Nu ik weer een nieuwe naald heb, moet ik binnenkort nog eens ervoor gaan zitten om de Top 100 op te nemen. Ik heb het eerste deel al bijna een maand geleden opgenomen. Dit omdat ik niet binnenkort, zoals gewoonlijk, de Gele Bak Top 100 in twee delen op de radio ga doen maar intussen wel wil genieten van de fijne plaatjes tijdens de fietstochten. Ja, ditmaal liever geen andere manieren. Ik heb op de terugweg uit Denemarken naar de volledige Top 100 van vorig jaar geluisterd dus dat heeft een extra lading mee gekregen qua herinneringen. De nummer 1 in de Gele Bak Top 100 van 2025 heeft helemaal niks te maken met broeder en tegelijk ook van alles. Ik had hem in oktober zeker willen vragen of hij platen heeft van Thin Lizzy en Phil Lynott kan waarderen. Ik zal het nooit weten... 'Sarah' staat al heel wat jaren op mijn verlanglijstje maar ik hik een beetje op tegen de stevige vraagprijzen. Dan zie ik deze bij een Franse dealer en ik weet dat ik moet acteren. De Engelse Roxy Music van de nummer twee en de ultieme nummer één van dit jaar: 'Sarah' van Thin Lizzy uit 1979.
Normaal gesproken doe ik de biografie van de band en dergelijke. Omdat ik twee andere platen van Thin Lizzy in deze Top 100 heb staan, bewaar ik deze tot ik daar ben aanbeland in de 'Honderd achteruit'. Nog drie jaar geduld? Wat ga ik vandaag dan wél doen? Welnu, ik wil het over een periode hebben. Je zou bijna zweren dat er 'iets in de lucht hangt'. Waar ik 2024 tot dusver als moeizaam heb ervaren, daar vallen in september opeens de puzzelstukjes op hun plek. Ik bestel Thin Lizzy samen met een paar andere singles in augustus maar heb niet gelezen dat de winkel een paar weken dicht is. Als ik met vakantie ga, zijn de singles nog altijd niet binnen maar vol verwachting klopt ons hart. Bij thuiskomst zijn ze er nog steeds niet en ik moet geduld hebben tot die volgende week. Toch heb ik 'Black Rose: A Rock Legend' toegevoegd aan mijn mp3-speler en gaat het dus mee op vakantie naar Duitsland. De eerste keer dat ik het beluister, ben ik alweer terug in Nederland. Ik ben op de weg terug en het album komt voorbij langs de eindeloze vaart naar Hoogeveen. Ik begin dan al een beetje 'op' te raken.
Het zou, gezien de omstandigheden, een kwestie van verbeelding kunnen zijn, maar nee... Ik kijk al ruim een maand van tevoren uit naar onze ontmoeting. Niks ten nadele van mijn oudste broer en mijn zus, maar het is altijd bijzonder om in gezelschap te zijn met broeder. We kunnen het heel erg eens zijn maar ook zwaar oneens. Bij ons echter geen felle discussies, kwaaie gezichten en meer van dat alles. Uiteindelijk respecteren we elkaars' meningen en keuzes. Alleen bij muziek willen we nog wel eens doorslaan. Tijdens mijn vakantie in Duitsland bedenk ik al onderwerpen waarover we het moeten hebben, alsof we ooit gespreksstof tekort komen. In het (lange) weekend van 21 september komt het tot een finale van de zomer waar ik nog dikwijls aan terug denk. Op donderdag naar Grolloo en chinees eten in Westerbork. Op zaterdagmiddag naar Hardenberg, onderweg heerlijk genoten van het fraaie weer en de omgeving en 's avonds shoarma eten in Dalen. Het is een weekend om door een ringetje te halen! 'Black Rose' staat ook aan als ik op maandag 30 september naar Steenwijk fiets voor dampvloeistoffen. Het regent niet een klein beetje en ik kom als een verzopen kat thuis. Onderweg bedenk ik me dat het wellicht goed is om een alternatief plan af te spreken met broeder. Als de regen aanhoudt is het volgende week vast een blubberbende bij het Brandeveen. Die woensdagmiddag leg ik contact met hem en dat zal ons laatste telefoongesprek worden. Bij het ophangen zit ik nog een minuut te lachen en ik denk hij ook. We hebben weer lol gehad en kijken beide uit naar volgende week donderdag. Helaas zal het niet de samenkomst op donderdag zijn zoals we die dan in gedachten hebben.
Ik heb desondanks nog even gekeken naar de details van de single en dat is best interessant. Phil is nét vader geworden en 'Sarah' is zijn eerbetoon. Het is in eerste instantie het idee om het op te nemen voor een solo-album van Lynott. Gary Moore neemt alle gitaarwerk voor zijn rekening en Lynott zet een drumcomputer aan. De mondharmonica wordt gespeeld door een totaal onbekende Amerikaanse jongeman met de naam Huey Lewis. Met zijn band Clover heeft hij menigmaal opgetreden met Thin Lizzy en hij zal later uiteraard doorbreken met The News. De single komt in 1979 met drie verschillende fotohoesjes uit in Engeland. Toch is het frappant dat Scott Gorham en Brian Downey buiten Lynott op de andere hoesjes staan maar geen aandeel hebben in het nummer. Gary Moore is juist opgestapt als de single uitkomt en dus blijft alleen Lynott over als enige die écht heeft mee gedaan op de single. Het is nooit de bedoeling geweest om 'Sarah' als Thin Lizzy uit te brengen maar bij de samenstelling van 'Black Rose' komt Lynott één nummer tekort. In Amerika wordt de single aanvankelijk uitgebracht met de titel 'My Sarah' maar dat wordt later hersteld.
Thin Lizzy heeft een paar jaar eerder al een 'Sarah' opgenomen, maar dat is voor Phil's grootmoeder. Voor zijn andere dochter, Cathleen, heeft Lynott ook een nummer gemaakt en dat staat in 1982 op zijn solo-album. Phil verlaat op 4 januari 1986 het leven na jaren van alcohol- en heroïnegebruik. Sarah Lynott is inmiddels 36 jaar oud en speelt zichzelf in de biopic van haar vader uit 2020. Die moet ik nog eens opzoeken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten