Eigenlijk zou ik vanavond beginnen met 'Het zilveren goud' maar er speelt één plaat verstoppertje en ik heb even geen trek in dat spelletje. Voor de 'Singles round-up' moet ik foto's maken en dat wil ik eveneens overslaan. Ik weet niet of ik het heb genoemd bij de Blauwe Bak Top 100-afleveringen, maar ik heb vrijdagavond een ongelukje gehad met de elektrische fiets van de zaak. Ik ben daarbij hard op mijn kont gevallen en ik vermoed op het staartbeen. Ik heb zaterdag en zondag rust gehouden maar heb nog post in de tas zitten die ik maandag moet bezorgen. Dat is vrij goed gegaan totdat ik thuis kom. Bij het afstappen van de fiets gaat iets verkeerd en ik schreeuw het opnieuw uit van de pijn. Vandaag ook maar rust gehouden en morgenochtend een afspraak maken bij de dokter. De ontlasting gaat ook niet van harte alsof er iets is dat de boel blokkeert. Toch maar eens bij de geneesheer kijken. Wat kan ik vanavond doen zonder dat ik hoef te hurken voor een foto? Nou, de 'Honderd achteruit' bijvoorbeeld? Op nummer 64 in de Gele Bak Top 100 van 2023 vinden we 'Spirits In The Material World' van The Police. Een band waar ik doorgaans niet heel veel mee op heb, maar ik heb in april 2023 opeens zin in dit plaatje.
Mijn oudste broer is een muzikale veelvraat en zal ongetwijfeld ook platen van The Police hebben gekocht. Toch herinner ik het me niet van de zolderkamer. Ik hoor The Police vooral in de huiskamer want de plaatjes zijn in de jaren tachtig nog immer populair op de radio. In 1991 koop ik een beduimeld exemplaar van 'Can't Stand Losing You' op de vlooienmarkt in Sneek en dat is lange tijd mijn enige single van The Police. Ik krijg in die tijd een kleine collectie aangeboden maar wimpel het af. Als broeder naar Denemarken verhuist, neem ik een aantal elpees van hem over. Het zijn platen die hij ook op cd heeft. Daar zit ook de 'greatest hits' van The Police bij en in de tijd dat ik een soort van residentie in De Karre heb, draai ik geregeld nummers van het album. Met de singles is het nooit echt iets geworden maar wat niet is kan nog komen. In april 2023 hang ik rond op de site van MVG Records en zie dan 'Spirits In The Material World'. Op 8 april 2023 bestel ik de single in een pakketje met vooral jaren zestig-singles.
De mannen van The Police houden van exacte data. Het is op 25 september 1976 dat de eerste ontmoeting plaats vindt tussen Stewart Copeland en Gordon Sumner. Copeland is geboren in Amerika maar heeft Schotse roots dankzij zijn moeder. In de midden jaren zeventig komt hij naar Engeland en werkt eerst als roadie voor de progressieve rockband Curved Air. Dan is hij in 1975 en 1976 de drummer van de band, ook al kan dat de perfectionistische leider Darryl Way niet altijd even goed bekoren. Op de genoemde datum speelt Curved Air in Newcastle en daar wisselt Copeland telefonnummers uit met Sumner. Zijn vrienden kennen hem beter als Sting. Op 12 januari 1977 trekt Sting naar Londen en belt Copeland op voor een jamsessie. Stewart's oudere broer Miles Copeland is oprichter van de platenlabels Illegal en I.R.S. en voordat The Police een hit heeft gehad, heeft Copeland een bescheiden hit in Engeland te pakken. Onder de naam Klark Kent maakt hij enkele singles voor Illegal en 'Don't Care' haalt nummer 48 in Engeland. Met gitarist Henry Padovani wordt de eerste single opgenomen als The Police voor het Illegal-label. In mei 1977 krijgt Sting een uitnodiging van Mike Howlett, ex-lid van Gong, voor een nieuw muzikaal project. Omdat hij niet de gewenste drummer kan krijgen, neemt Sting Copeland mee. Het duo wordt zo samengebracht met Andy Summers, met recht een dinosaurus in vergelijking met de andere twee. Summers heeft onder andere gespeeld met Eric Burdon & The Animals en Kevin Ayers en brengt ruim een decennium aan ervaring de groep in. The Police werkt een tijdje als kwartet maar Padovani's kwaliteiten zijn té gelimiteerd en zeker in combinatie met zijn gebrek aan inzet maakt dat hij in de zomer van 1977 aan de kant wordt gezet. The Police gaat verder als trio.
Met een nieuw platencontract met A&M in de achterzak brengt de groep 'Roxanne' uit terwijl het nog bezig is met de opnames van de eerste elpee. Het gerucht dat 'Roxanne' in de ban is gedaan door de BBC is hardnekkig maar naast de waarheid. De plaat wordt gewoon niet opgepikt door de BBC. 'Can't Stand Losing You' krijgt wel een ban vanwege de fotohoes voor de single maar desondanks wordt de plaat massaal gekocht en is het de eerste Engelse hit. 'Roxanne' zal iets later opnieuw verschijnen en alsnog een hit worden. Het heeft de energie (en het geblondeerde haar) van de punk, maar verder heeft de muziek invloeden uit de reggae, progrock en jazz. Het maakt de band 'uniek' in haar soort in het landschap van 1979. Het geblondeerde haar is overigens per ongeluk. De band wordt gevraagd om mee te spelen in een commercial voor Wrigley's kauwgom op de voorwaarde dat het haar wordt geblondeerd. De mannen stemmen ermee in maar de reclame zal nooit worden uitgezonden.
In 1981 verschijnt het vierde album van The Police: 'Ghost In The Machine'. 'Every Little Thing She Does Is Magic' is de eerste single die wordt getrokken van het album, gevolgd door 'Spirits'. In Engeland piekt de laatste op nummer 12 en in Amerika een plekje hoger. Nederland gunt de single wel een plekje in de top tien waar het op nummer zes piekt. De groep is goed en wel aan de rol in Amerika in 1984 en is onderweg de grootste band aller tijden te worden. Dan trekken de mannen de stekker eruit. Sting zal utieraard een succesvol soloartiest worden. De koek is op maar de mannen blijven goed bevriend. Met name Sting en Summers kruisen elkaars wegen en ze zullen kleine reünie-optredens doen. De vraag naar een grote reünie stijgt en in 2007-2008 onderneemt de groep nog één grote tournee. Het is dan de band met het hoogste inkomen. De band heeft echter plechtig gezworen om nóóit meer op te treden, hoewel de bandleden allemaal met plezier terugkijken op de succesvolle jaren. Het imago dat ze elkaar de tent zouden uit vechten, is op het conto van de media.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten