Terwijl ik vanmiddag alweer de eerste plaatjes bij mijn Marktplaats-kennis heb gereserveerd, ga ik vandaag verder met waar ik gisteren ben gebleven: Het vervolg van de singles van de afgelopen twee weken. Daarbij kwam ik vanmiddag tot een schrikbarende ontdekking. Ik kan me herinneren dat ik donderdag erg in mijn nopjes was met een in nieuwstaat verkerende Nederlandse Trojan-persing van 'Monkey Spanner' van Dave & Ansil Collins. Verhip, die zit er niet bij... Blijkbaar toch weer terug gelegd of...? Hij ligt niet in Nijeveen. Op zich geen ramp, want ik had al de Amerikaanse Big Tree, maar deze was gewoon beter. In dit tweede deel komen we nog een aantal 'vervangers' tegen.
* Johnny Johnson & The Bandwagon- Breaking Down The Walls Of Heartache (Epic)
Toen ik in juli 2011 voor het eerst in hele lange tijd weer eens bij King Kong in Leeuwarden kwam, had hij ze bijna allemaal staan: Singles uit de 'Disc-O-Double'-reeks. Engelse persingen, stuk voor stuk koppelingen van geheide danskrakers, en op gekleurd vinyl. Ik kocht toen 'Everlasting Love' van Robert Knight uit die serie, maar ik kan me heugen dat Brenda & The Tabulations er toen ook lag. Nu niet meer, maar wel deze van Johnny Johnson & The Bandwagon. Ik ben de doorsnee-Northern Soul al bijna weer ontgroeid om echt in vuur en vlam te raken van zo'n plaat, maar voor drie euro (en nieuwstaat) is dit geen verkeerde aankoop. Het blijft een gezellig deuntje, maar het is me té populair en dan kies ik weer liever voor 'Never Let Her Go'...
* Mickey Lee Lane- Hey Sa Lo Ney (Swan)
Ik dacht eerst met een jaren zeventig-bootleg van doen te hebben, maar het blijkt een spiksplinternieuwe uitgave. Maakt niet uit. Het origineel is zó gewild onder zowel Mods als Northern Soul-fanaten dat deze afgedraaid of onbetaalbaar zijn. Goed beschouwd is deze van Mickey Lee Lane meer Mod dan soul, maar wie niet vrolijk wordt van dit nummer heeft (zonder verdere diagnose) blijkbaar last van een winterdip. Het is vandaag precies een jaar geleden dat ik mijn intrek nam in Nijeveen en 'Hey Sa Lo Ney' staat synoniem aan de maandag na het eerste weekend. Ik heb toen een eindje gefietst en de mp3-stick trakteerde me toen op wat 'verse' nummers, waaronder deze. Ik weet nog precies waar ik was en ook weet ik nog dat-ie toen werd gevolgd door 'Shy Guy' van The Uptights.
* Kirsty Maccoll- A New England (Stiff)
Mijn Wolfman-collega Lee Madge is een grote Billy Bragg-fan, dat wist ik al. In zijn programma op dinsdagavond, 'Noise In This World', houdt hij tegenwoordig een gevecht tussen twee uitvoeringen van een plaat. Vorige week ging het om 'A New England'. Enerzijds het rauwe origineel van Billy Bragg, anderzijds de opgefleurde versie van Kirsty Maccoll. Kirsty won vol overtuiging. Het is sindsdien dat dit plaatje me bijna dagelijks in het hoofd zat en was erg blij dat ik hem donderdag voor een euro zag liggen in Leeuwarden.
* Manhattans- If My Heart Could Speak (Deluxe)
Twee jaar geleden of... misschien ook wel een jaar geleden... Hoe dan ook, het is nog niet sinds héél lang dat ik zo nu en dan intens kan genieten van een 'deepie'. In die categorie valt ook deze van The Manhattans. Het wordt zó hartverscheurend gezongen, dat je doet geloven dat het écht wordt gemeend. Hmmm... volgens mij hóórt soul zo te klinken, dus waarom zou ik me er nog langer tegen verzetten. Deze originele Deluxe-persing uit 1969 kon ik voor belachelijk weinig meenemen van Marktplaats, dus daar val je ook geen buil aan. Ik moet bekennen dat ik ergens een beetje voor de b-kant ben gevallen. Hoewel zeven keer te traag voor Northern Soul hebben we toch een 'double-sider' op de kop getikt!
* Mickey Murray- Shout Bamalama (SSS International)
Één van de allerleukste singles uit de box 'Action Speaks Louder Than Words' is die van Rosalind Madison ('Fancy') met op de keerzijde 'Sticky Sue' van Mickey Murray. In het laatste geval een vermakelijk verhaal over de man die ontdekt dat zijn vrouw ervandoor is gegaan met zijn overhemden, sokken en ondergoed. Hij vindt zijn overhemden en sokken terug bij twee verschillende mannen, maar zijn ondergoed blijkt onvindbaar. Dan loopt hij haar weer tegen het lijf en wat blijkt? Zij draagt zijn onderbroeken! Deze plaat is de belangrijkste troef waarom ik 'Shout Bamalama' heb gekocht, het meeste om een echte originele Mickey Murray in mijn koffers te hebben. Verder vind ik de plaat maar matig interessant, dan geef ik eerder de voorkeur aan het origineel van Otis Redding. Als het echt moet!
* Names & Faces- Stir It Up (Uncle)
Johnny Nash schreef het en Bob Marley bracht ietsje later het tempo erin met 'Stir It Up'. Names & Faces doet precies het tegenovergestelde en vertraagt het nummer nog maar even. Het resultaat is een 'dweilpauze par excellence'. Maar... ze kunnen het tóch. Wie de single omdraait, komt uit op 'Ring Ting Ting', een vrolijke Suri-soul-kneiter van de bovenste plank. Je mag hardop afvragen wat je ermee moet, maar zo nu en dan een keer voor de gein zou moeten kunnen?
* O'Jays- Shiftless Shady Jealous Kind Of People (Epic)
We hadden 'Back Stabbers' al gehad en dat was een hit geweest, dus wat doe je dan? Natuurlijk! Een liedje met dezelfde dramatische inhoud als 'Back Stabbers', maar dan met de titel 'Shiftless Shady Jealous Kind Of People'. Dat komt eigenlijk wel op hetzelfde neer? Het is in Nederland niet de hit waarop ze hopen, maar in Amerika zal-ie het wel goed hebben gedaan, verwacht ik zo. En ook hier is het een aardig alternatief voor als we 'Back Stabbers' eens beu worden. Dat kan bij mij echter nog twintig jaar duren!
* O'Jays- 992 Arguments (Philadelphia)
Hoewel beide van hetzelfde adres is 'Shiftless' een Nederlandse persing met fotohoes, maar is deze '992 Arguments' een Amerikaanse promo. Waar 'Shiftless' me enigzins kan bekoren, daar moet deze plaat nog flink groeien...
* Shirley & Company- Disco Shirley (Philips)
Nee, die a-kant doet het hem niet voor mij. Eigenlijk meer uit nieuwsgierigheid gekocht en omdat deze maar vijftig cent was. Zowaar blijkt het b-kantje een ietsjepietsje interessant te zijn, die kan ik nog wel eens draaien!
* S.O.S. Band- Take Your Time (Tabu)
Tijdens de vakantie in Denemarken in 1991 was ik in Brande bij een soort van kringloopwinkel. Ik had enkele singles uitgezocht, alleen had 'Cindy Incidentally' van The Faces geen hoesje. Ik bladerde de bak nog eens door en vond het hoesje van deze S.O.S. Band-plaat. De single zelf was niet meer aanwezig en dus stopte ik mijn Faces-single erin. En dat is altijd zo gebleven! Donderdag zag ik deze liggen voor vijftig cent met fotohoesje in nieuwstaat. En sinds ik echt een beetje verslingerd ben geraakt aan 'Loving Is Really My Game' van Brainstorm, ook op Tabu, heeft dat label mijn interesse een beetje. 'Take Your Time' heeft dezelfde potentie ald de genoemde Brainstorm-single en kan dus nog wel eens van pas komen.
* Stretch- Why Did You Do It (Anchor)
Na een zwaar leven in de Sneker discotheek De Lichtboei en een paar jaar residentie in het café De Koopermolen én twintig jaar mijn bezit, klonk mijn 'Why Did You Do It' van Stretch niet meer zo vrolijk. Gelukkig had ik nog de 'remix' uit 1990 met het origineel op de b-kant, maar toch ben ik ontzettend blij dat ik sinds donderdag weer een 'nieuw' exemplaar heb gevonden. De Engelse Anchor in het smetteloze label-hoesje. En de plaat zélf? Voor zo'n grote hit bijna in nieuwstaat. Ik kan weer twintig jaar vooruit!
* Tony & Tyrone- Crossroads Of Love (Columbia)
Nee, hier wil ik niet over praten!
* Veronica- 12,5 Jaar Radio Veronica (Veronica)
Een single op 33 toeren met in het kort het verhaal van Veronica tot aan de zenderwisseling (van 192 naar 538) in september 1972. Met originele fragmenten en jingles. Leuk hoor!
Morgen gaan we vijfmaal in de tuin aan de gang!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten