schip met een nieuwe voorraad binnenkomt. Het is mijn taak om zoveel mogelijk kunstmestkorrels los te bikken want de onderste twee meter is inmiddels een koek geworden. Vervolgens plastic spannen over de bergen om te voorkomen dat er vocht bij gaat komen. Het is iedere dag Radio 3 op de ACM en deze dag hoor ik geregeld de aankondiging dat vanavond om tien uur het nieuwe Radiohead-album integraal wordt gedraaid op de radio. Vooraf zijn de eerste reacties van de popjournalisten die een uur eerder de eerste luistersessie hebben. Ik zit klaar met de cassette in de aanslag. De eerste reacties beloven niet veel goeds en ik weet dat ik bij het vijfde of zesde nummer heb getwijfeld om de cassette stop te zetten, de radio uit te doen en iets anders te ondernemen. 'Ik denk niet dat ik dit leuk ga vinden', denk ik geregeld. Toch blijf ik zitten en zet de cassetterecorder pas op 'stop' als het album volledig is gedraaid.
Het album heeft een paar weken nodig om te rijpen. Iets dat ik overigens ook ken van 'The Bends'. Het weekend van het Bolwerk-jubileum valt het kwartje en een week later koop ik de cd. Het is eveneens de tijd van 'Showbiz' van Muse. Ik heb een paar maanden eerder op Pinkstermaandag naar Pinkpop gekeken op televisie en zie daarbij het interview met de leden van Muse. Dan hoor ik voor het eerst 'Unintended' en het is even alsof de wereld stopt met draaien. Dat album koop ik eveneens in oktober 2000. Er is dan nog zoiets als een Platen10Daagse en ik krijg een kraslot. Ik mag een cd uitzoeken ter waarde van vijfentwintig gulden. Dat wordt dan 'Bryter Layter' van Nick Drake. Dat is op dat moment net weer een hype geworden. Volgende maand méér over de kunstmest!
3297 Avalon - Roxy Music (NL, Polydor, 1982)
3298 Spacer - Sheila & B. Devotion (UK, Carrere, 1979)
3299 Because The Night - Patti Smith Group (US, Arista, 1978)
3300 It's Only Just Begun - Solution (NL, CBS, 1980)
3301 Dancing In The Dark - Bruce Springsteen (NL, CBS, 1984)
3302 Face The Face - Pete Townshend (Duitsland, Atco, 1985)
3303 Take That Look Off Your Face - Marti Webb (NL, Polydor, 1980)
3304 Ain't No Sunshine - Bill Withers (Duitsland, A&M, 1971)
Alle singles zijn in 2000 zonder hoes. Het hoesje van Solution kom ik later eens tegen. Bruce zit verpakt in het hoesje van een single van Jasperina De Jong welke je krijgt bij een voordeelvat wasmiddel van All. Blijkbaar wordt ergens flink gewassen want ik heb een flinke collectie lege hoesjes van deze single. Daar verpak ik in 2000 een aantal platen in waarvan het hoesje is kwijtgeraakt waaronder The Boss. Volgende maand presenteer ik jullie de drie singles van september 2000 en de zes van november 2000. Dat maakt dat we in december geen 'Het zilveren goud' hebben maar wellicht wel een 'Het zilveren geheugen'. In 2001 rommelt het al net zo met de platen, ik koop in deze jaren ook nog vrij regelmatig cd's.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten